به گزارش سرويس بين‌ الملل باشگاه خبرنگاران ، اين گزارش به شرح زير است:
 
*********بخش اول:
كاركردهاي استراتژیک کمک های مالي ایالت متحده به اسرائیل
 
از سال 1992، ایالت متحده براساس يك برنامه مدون،سالانه 2 ميليارد دلار در قالب تضمين هاي وامي به اسرائيل پرداخت كرده است. براساس يافته هاي محققان کنگره ،بین سالهای 1974 تا 1989،در مجموع 16،4 میلیارد دلار از وام هاي ارتش ایالت متحده به کمک های مالی بلا عوض تبدیل شده اند.

در واقع،تمام وام های گذشته ایالت متحده كه به اسرائیل داده شده بودند،در نهایت توسط لابي هاي کنگره بخشيده شده اند،برخلاف تبليغات اسرائيلي ها كه هميشه بر بازگرداندن وام هاي دولت آمريكا تاكيد داشتند در عمل عودت وام هاي آمريكا در سايه اي از ابهام قرار دارد. 

براساس خط مشي سیاست ایالت متحده از سال 1984،کمک های اقتصادی آمريكا به اسرائیل باید برابر یا بیش از بازپرداخت بدهی سالانه اسرائیل به ایالت متحده باشد.

بر خلاف کشورهای دیگر، که در برنامه اي سه ماهه كمك هاي مالي را دریافت مي كنند، کمک به اسرائیل از سال 1982 بصورت یکجا و از ابتدای سال مالی، پرداخت مي شود. 

اسرائیل حتی بخشي از این پول را به خزانه داری ایالت متحده وام مي دهد و از اين طريق سود هم بدست مي آورد. 

علاوه بر این، بیش از 1.5 میلیارد دلار در قالب بودجه های خصوصی آمريكا سالانه كه 1 میلیارد دلار از آن در قالب كمك هاي مالي حاصل از فرانشير مالیاتی و 500 میلیون دلار اوراق قرضه اسرائیلي مي باشد،به اسرائيل پرداخت مي گردد. 

اين كار تنها از طریق تعدادی از سازمان های خیریه یهودی صورت مي پذيرد. 

اين نوع وام، جدا از وام هاي تجاری کوتاه مدت و بلند مدت بانک های ایالت متحده به اسرائيل مي باشد، وام هايي كه نزديك به 1 میلیارد دلار در سال پرداخت مي گردد.

مجموع کمک های ایالت متحده به اسرائیل حدود یک سوم از بودجه کمک های خارجی آمریکا را تشكيل مي دهد،سرزمين هاي اشغالي فقط 0.001 درصد جمعیت جهان را دارا مي باشد و در حال حاضر يكي از كشورهاي اول جهان در مورد "ميزان درآمد سرانه شهروندي" مي باشد.

در واقع، توليد ناخالص ملي اسرائیل بالاتر از مجموع توليد ناخالص ملي مصر، لبنان، سوریه، اردن، کرانه باختری و نوار غزه مي باشد. با درآمد سرانه 14،000 دلاري، اسرائیل به عنوان شانزدهمين كشور ثروتمند جهان محسوب مي گردد؛ درآمد سرانه اسرائيلي ها حتي از شهروندان كشور نفت خیز عربستان سعودی بالاتر مي باشد و از بسیاری از کشورهای اروپای غربی نيز بالاتر مي باشد.  
جالب اين است كه در مورد وام ها و كمك هاي مالي آمريكا به اسرائيل از واژه "بودجه حمایت اقتصادی" استفاده مي شود. 

با توجه به رفاه نسبی جامعه اسرائیل، باز هم کمک آمریکا به اسرائیل نه تنها متوقف نشده بلكه سال به سال روند  افزايشي داشته است.  

********بخش دوم:
کمک های مالي ایالت متحده به اسرائیل: مالیات دهندگان آمریکا باید حقايق را بدانند

اکثر آمریکایی ها از ميزان كمك دولت آمريكا به اسرائيل-منابع حاصل از درآمد مالیاتی شهروندان آمريكايي-اطلاع كافي ندارند. در سال مالی منتهی به 30 سپتامبر  1997، ایالت متحده 6.720 ميليارد دلار به اسرائيل كمك كرده است. 

