یک روانشناس در این باره گفت: مهم ترین عامل پرتوقعی فرزندان،  پر توقعی والدین است کودکان با مشاهده رفتار والدین پر توقعی  را می آموزند و الگو می گیرند،‌ ما اگر می خواهیم فرزندانی قدردان داشته باشیم که زحمات و محبت های ما به چشمش بیاید،‌باید از محبت های افراطی ابتدا اعتماد به نفس کودک را از بین می برد و او را وابسته تربیت می کند و کم کم این توقع را برای کودک ایجاد می کند که دیگران موظفند کارهای او را انجام دهند.
 به گفته این روانشناس: باید از همان دوران کودکی به فرزندان مسئولیت داده شود و او را در انجام کارهای شخصی،  تشویق و موفقیتش در  این زمینه را تحسین کرد،‌شاید پدر و مادری دوست داشته باشند با کمال میل کارهای کودک خود را انجام دهند اما در آینده و در زندگی مشترک و حتی در ارتباطات اجتماعی این مشترک و حتی  در ارتباطات اجتماعی این وابستگی و پر توقعی به او و دیگران صدمه و آسیب وارد می کند.
 گفتنی است، هیچ کودکی  پر توقع و ناسپاس به دنیا نمی آید و اگر امروز کودکی پر توقع داریم این ویژگی ناپسند نتیجه ی تربیت نادرست و رفتار ناهنجار  پدر و مادر است.
 فرزندان محصول رفتار و تربیت پدر و مادر خویش و آینه ی تمام نمای خانواده در جامعه هستند./ز