به گزارش باشگاه خبرنگاران اراک، بسیاری از کاربردهای جدید الماس از کاربرد آن در تابش های لیزری گرفته تا کاربرد آن در ارتباطات و محاسبات کوانتومی نیازمند ساختارهای ریزی در ابعاد میکرو و نانو بر روی سطح الماس است.

دانشمندان نشان داده اند که استفاده از پرتوهای فرابنفش راه بسیار خوبی برای این کار است.

الماس‌ها معمولا به کمک لیزر قلم زنی می شوند (etching) و در این فرآیند اتم های روی سطح آن سوزانده شده و یک سطح ناهموار که بیشتر به گرافیت شباهت دارد تا به الماس را به وجود می آورند.

دانشمندان هنگامی که در حال ارتقا دادن ویژگی های لیزرهای ساخته شده از الماس بودند به صورت کاملا تصادفی متوجه شدند که با قطع کردن پرتوی تابشی فرآیندی که به جداشدگی (desorpton) معروف است آغاز شده و اتم‌های برانگیخته شده روی سطح الماس ناپدید شده و نهایتا سطح صاف و تراش خورده‌ای باقی می ماند.

دانشمندان موفق شدند لیزری از جنس الماس بسازند که اشعه فرابنفش ساطع کند اما تنها نقص این لیزر در مدت کارکرد آن است. این لیزر پس از ۱۰ دقیقه از کار می ایستد.

میلدرن اضافه می کند که به نظر می رسد که با به وجود آوردن سوراخ های کوچکی روی سطح الماس می توانیم اتم های کربن را آزاد کنیم./س