به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، امیر نور خدایی در جدیدترین نوشته خود از وبلاگ فضائل اهلبیت اورده است:

روایت معروف امام رضا علیه السلام به پسر شَبیب

رََیّّّّان بن شَبیب گوید روز اول ماه محرم خدمت امام رضا علیه السلام رسیدم به من فرمودند :

 اى پسر شَبیب روزه‏اى؟ عرض كردم : نه ، فرمودند :  این روزیست كه حضرت زكریا به درگاه پروردگارش دعا كرد و گفت : «پروردگارا، از جانب خود، فرزندى پاك و پسندیده به من عطا كن، كه تو شنونده دعایى. آل عمران  : 38» خداوند دعایش را برآورده نمود و به فرشتگان دستور داد « زكریا را كه در محراب ایستاده بود ندا كردند كه خدا تو را به ولادت یحیى بشارت می دهد آل عمران  : 39» اى پسر شبیب هر كه این روز را روزه بدارد و سپس دعا به درگاه خدا كند خداوند دعایش را مستجاب كند چنان كه براى زكریا مستجاب كرد ، ....

اى پسر شبیب به راستى محرم همان ماهى است كه اهل جاهلیت در زمان گذشته ظلم‏ و نبرد را به خاطر احترامش در آن حرام مى‏دانستند ولی این امت نه حرمت این ماه را نگه داشتند و نه حرمت پیغمبرش را در این ماه ، ذریه او را كشتند و زنانش را اسیر كردند و اموالشان را غارت كردند ، خدا هرگز این گناه آنها را نیامرزد ، اى پسر شبیب اگر برای چیزی می خواهی گریه كنی باید برای حسین بن علی گریه كنی كه چون گوسفند سرش را بریدند و هجیده نفر از خاندانش با او كشته شدند كه در روى زمین مانندى نداشتند و آسمانهاى هفت‏گانه و زمین براى كشتن او گریستند و چهار هزار فرشته براى یاریش به زمین آمدند و دیدند كه (دیر رسیده اند و )حسین علیه السلام كشته شده پس بر سر قبرش با موهای پریشان و ژولیده و خاك آلود باشند تا حضرت قائم ظهور كند و از یاران او شوند و شعار آنها یا لثارات الحسین(یعنی ای خون خواهان حسین) است اى پسر شبیب پدرم از پدرش از جدش برایم نقل فرمود : كه چون جدم حسین (ع) كشته شد آسمان خون و خاك سرخ بارید اى پسر شبیب اگر بر حسین گریه كنى تا اشگت بر گونه‏هایت روان شود خدا هر گناهى كردى از خرد و درشت و كم و زیاد بیامرزد. اى پسر شبیب اگر می خواهى خداوند را ملاقات كنی و گناهى نداشته باشى حسین را زیارت كن اى پسر شبیب اگر ساكن شدن در غرفه های ساخته شده در بهشت به همراه پیامبر و آل او تو را خوشحال می كند پس بر قاتلان حسین لعنت كن اى پسر شبیب اگر خوشحال می شوی كه برای تو مثل ثواب كسانی باشد كه به همراه حسین شهید شده اند هر وقت بیادش افتادى بگو یا لَیْتَنِی كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِیماً « یعنی ای كاش با آنها بودم و به همراه آنها به سعادت بزرگ می رسیدم  » اى پسر شبیب اگر خوشحال می شوی كه با ما در درجات بلند بهشت باشى در اندوه ما اندوهگین باش و در شادمانی ما شادمان باش و بر تو باد مداومت بر ولایت ما چرا كه اگر مردى سنگى را دوست بدارد خداوند ‏در روز قیامت با آن محشورش می كند.

الأمالی( للصدوق) ؛ النص ؛ ص129

متن عربی روایت :

