سخنگوی قوه قضاییه:
بابک زنجانی آزاد نشده است/ اگر «ترانه علیدوستی» ادعایی دارد شکایت کند
سرمقاله امروز کیهان
بحران سوريه و شكاف هاي خارجي
هرنوع اقدام خارجی علیه سوریه برای دولت بشار اسد یک فرصت مهم به حساب می آید، پرا که درگیری خارجی دولت سوریه را منسجم تر می کند.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ، کیهان در سرمقاله امروز خود به قلم سعد الله زارعی در مورد تحولات اخیر منطقه و سوریه می نویسد:
طي دو تا سه هفته گذشته، سوريه تحت فشار بيشتري قرار گرفته است. از يك سو مخالفان مسلح نظام سوريه كه پيش از اين عمليات هاي تخريبي و اقدامات خشونت آميز خود را عمدتا متوجه سه استان حمص، حماه و ادلب مي كردند اينك از يك سو دايره اقدامات نظامي خود را متوجه پايتخت كرده اند و از سوي ديگر استان هاي ديرالزور(در شرق) حلب(در شمال) و لاذقيه(در غرب) را هدف آماج عمليات تروريستي كرده اند. در محيط منطقه اي هم شاهد آرايش نظامي ارتش تركيه در مرز با سوريه هستيم و در همين ايام نفوذ هواپيماهاي جنگي تركيه به آسمان سوريه هم اتفاق افتاد كه با واكنش قاطع نظاميان سوريه مواجه گرديد.
در سطح بين المللي نيز اظهارات تندتر مقامات غربي را شاهد بوديم و در اين فضا كنفرانس ده جانبه ژنو برگزار شد كه به گفته كوفي عنان «براي انتقال قدرت» شكل گرفته است. هم زمان با اين مسائل موج رسانه اي مبتني بر نزديك بودن سقوط دولت سوريه هم تشديد شده است.
نگارنده در ادامه در مورد تحولات جديد و تحليل اقدامات خصمانه اخير عليه سوريه نکاتی را ذکر توجه به نکات ذیل را حائز اهمیت می داند:
1- بدون ترديد ميان تشديد اقدامات تروريستي در سوريه و بخصوص آلوده كردن نقاطي- مثل دمشق، حلب، ديرالزور و لاذقيه- كه طي ماه هاي اخير آرام بوده است و اقدامات شك برانگيز نظامي تركيه در مرزهاي جنوبي خود و تجاوز چند هواپيماي جنگي به آسمان سوريه و اجلاس 10 جانبه ژنو ارتباط دقيقي وجود دارد و در يك اتاق طراحي گرديده است. دلايل و شواهد زيادي براي اثبات اين نظريه قابل ارائه است. از جمله اين كه اقدامات جنايتكارانه نيمه شب عليه شبكه الاخباريه سوريه كه به كشته شدن هر 7 نفر عضو شيفت شبانه آن با تير مستقيم و از نزديك منجر شد بايد از سوي آمريكا و... محكوم مي شد ولي همزمان با اين اقدام شاهد تشديد فشار سياسي و ديپلماتيك آمريكا عليه سوريه بوديم و اوباما در فرداي جنايت عليه كاركنان الاخباريه، اسد را ملزم به كناره گيري از قدرت دانست. آرايش نظامي تركيه در مرز سوريه كه به بهانه ساقط شدن يك فروند هواپيماي F4 نيروي هوايي آنكارا صورت گرفت هم سند ديگري است كه ارتباط اين مسائل با يكديگر را نشان مي دهد. همه مي دانند كه واكنش نظاميان سوري به ورود هواپيماي جنگي كشوري كه موضع خصمانه عليه سوريه دارد، كاملا طبيعي است. كنفرانس ژنو و اظهارات تند و غيرمترقبه كوفي عنان عليه مردم و نظام سوريه هم سندي جداگانه است. عنان پيش از اين گفته بود ماموريت او تغيير نظام سياسي و يا هر چيزي كه به تغيير منجر شود نيست، ولي دو روز پيش از آغاز كنفرانس ژنو اعلام مي كند كه دستور كار ژنو انتقال قدرت در سوريه است. اما كاملا واضح بود كه اين اظهارات حداقل ربطي به سه عضو- چين، روسيه و كويت- ندارد كما اينكه بعد از سخنان عنان، لاوروف با صراحت اعلام كرد كه ما با هر نوع دخالت و يا تصميم گيري در بيرون مرزهاي سوريه راجع به نظام سياسي اين كشور مخالفيم و اجازه نمي دهيم موضوع انتقال قدرت دستور كار ژنو باشد.
