مژگان رمضانی، روانشناس در گفتگو با خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران افزود: هوش معنوی به عنوان یک متغیر تازه و نو در عرصه روان شناسی می تواند به شکل خلاقانه دریچه ای جدید را جهت بررسی مسائل سالمندی مطرح کند. هوش معنوی به عنوان نهایی ترین هوش انسان با معنادار نمودن زندگی و کیفیت بخشی به زندگی یکی از مهمترین سیستم های حمایتی بشر در مقابل ابتلا به اختلالات روانی است.

وی گفت: با توجه به مذهبی بودن جامعه با رشد و ارتقاء هوش معنوی می تواند روحیه نشاط و شادابی را در دوره سالمندی ایجاد و پیری را به یک فرایند فعال تبدیل کرد.

این روانشناس تصریح کرد: داشتن و تقویت هوش معنوی در افزایش امید به زندگی تاثیر مثبت دارد، چرا که افراد با هوش معنوی بالا معمولاً به دلیل درونگری و تفکر در خویشتن دارای اعتماد به نفس بالا و اراده مستقل هستند. این افراد مسئولیت پذیرند و معمولاً از اینکه زندگی یکنواخت و ساکتی داشته باشند، دوری می کنند.

وی خاطرنشان کرد: بر این اساس با در ارتباط قراردادن هوش معنوی با متغیری چون امید به زندگی در دوران سالمندی می توان گامی مهم در پر بار نمودن این سنین حیاتی در زندگی ایجاد نمود./ح