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیٍّ مَاجِیلَوَیْهِ رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ‏ عَنِ الرَّیَّانِ بْنِ شَبِیبٍ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى الرِّضَا ع فِی أَوَّلِ یَوْمٍ مِنَ الْمُحَرَّمِ- فَقَالَ لِی یَا ابْنَ شَبِیبٍ أَ صَائِمٌ أَنْتَ فَقُلْتُ لَا فَقَالَ إِنَّ هَذَا الْیَوْمَ هُوَ الْیَوْمُ الَّذِی دَعَا فِیهِ زَكَرِیَّا ع رَبَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَقَالَ‏ رَبِّ هَبْ لِی مِنْ لَدُنْكَ ذُرِّیَّةً طَیِّبَةً إِنَّكَ سَمِیعُ الدُّعاءِ فَاسْتَجَابَ اللَّهُ لَهُ وَ أَمَرَ الْمَلَائِكَةَ فَنَادَتْ زَكَرِیَّا وَ هُوَ قائِمٌ یُصَلِّی فِی الْمِحْرابِ أَنَّ اللَّهَ یُبَشِّرُكَ بِیَحْیى‏ فَمَنْ صَامَ هَذَا الْیَوْمَ ثُمَّ دَعَا اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ اسْتَجَابَ اللَّهُ لَهُ كَمَا اسْتَجَابَ لِزَكَرِیَّا ع ثُمَّ قَالَ یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنَّ الْمُحَرَّمَ هُوَ الشَّهْرُ الَّذِی كَانَ أَهْلُ الْجَاهِلِیَّةِ فِیمَا مَضَى یُحَرِّمُونَ فِیهِ الظُّلْمَ وَ الْقِتَالَ لِحُرْمَتِهِ فَمَا عَرَفَتْ هَذِهِ الْأُمَّةُ حُرْمَةَ شَهْرِهَا وَ لَا حُرْمَةَ نَبِیِّهَا ص لَقَدْ قَتَلُوا فِی هَذَا الشَّهْرِ ذُرِّیَّتَهُ وَ سَبَوْا نِسَاءَهُ وَ انْتَهَبُوا ثَقَلَهُ فَلَا غَفَرَ اللَّهُ لَهُمْ ذَلِكَ أَبَداً یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ كُنْتَ بَاكِیاً لِشَیْ‏ءٍ فَابْكِ لِلْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع فَإِنَّهُ ذُبِحَ كَمَا یُذْبَحُ الْكَبْشُ وَ قُتِلَ مَعَهُ مِنْ أَهْلِ بَیْتِهِ ثَمَانِیَةَ عَشَرَ رَجُلًا مَا لَهُمْ فِی الْأَرْضِ شَبِیهُونَ وَ لَقَدْ بَكَتِ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَ الْأَرَضُونَ لِقَتْلِهِ وَ لَقَدْ نَزَلَ إِلَى الْأَرْضِ مِنَ الْمَلَائِكَةِ أَرْبَعَةُ آلَافٍ لِنَصْرِهِ فَوَجَدُوهُ قَدْ قُتِلَ فَهُمْ عِنْدَ قَبْرِهِ شُعْثٌ غُبْرٌ إِلَى أَنْ یَقُومَ الْقَائِمُ فَیَكُونُونَ مِنْ أَنْصَارِهِ وَ شِعَارُهُمْ یَا لَثَارَاتِ الْحُسَیْنِ یَا ابْنَ شَبِیبٍ لَقَدْ حَدَّثَنِی أَبِی عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ ع أَنَّهُ لَمَّا قُتِلَ الْحُسَیْنُ جَدِّی ص مَطَرَتِ السَّمَاءُ دَماً وَ تُرَاباً أَحْمَرَ یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ بَكَیْتَ عَلَى الْحُسَیْنِ ع حَتَّى تَصِیرَ دُمُوعُكَ عَلَى خَدَّیْكَ غَفَرَ اللَّهُ لَكَ كُلَّ ذَنْبٍ أَذْنَبْتَهُ صَغِیراً كَانَ أَوْ كَبِیراً قَلِیلًا كَانَ أَوْ كَثِیراً یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَلْقَى اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَا ذَنْبَ عَلَیْكَ فَزُرِ الْحُسَیْنَ ع یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَسْكُنَ الْغُرَفَ الْمَبْنِیَّةَ فِی الْجَنَّةِ مَعَ النَّبِیِّ وَ آلِهِ ص فَالْعَنْ قَتَلَةَ الْحُسَیْنِ یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَكُونَ لَكَ مِنَ الثَّوَابِ مِثْلَ مَا لِمَنِ اسْتُشْهِدَ مَعَ الْحُسَیْنِ ع فَقُلْ مَتَى مَا ذَكَرْتَهُ‏ یا لَیْتَنِی كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِیماً یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَكُونَ مَعَنَا فِی الدَّرَجَاتِ الْعُلَى مِنَ الْجِنَانِ فَاحْزَنْ لِحُزْنِنَا وَ افْرَحْ لِفَرَحِنَا وَ عَلَیْكَ بِوَلَایَتِنَا فَلَوْ أَنَّ رَجُلًا تَوَلَّى حَجَراً لَحَشَرَهُ اللَّهُ مَعَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ.