به گزارش
حوزه پارلمان باشگاه خبرنگاران به نقل از روابطعمومی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، دفتر مطالعات زیربنایی این مرکز با بیان این مطلب که در کشورهای پاکستان، ایران، بحرین و امارات دو ماموریت اصلی ، حیاتی و حساس دولتها یعنی تامین آب و برق در یک وزارتخانه سازماندهی شدهاند، افزود: به نظر میرسد این روش نسبت به برخی از کشورهای دیگر این گروه از جمله زیمبابوه (با وزارت اراضی، کشاورزی و توسعه منابع آب) ترکیب مناسبتری بوده است.
همچنین آنچه از مطالعه نمودار سازمانی کشورهای کانادا، استرالیا، آفریقای جنوبی و مصر بر میآید این است که یکسو و همجهتبودن مدیریت منابع آب با مدیریت محیطزیست و یا حفاظت محیطزیست در کشورهای موفق در مدیریت منابع آب به خوبی به چشم میخورد.
مرکز پژوهشها افزود: بدون تردید وجود ساختارهای قدرتمند ملی برای مدیریت منابع حیاتی آب که توان درک صحیح شرایط و مقتضیات و تجزیه و تحلیل آنها را داشته باشد و نیز از جایگاه مناسب برای تصمیمگیری، تصمیمسازی و نیز تاثیرگذاری بر سایر فرآیندهای مرتبط با موضوع آب برخوردار باشد، میتواند هم به لحاظ ملی و کشوری و هم به لحاظ منطقهای و بینالمللی بسیار مفید باشد.
البته نکتهای که در این زمینه مغفول مانده، نحوه عملکرد و کارکرد ساختار دولت است. اصلاح ساختار بخش آب در دولت، باید در قالب یک برنامه تحول نظام اداری و با اهداف ، راهبردها و برنامههای منسجمی دنبال شود که تغییر تشکیلات یکی از اجزای آن بوده و این تغییر تشکیلات نیز منحصر به وزارتخانهها نخواهد بود، بلکه باید در برگیرنده نگاهی جامع به کل ساختار نظام اداری یعنی وزارتخانهها ، سازمانها، موسسات، مراکز و شرکتهای دولتی و توام با تحقق قواعد ساختاری قانون مدیریت خدمات کشوری و اجرای سیاستهای اجرایی اصل چهل و چهارم قانون اساسی باشد.
انتهاي پيام/س2