به گزارش سرويس اقتصادي باشگاه خبرنگاران به نقل از شانا، محمدعلی عمادی افزود: برای اجرای پایلوت طرح ازدیاد برداشت با استفاده از تزریق دی اکسید کربن(CO2) در این میدان نفتی، قرار است از دی اکسید کربن خروجی نیروگاه رامین استفاده شود.

وی با بیان این که به منظور بررسی آخرین اطلاعات دست آمده، هفته جاری با پیمانکار و دو طرف حاضر در طرح جلسه ای برگزار می شود، اظهار امیدواری کرد که نتیجه این جلسه به آغاز فعالیت های فاز صفر طرح بینجامد.

میدان نفتی رامین با ابعاد 40 کیلومتر طول و 4 کیلومتر عرض در 30 کیلومتری شمال شهر اهواز و در شمال  غربی مخزن مارون واقع شده است. این میدان در سال 1354 با حفر نخستین چاه کشف شد و پس از حفاری چاه دوم به تایید رسید.

رامین از نظر ساختمانی، طاقدیس کشیده ای است که دارای دو خط محوری در امتداد محور شمال و جنوب غرب است.

نفت میدان رامین در سازند آسماری سبک است و تاکنون 7 حلقه چاه در این میدان حفر شده است. هم اکنون هزار و 900 بشکه نفت در روز از چاه های شماره 2 و 5 این میدان انجام و به وسیله یک خط لوله 6 اینچ به طول 5/17 کیلومتر تا چاه کوژال 3 و از آنجا به وسیله یک خط لوله 8 اینچ به طول 17 کیلومتر به مرحله دوم بهره بهرداری کوپال منتقل می شود.

تزریق CO2 در میادین نفتی همراستا با مسایل زیست محیطی است

عمادی با تاکید بر این که استفاده از این شیوه ازدیاد برداشت در جهت حفظ مسائل زیست محیطی است، گفت: این شیوه ازدیاد برداشت به لحاظ موثر بودن در کاهش آلایندگی ها، در بسیاری از کشورهای جهان در حال انجام است.

وی اضافه کرد: چند سالی است کشورهایی چون عربستان سعودی، امارات و کویت استفاده از این روش را برای افزایش ضریب برداشت از مخازن نفتی در کنار یک الزام زیست محیطی در دستور کار خود قرار داده اند.

مدیر پژوهش و فناوری شرکت ملی نفت ایران همچنین به تجربه بیست ساله مجارستان در تزریق CO2 به میادین نفتی اشاره و تصریح کرد: امروز مجارستان به دلیل وجود مخازن دی اکسیدکربنی بسیاری که در زیرزمین دارد یکی از پیشگامان عرصه تزریق این گاز به میادین نفتی است.

فلرها و نیروگاه های متعدد در کشور پتانسیل تولید CO2 را افزایش می دهد

عمادی وجود نیروگاه های متعدد در کشور را بهترین منبع تامین CO2 برای تزریق در میادین نفتی دانست و افزود: از آنجا که نیروگاه‌ ها یکی از منابع اصلی آلایندگی و تولید دی اکسید کربن در کشور هستند، باید برای تامین این گاز با وزارت نیرو مذاکره کنیم تا گاز خروجی نیروگاه ‌ها را به تزریق در میدان‌ های نفتی اختصاص دهند.

به گفته او فلرهای موجود در صنعت نیز می توانند یکی از منابع تامین CO2 برای تزریق در میادین نفتی باشند.

فناوری تزریق گاز دی‌اکسید کربن فرآیندی است که کاربرد آن برای بهبود بازیافت میدان‌های نفتی، سریع‌ترین رشد را دارد.

در سال های اخیر این فرآیند نزدیک به ۵ درصد تولید نفت آمریکا معادل ۲۳۷ هزار بشکه در روز را به خود اختصاص داده و پیش بینی می شود با توجه به پتانسیل هایی که برای تولید این گاز در آمریکا وجود دارد، تولید نفت این کشور با استفاده از تزریق CO2 تا پایان سال جاری میلادی به 500 هزار بشکه در روز افزایش یابد.

از آنجا که تزریق گاز دی‌ اکسید کربن به میدان نفتی موجب رقیق شدن و افزایش فشار نفت ته نشین شده در میدان و حرکت آن به سوی چاه‌های تولیدی می‌شود، کاربرد آن برای بهبود بازیافت نفت و گاز طبیعی به شدت رو به افزایش است و موجب شده تا برخی کشورها به حبس این گاز آلاینده در حفره‌ های زیرزمینی و کاستن از آلودگی هوا اقدام کنند.

در این زمینه یک مطالعه پژوهشی به سفارش وزارت انرژی آمریکا انجام شده است که نشان می دهد ظرفیت جهانی حبس گاز دی‌ اکسیدکربن در میدان‌ های تخلیه شده نفت و گاز، معادل ۱۲۵ سال انتشار این گاز آلاینده از نیروگاه‌ های با سوخت ‌فسیلی است از این رو توجه ویژه به چگونگی حبس این گاز در مخازن زیرزمینی سرفصل کار بسیاری از شرکت های آمریکایی قرار گرفته است./س