6،194 میلیارد دلار از آنها در قالب کمک های خارجی و 526 ميليارد دلار آن از سوي نهاد هایی مانند وزارت بازرگانی، آژانس اطلاعات آمریکا و پنتاگون تامين شده است.
 
كمك مالي 6،720 میلیارد دلاري جدا از كمك هاي مالي ارائه شده به عنوان ضمانت هاي وام و بهره چندگانه سالانه اي كه جمعا به مبلغ 3،122 میلیارد،مي باشد(بهره پولي كه ایالت متحده براي پرداخت به اسرائیل از بانك ها قرض گرفته است).

وقتی كمك هاي بلاعوض، وام ها، بهره ها و کاهش مالیات ها را در سال مالی منتهی به سپتامبر 30  سال 1997 جمع بزنيم، هزینه روابط آمريكا با اسرائيل براي مالیات دهندگان آمریکایی بیش از 10 میلیارد دلار خواهد بود. 

از سال 1949 ایالت متحده در مجموع 83،205 میلیارد دلار به اسرائيل به طرق مختلف كمك مالي كرده است. هزینه های بهره مالیات دهندگان ایالت متحده 49،937 میلیارد دلار مي باشد که در نتیجه کل مبلغ کمک مالي به اسرائیل از سال 1949 به 133،132،000،000 دلار مي رسد.
با اين اوصاف دولت آمريکا بيشتر کمک های فدرال را به شهروندان اسرائیلی مي دهد تا شهروندان آمريكايي!! 

جالب تر از همه اينكه، دولت آمريكا به رژيمي كمك مالي مي كند كه شرايط اقتصادي شهروندان آن از بسياري از كشورهاي اروپايي هم بهتر است، رژيمي كه بيشتر اين مبالغ را براي تقويت ارتش خود براي مقابله و سركوب ساكنان بومي آنجا(فلسطينيان) هزينه مي كند.
کمک های ایالت متحده به اسرائیل و رابطه متقابل ان در نوع خود در جهان سياست بي نظير مي باشد. 

حجم كمك هاي آمريكا به اسرائيل در تاريخ مناسبات جهاني بي سابقه و به نوعي واشنگتن در قبال اسرائيل بسيار سخاوتمندانه تاكنون عمل كرده است.

در تحليل دلايل استراتژيك براي كمك هاي مالي آمريكا به اسرائيل مي توان به منافع صادرکنندگان سلاح های آمریکایی و نقش آفريني اسرائیل در پیشبرد منافع استراتژیک آمریکا در منطقه اشاره كرد. 

دریافت کمک های مالي اسرائيل از ایالت متحده در حالي به اجرا در مي آيد كه توليد سرانه اسرائيل از کل محصول ناخالص داخلی سرانه چندين كشور عربي بيشتر است . تقریبا یک سوم از کل بودجه کمک های خارجی آمریکا به اسرائیل تعلق مي گيرد، در شرايطي كه اسرائيل تنها یک هزارم از کل جمعیت جهان را دارا مي باشد و در حال حاضر یکی از بالاترين درآمد سرانه شهروندي جهان، متلعق به اسرائيل مي باشد. مقامات دولت آمریکا بر این باورند که این مبالغ دلايل "اخلاقی" دارد و برخی حتی می گویند که اسرائیل برای بقای خود به كمك مالي ما نياز دارد تا در مسير دموكراسي(!) پا بر جا بماند. 

اگر چنين استدلالي منطقي باشد اين كمك ها بايد در اوايل تاسيس رژيم اسرائيل كه بحران هاي جدي در پيش رو داشت بيشتر بودند نه در حال حاضر كه از هر لحاظ وضعيت بهتري دارد.  
تقريبا 99 درصد از تمام کمک های ایالت متحده به اسرائیل بعد از ژوئن سال 1967 صورت گرفت، زمانی که اسرائیل از لحاظ نظامي بر ارتش های عرب پيشي گرفت و به قدرت نظامي اتمي منطقه تبديل شد.

ایالت متحده از تسلط اهريمني اسرائیل بر منطقه به عنوان "یک جانشین برای منافع آمریکا در این منطقه استراتژیک حیاتی و غني از منابع انرژي" استفاده مي كند. "اسرائیل با حمايت از جنبش های رادیکال ناسیونالیستی منطقه شرايط را براي حضور سلاح هاي امريكايي و رونق بازار فروش آن به نوعي فراهم مي كند. 

