ظاهرش را که نگاه می کنی یک دسته بلند است و یک کاسه و چند سیم و پرده و دستی که تند تند روی پرده ها بالا و پایین می شود و دست دیگری که بر سیم ها ناخن می کشد و راست می زند و شُر می زند و باز راست و باز شُر و ....

به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران کرمانشاه

تنبور ... نامش یادآور اولین ساز زخمه ای زهی است و آوایش تداعی گر عشق. حال و هوای نوازنده اش خلسه عرفانی است و قدمتش با گردش هزار سال عجین.

از کهنگی تاریخش چند روایت هست، اما آثارش در خرابه های شوش و تپه های بنی یونس در حوالی موصل یافت شده و به بیش از هزار سال قبل از میلاد مسیح می رسد.

صفحه قسمت روی کاسه و از جنس چوب درخت گردو که بر روی دهانهٔ کاسه قرار می‌گیرد و در وسط و یا در کنار آن حدود هفت تا دوازده سوراخِ دو تا سه میلیمتری دارد تا موجب نرمی صدای تنبور شود.

دستان یا همان پرده که در محل های خاص بر دسته بسته می‌شوند. خرک هم قطعه چوبی کوچک و محکم از درخت شمشاد و گردوست که سیم بر آن سوار است.

سیم گیر به قسمت انتهایی کاسه وصل است و سیم را به آن وصل می‌کند، از جنس استخوان یا چوب که تارها را بدان گره می‌زنند و تا انتهای دسته می‌کشند.

قطعات بالای تنبور را گوشی می‌گویند و از آن برای کوک کردن استفاده می‌کنند، دو یا سه سیماز چوب بید.

نخ نازکی که بر روی دسته بسته شده پرده نام دارد. دو یا سه سیم، که سیم بالایی معمولاً جفتی است. این سیم‌ها از یک سو به سیم گیر و از سوی دیگر پس از عبور از روی خرک و شیطانک در انتهای دسته به دور گوشی‌ها پیچیده می‌شوند./س

برچسب ها: کرمانشاه ، تنبور ، تاریخ
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.