دو بالی که هماهنگ نبودند
سال ها بود که دوبال اصلی پرواز ملت ایران، هماهنگ نبودند؛ نه فقط هماهنگ نبودند بلکه اصلاً اعتقادی به همکاری و همفکری نداشتند؛ یکی دیگری را متحجر و بی سواد میخواند و دیگری آن یک را غرب زده و بی دین!
به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، وبلاگ ولایت فقیه در جدیدترین نوشته خود آورده است:
سال ها بود که دوبال اصلی پرواز ملت ایران، هماهنگ نبودند؛ نه فقط هماهنگ نبودند بلکه اصلاً اعتقادی به همکاری و همفکری نداشتند؛ یکی دیگری را متحجر و بی سواد میخواند و دیگری آن یک را غرب زده و بی دین! و در چنین شرایطی این پرنده هرچه تقلا میکرد به جایی نمی رسید! در این میان، بیشترین نفع به دشمنان می رسید؛ چراکه مهار و شکار پرنده ی بیمار، زحمت زیادی نداشت و آنان می توانستند با خیال راحت، به استثمار ملت ایران بپردازند.
این داستان غم انگیز ادامه داشت تا اینکه نوای نافذ ولی فقیه زمان، طنین انداز شد: «طلاب علوم دینی و دانشجویان با هم روابط دوستانه و فعالانه داشته باشند و برای به دست آمدن استقلال و آزادی و خلع ید غاصبان از حقوق ملت در تمام ابعادش، به سایر طبقات بپیوندند.»1
وحدت
و همگان دیدند که در روزهای حساس انقلاب، دفاع مقدس و تا به امروز، هرجا این دو نهاد بی بدیل، به همکاری و هماهنگی رو آوردند نتیجه اش پیشرفت ایران عزیز و خفت دشمنان ذلیل بود. نمونه ای از عصبانیت دشمنان بخاطر «وحدت حوزه و دانشگاه» در روز 27 آذر 1358 و در دانشکده ی الهیات دانشگاه تهران، بروز کرد و شهید آیت الله دکتر مفتح را که در این مسیر، فعالیت می کرد به گلوله بست. این روز که به همین مناسبت به «روز وحدت حوزه و دانشگاه» نامگذاری شده فرصتی است برای بازخوانی معنای این وحدت.
«وحدت حوزه و دانشگاه» یعنی : «طلاب جوان و عزیز و زحمتكش و قانع و مؤمن در حوزه‌هاى علمیه و نیز دانشجویان عزیز، این جوانان، این فرزندان و جگرگوشه‌هاى ملت، این بهترین و پاك ترین عناصر جامعه‌ى ما در دانشگاهها، باید در خط اسلام و در جهت عظمت كشور...و بیدار كردن ملت هاى عالم، درس بخوانند و كار و تلاش كنند، تا مطمئن بشوند كه فرداى ایران اسلامى، به مراتب از امروز بهتر خواهد بود...این، هدف وحدت حوزه و دانشگاه است.»2
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
1- صحیفه امام ج 2، ص 142
2- بیانات مقام معظم رهبری در جمع كثیری از طلاب و دانشجویان (28 آذر 1369)
سال ها بود که دوبال اصلی پرواز ملت ایران، هماهنگ نبودند؛ نه فقط هماهنگ نبودند بلکه اصلاً اعتقادی به همکاری و همفکری نداشتند؛ یکی دیگری را متحجر و بی سواد میخواند و دیگری آن یک را غرب زده و بی دین! و در چنین شرایطی این پرنده هرچه تقلا میکرد به جایی نمی رسید! در این میان، بیشترین نفع به دشمنان می رسید؛ چراکه مهار و شکار پرنده ی بیمار، زحمت زیادی نداشت و آنان می توانستند با خیال راحت، به استثمار ملت ایران بپردازند.
این داستان غم انگیز ادامه داشت تا اینکه نوای نافذ ولی فقیه زمان، طنین انداز شد: «طلاب علوم دینی و دانشجویان با هم روابط دوستانه و فعالانه داشته باشند و برای به دست آمدن استقلال و آزادی و خلع ید غاصبان از حقوق ملت در تمام ابعادش، به سایر طبقات بپیوندند.»1
وحدت
و همگان دیدند که در روزهای حساس انقلاب، دفاع مقدس و تا به امروز، هرجا این دو نهاد بی بدیل، به همکاری و هماهنگی رو آوردند نتیجه اش پیشرفت ایران عزیز و خفت دشمنان ذلیل بود. نمونه ای از عصبانیت دشمنان بخاطر «وحدت حوزه و دانشگاه» در روز 27 آذر 1358 و در دانشکده ی الهیات دانشگاه تهران، بروز کرد و شهید آیت الله دکتر مفتح را که در این مسیر، فعالیت می کرد به گلوله بست. این روز که به همین مناسبت به «روز وحدت حوزه و دانشگاه» نامگذاری شده فرصتی است برای بازخوانی معنای این وحدت.
«وحدت حوزه و دانشگاه» یعنی : «طلاب جوان و عزیز و زحمتكش و قانع و مؤمن در حوزه‌هاى علمیه و نیز دانشجویان عزیز، این جوانان، این فرزندان و جگرگوشه‌هاى ملت، این بهترین و پاك ترین عناصر جامعه‌ى ما در دانشگاهها، باید در خط اسلام و در جهت عظمت كشور...و بیدار كردن ملت هاى عالم، درس بخوانند و كار و تلاش كنند، تا مطمئن بشوند كه فرداى ایران اسلامى، به مراتب از امروز بهتر خواهد بود...این، هدف وحدت حوزه و دانشگاه است.»2
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
1- صحیفه امام ج 2، ص 142
2- بیانات مقام معظم رهبری در جمع كثیری از طلاب و دانشجویان (28 آذر 1369)