علاوه بر این، سازمان های اطلاعاتی هر دو کشور "همکاری" نزديكي با هم دارند و اسرائیل در فروش سلاح های ایالت متحده به کشورهای ثالث،كشورهايي كه آمريكا مستقيما به آنها سلاح ارسال نمي كند،نقش واسطه را ايفا مي كند مانند آفریقای جنوبی و گواتمالا. 

نكته مهمتر اينكه اسرائیل عملا به یکی از سازمان های فدرال آمريكايي براي پياده سازي برنامه هاي سياستگذاران اين دو كشور در منطقه تبديل شده است. 

اگر چه در سال های اخیر رابطه استراتژیک ایالت متحده و کشورهای عرب خلیج فارس بهبود يافته است، اما این کشورها ثبات سیاسی، فن آوري، نيروهاي نظامي آموزش ديده و آشنا به سلاح هاي پيشرفته در اختيار ندارند.

"متی پلد"، ژنرال سابق اسرائیل و عضو کنست، اظهار مي دارد بسیاری از ژنرال هاي اسرائیلی بر این باورند كه این کمک هاي مالي واشنگتن "کمی بیش از یارانه آمریکا به تولید کنندگان اسلحه داخلي خود مي باشد،" با توجه به این که بخش عمده اي از اين کمک نظامی به اسرائیل،برای خرید سلاح از ایالت متحده آمریکا هزينه مي شود، در نهايت بازخورد منطقه اي اين اقدام نظامي، تقاضا بيشتر سلاح از سوي كشورهاي منطقه براي مقابله با اسرائيل مي باشد. 

در پاییز سال 1993، 78 تن از سناتورها در نامه اي به بیل کلینتون، رئیس جمهور سابق، خواستار ادامه برنامه هاي كمك مالي آمريكا به اسرائیل كما في السابق شدند. 

دليل توجيهي آنها مسلح شدن كشورهاي عربي به سلاح هاي پيشرفته و خطر امنيتي اسرائيل مي باشد. اما واقعيت اين است كه 80 درصد از سلاح هاي فعلي کشورهای عربی ساخت خود آمریکا مي باشد.البته نبايد نفوذ سياسي لابي هاي اسرائيلي همچون آيپك و ديگر لابي هاي صهيونيستي را در تصميمات كنگره و واشنگتن ناديده گرفت. 

"انجمن صنعت هوا فضا" که در مسئله ترانسفر سلاح نقش مهمي دارد، يكي از اين سازمان هاي تاثير گذار تلقي مي گردد. ميزان كمك مالي اين نهاد به مبارزات انتخاباتي تقريبا دو برابر گروه ها و لابي هاي طرفدار اسرائيل مي باشد. به هر حال، با هر دلار کمک تسلیحاتی آمريكا، اسرائیل باید دو تا سه دلار برای آموزش نحوه استفاده از سلاح هاي جديد، خرید قطعات و موارد ديگر هزينه كند. حتی اقتصاددانان اسرائیل چنين ادعا مي كنند كه اين كمك هاي مالي براي آينده اسرائيل و اقتصاد آن تبعات منفي خواهد داشت. این تعامل دو جانبه را همکاری استراتژیک مي نامند. برای به چالش کشیدن این روابط استراتژیک، نمی توان تنها بر لابی اسرائیل تمركز كرد بلكه عوامل ديگر را هم بايد بررسي نمود.

بدون رفع اين مورد مسئله فلسطين كما في السابق خود،بي نتيجه خواهد ماند.

از طرفي"نتایج" کوتاه مدت سیاست آمریکا در منطقه خاورميانه "غم انگیز" خواهد بود، نه تنها برای قربانیان برنامه هاي آنها بلكه منافع اسرائيل و آمریکا در منطقه را تحت تاثير قرار خواهد داد. ایالت متحده در حال حاضر منابع مالي زيادي را براي خاورميانه تخصيص مي دهد و در عین حال "آمريكا نا امن تر از گذشته" مي باشد، هم منافع ایالت متحده در خارج از کشور و هم شهروندان آمریکایی از تبعات منفي ان در امان نبوده اند.

در پايان اينكه با افزایش خصومت عرب نسبت به ایالت متحده در سال هاي اخير، در دراز مدت، "صلح و ثبات و همکاری با جهان عرب برای منافع ایالت متحده از اتحاد با اسرائیل به مراتب مهم تر خواهد بود."