به گزارش سرويس بين‌الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از "تركيش ويكلي"؛ مجله تركيش ويكلي در اين يادداشت آورده است؛ يك سال پس از حادثه حمله به كشتي "ماوي مرمره" در مقطعي كه تغييرات سريعي در منطقه خاورميانه در حال شكل گرفتن است، جامعه بين الملل در قبال مردم فلسطين بي تفاوتي بي سابقه و زشتي را از خود نشان مي دهد.
در شرايطي كه توجه جهان به مسئله سوريه معطوف شده، مردم فلسطين در كرانه باختري و نوار غزه تنگناي ناگواري را تجربه مي كنند.
در واقع بسياري از تحليلگران در مورد انزواي فزاينده اسرائيل و اينكه چگونه اين مسئله بر درگيري اسرائيل_ فلسطين اثر خواهد گذاشت، اظهارنظر كرده اند.
در عين حال، ما مي بينيم كه فلسطين واقعا در يافتن حاميان واقعي در منطقه چقدر تنها و منزوي است.
بنابراين بسيار مهم است كه هم اكنون جامعه جهاني وارد عمل شود و مانع از وقوع پيامدهاي فاجعه آميز براي مردم فلسطين در آينده بسيار نزديك شود.
همانطور كه نهادهاي سازمان ملل گزارش مي دهند؛ غزه در حال حاضر يك بحران انساني را تجربه مي كند. مواد غذايي كم است و اقتصاد غزة با موانع بسيار شديدي مواجه است. 80 درصد فلسطينيان كمك هاي غذايي دريافت مي كنند، ضمن آنكه يك گزارشي كه اخيرا توسط سازمان ملل منتشر شده، عنوان مي كند بدون انجام سرمايه گذاري چشمگير در زيرساخت هايي مانند تامين آب، مدارس و بيمارستانها، نوار غزه تا سال 2020 قابل سكونت نخواهد بود.
بخصوص فقدان منابع آب مشكلاتي را براي بخش كشاورزي پديد آورده كه به نوبه خود بحران غذايي را در نوار غزة باعث شده است.
اگرچه كمك هاي انسان دوستانه در قالب اهداي مواد غذايي به نوار غزة بالا بوده است، بدون پيشرفت هاي چشمگير در زيرساخت ها، غزة همچنان جاي سختي براي زندگي خواهد بود.
براي به وجود آمدن چنين پيشرفت هايي، پيدايش تغيير سياسي در طرف اسرائيلي در قالب لغو محاصره، بسيار حياتي است. در حاليكه پس از سقوط رژيم حسني مبارك در مصر، اميدهايي به وجود آمد و مرز رفح به طور موقت گشوده شد، اقدامات تازه مصر در بستن گذرگاه مذكور و نيز تخريب تونل هاي زيرزميني نشان دهنده فاجعه اي براي غزة است، زيرا اين تونل ها رگ حياتي اقتصاد نوار غزة است.
درحاليكه در غزه اين شرايط وجود دارد، كرانه باختري هم مشكلات عديده اي را تجربه مي كند. پس از بي ثباتي مالي و هرج و مرج در تابستان، تشكيلات خودگردان فلسطين اكنون در داخل كرانه باختري با اعتراضات فزاينده اي مواجه است.
در ماه سپتامبر، در يك دوره كوتاه چند روزه، هزاران فلسطيني در ميادين شهرهاي رام الله، نابلس، هبرون، تولكرم و بيت لحم، دست به اعتراض زدند. اعتراض كنندگان با بستن جاده ها و آتش زدن لاستيك ها با سر دادن شعارهايي، خواستار بركناري سلام فياض نخست وزير تشكيلات خودگردان بودند.
تشكيلات خودگردان كه درحال حاضر 43 درصد از بودجه خود را از كمك هاي خارجي تامين مي كند، قادر نيست حمايت مردم را جلب كند و بر سر "فرآيند صلح" در يك بن بست سياسي قرار دارد، بر پيچيدگي اوضاع اين مطلب را بايد افزود كه بخش اعظمي از اين كمك ها از طريق رژيم اسرائيل به دست تشكيلات خودگردان مي رسد.
