به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از گاردين، دو سال از آغاز قيام مردمي در بحرين مي گذرد، روزي كه در آن جوان و پير، شيعه و سني همگي در ميدان مرواريد منامه گردهم آمدند و خواستار رسيدن به آزادي شده بودند. مردم بحرين از بيداري اسلامي الهام گرفتند، آنان دهه هاي متمادي براي رسيدن به آمال خود مبارزه كرده اند. امروز زماني است كه بايستي به عمر تمامي ديكتاتورها در شيخ نشين هاي حاشيه خليج فارس پايان داده شود.
"آشكار است كه مردم بحرين هنوز به آرمان هاي خود نرسيده اند. دو سال پيش در چنين روزهايي تانك هاي رژيم سعودي با ورود به منامه به سركوب معترضين بحريني پرداختند. هفته گذشته نيز مردم بحرين به مناسبت گراميداشت سالگرد انقلاب شان به خيابان ها آمد. "
"دولت بحرين وعده داده بود كه گفتگوي ملي با مخالفان از آغاز هفته جاري شروع خواهد كرد اما برخلاف اين وعده آنچه هنوز هم در بحرين ادامه دارد كشتار، سركوب و اعمال خشونت بيشتر عليه مخالفين بحريني از سوي دولت آن كشور بوده است. نقض حقوق بشر در بحرين كماكان ادامه دارد و هيچ تضميني وجود ندارد كه مذاكرات ميان دولت بحرين و مخالفين به ايجاد اصلاحات بيانجامد. "
"احزاب سياسي مخالف در بحرين از سوي رژيم آل خليفه به رسميت شناخته نشدند و غير قانوني خوانده مي شوند. هر شخصي اميدوار است كه راه حلي مسالمت آميز براي حل بحران بحرين يافت شود اما واقعيت آنست كه مذاكره ميان مخالفين و رژيم بحرين به بن بست رسيده است. رژيم بحرين نشان داده كه در اين باره در گيجي بسر مي برد. پارلمان بحرين نيز از سال 2006 تا 2011 ميلادي نتوانست هيچ گونه تغييرموثر و مفيدي را در وضعيت كشور بحرين ايجاد كند. اعتراض مردم بحرين به رژيم آل خليفه و سياست هاي اشتباه آن دولت است كه باعث افزايش درگيري هاي فرقه اي در آن كشور شده است. "
"كشور بحرين نيازمند دولتي منتخب است كه خواسته هاي ملت را نمايندگي نمايد. با اين حال امروز، در ميان مقامات رژيم بحرين اختلاف و تفرقه وجود دارد و اعضاي هيئت حاكمه به دو دسته تقسيم شده اند. گروهي از آنان بر اين باورند كه تنها راه ايجاد آرامش در بحرين سركوب مردم و بي توجهي به خواسته هاي آنان است و گروهي ديگر اعتقاد دارند كه بايستي اصلاحاتي را در بحرين اعمال نمود. براي به نتيجه مطلوب رسيدن مذاكرات، رژيم بحرين بايستي بيش از پيش با مخالفين بحريني همكاري كند تا در كنار يكديدگر اصلاحات را در آن كشور اجرا نمايند. "
"ما به نظامي سياسي نياز داريم كه بپذيرد باقي ماندن يك نخست وزير به مدت 42 سال در مقام خود امري پوچ و بيهوده است. ما به نظامي نياز داريم كه دست به شكنجه و سركوب مخالفان نزند و رهبران مخالفي را كه بصورت مسالمت آميز دست به اعتراض زده اند را به حبس ابد محكوم نسازد. ما نياز به نظامي سياسي داريم كه درك كند كه اقتصاد نبايستي انحصاري و متكي به نفت باشد و بايد از راههاي ديگر نيز براي رشد اقتصادي استفاده كرد. ما نياز به نظامي داريم كه درك كند بايستي به تبعيض هاي فرقه و قومي در عرصه اجتماعي پايان داده شود. "
در نوامبر سال 2011 ميلادي، با تشكيل كميسيون تحقيق و بررسي مستقل در بحرين اين اميد ايجاد شد كه موارد مربوط به نقض حقوق بشر توسط ماموران رژيم بحرين پيگيري شوند. حاكم بحرين نيز مدعي شد كه با اين مسئله موافق است و پيشنهاداتي را براي پيشرفت روند اين كار ارائه داده است اما در عمل رژيم بحرين از اين مسئله بعنوان اهرمي براي به تاخير انداختن يافتن يك راه حل موثر استفاده كرد. واقعيت آنست كه جامعه بين المللي بدون توجه به اجرا يا عدم اجراي اصلاحات توسط رژيم بحرين بسرعت از تشكيل چنين كميسيوني استقبال كرد اما در عمل، اقدام موثري در اين باره انجام نداده است.
مذاكره ميان مخالفين و دولت امر مناسبي خواهد بود اما در صورتيكه فشاري بين المللي بر رژيم بحرين براي پذيرش خواست هاي مردم بحرين اعمال نشود اين مذاكرات نتيجه مطلوبي را در بر نخواهند داشت. واقعيت آنست كه مردم بحرين در دو سال اخير فداكاري و ايثار فراواني نموده اند؛ اما رژيم به خواست هاي آنان توجه نكرده است. دولت بحرين بايستي به مذاكره مستقيم با مخالفين بپردازد و جامعه بين الملل نيز بايستي آخرين فرصت را به آن رژيم بدهد تا از ايجاد يك فاجعه واقعي در بحرين جلوگيري بعمل آيد. امروز وقت عمل است.