بسياري از فلسطينيان كمك هاي خارجي و نيز كنترل اسرائيل را راهي براي مهار رفتار سياسي فلسطينيان و تاديب آنها مي دانند.
بنابه گفته برخي تحليلگران؛ همه اينها باعث شده تا نخست وزير فلسطين، اعتبار خود را از دست بدهد.
مسئله مهم ديگر در كرانه باختري، موج جديد شهرك هاي (يهودي نشين) است كه اسرائيل تصميم گرفته است بسازد.
در حاليكه در سال 2011 فعاليت شهرك سازي نهادهاي مختلف دولت اسرائيل 20 درصد افزايش داشت، در سال 2012 طبق اخبار منتشر شده، موج جديدي از شهرك سازي به وجود آمد.
به طور مثال، دولت اسرائيل روز 22 فوريه اعلام كرد 695 واحد مسكوني جديد در شهرك هاي متعدد بنا مي كند، 851 واحد مسكوني ديگر در شهرك هاي يهودي نشين در داخل كرانه باختري به همراه 800 واحد مسكوني جديد در شهرك "گيوات زيو" در شمال غرب قدس خواهد ساخت.
وزارت مسكن اسرائيل هم طرح احداث 942 واحد مسكوني جهت توسعه شهرك "ليگو" را ارائه كرده است. اين توسعه شهرك سازي ها، به معناي جدايي بيشتر روستاهاي فلسطيني از مسيرهاي تجاري و بازرگاني و ديگر منابع حياتي مانند دسترسي به آب است. اين امر مي تواند بر اندك اميد تشكيل يك دولت فلسطين اثر فلج كننده اي داشته باشد.
در حاليكه بسياري از مردم از تشكيلات خودگردان به دليل ناتواني در متوقف ساختن اسرائيل از توسعه شهرك ها انتقاد مي كنند، نخست وزير تشكيلات سعي كرده است با تجديد تلاش ها در جهت به رسميت شناخته شدن فلسطين در جامعه بين الملل به شور و اشتياق سياسي جان تازه اي ببخشد.
در شرايطي كه طرح تشكيلات خودگردان براي عضويت كامل در سازمان ملل متحد شكست خورد، چون نتوانست حمايت شوراي امنيت سازمان ملل را جلب كند، اين بار تشكيلات خودگردان براي كسب عضويت غير دائم، عضو ناظر تلاش خواهد كرد.
اين امر با يك قطعنامه ساده مجمع عمومي سازمان ملل مي تواند محقق شود كه فلسطينيان در مورد تحقق آن يقين دارند، زيرا بيش از 120 كشور در مجمع عمومي در حال حاضر فلسطين را به عنوان يك كشور به رسميت مي شناسد، درحاليكه اين تلاش تغييرات آني را در مسائل موجود به وجود نمي آورد، اما ارتقاء وضعيت فلسطين در سازمان ملل متحد، به معني دستيابي بيشتر اين كشور به نهادهاي سازمان ملل متحد است.
به رسميت شناخته شدن در سازمان ملل، مي تواند راه را براي فلسطين جهت تبديل شدن به يك طرف دعوا در دادگاه بين المللي باز كند.
اين دادگاه توانسته است احكامي را در مورد اتهامات جرايم جنگي اسرائيل صادر كند. با وجود آنكه در جريان تلاش سلام فياض براي كسب عضويت دائم در سازمان ملل، حمايت سياسي از او به عمل آمد، اما مردم فلسطين براي به رسميت شناخته شدن در سازمان ملل به عضو ناظر، اشتياق اندكي از خود نشان مي دهند.
هرچه واقعيات سياسي و اقتصادي پيچيده تر مي شود، مردم فلسطين با چالشهاي بيشتري مواجه مي شوند. منطقه به سرعت در حال تغيير است، با اين وجود اين بي تفاوتي جامعه بين الملل نسبت به مردم فلسطين، قطعا اثرات طولاني بر سرنوشت اين كشور خواهد داشت.
اگر كشورهاي جهان براي رفح محاصره و توقف شهرك سازي ها اقدام نكنند، فلسطينيان از داشتن كشوري براي هميشه محروم خواهند شد و اين امر موجب درد و رنج نسل هاي بعدي مي شود.