2- اگر خوب مسائل پيش آمده را بكاويم درمي يابيم كه طي دو تا سه هفته اخير، اتفاق جديدي در سوريه نيفتاده است. اقدامات تروريستي عليه مردم و نظاميان سوري در آستانه اجلاس هاي اسفند تونس، ارديبهشت تركيه و خرداد فرانسه هم تشديد شد و مشابه اجلاس ژنو هم تاكنون مكرر برگزار شده است. موضع خصمانه تركيه عليه سوريه هم كه حكايت جديدي نيست بنابراين برخلاف تبليغات گسترده اي كه در فضاي رسانه اي و الكترونيكي نظام سوريه را رو به فروپاشي معرفي مي كند، اتفاق تازه اي در روي زمين نيفتاده است. ورود به سه منطقه حومه دمشق و ورود جنگنده تركيه به آسمان سوريه و حضور چين و روسيه در اجلاس مربوط به سوريه مسائل تازه به حساب آمده اند در حالي كه روند گذشته را تغيير نداده است.
3- اجلاس ديروز ژنو كه تركيبي از 5 عضو دائم شوراي امنيت، تركيه، قطر، كويت، رئيس روابط خارجي اتحاديه اروپا و دبيركل سازمان ملل بود در واقع تركيب 7+1+2 بود يعني روسيه و چين مخالف اقدام و مداخله خارجي عليه نظام سوريه، كويت در ميانه و متمايل به عدم دخالت و 7 عضو ديگر دنبال راهي براي مداخله خارجي عليه سوريه بودند. اگر بنا به رأي گيري بود، نتيجه از قبل معين بود ولي معلوم است كه چنين جمعي هيچ جايگاه حقوقي نداشته و مجموعه معيني را نمايندگي نمي كنند تا با رأي آنان تصميمي گرفته شود بنابراين مبنا رأي گيري نبوده و بر فرض كه قرار بوده در ژنو كاري صورت بگيرد بدليل عدم اجماع عملاً ميسر نبوده است. با اين وصف تصميمات اين كنفرانس حتي از كنفرانس هاي اسلامبول، تونس و پاريس هم بي خاصيت تر است چرا كه در آن اجلاس ها اجماع وجود داشت و در ژنو اجماع هم وجود نداشت. در واقع كنفرانس ژنو براي آن بود كه پرونده مأموريت عنان را بسته اعلام و وانمود كند كه سوريه وارد مراحل و شرايط جديدي شده است. بعد از آنكه به واسطه فعال شدن دوباره تروريست ها در مناطق پاكسازي شده، ارتش سوريه بر مبناي مسئوليت قانوني و پذيرفته شده، دوباره وارد عمل شد، كوفي عنان در گزارش خود به شوراي امنيت و مجمع عمومي سازمان ملل اعلام كرد كه سوريه به مرحله بازگشت ناپذير رسيده! و دو روز پيش از كنفرانس ديروز ژنو هم اعلام كرد كه دستور كار ژنو انتقال قدرت در سوريه است! و حال آنكه هيچ توافقي ميان 10 عضو به وجود نيامده بود و اساساً اين سؤال مطرح است كه اين 10 عضو چگونه انتخاب شده اند و نيز براساس كدام اصل قانوني، يك جمع كوچك به خود اجازه داده اند درباره انتقال قدرت در يك كشور عضو سازمان ملل كه بايد مرزها و حاكميت آن به رسميت شناخته شود، تصميم گيري نمايند؟ كنفرانس ژنو محكوم به شكست كامل است چرا كه از اقدامات شبه حقوقي قبلي هم سست تر است. در واقع در يك عبارت كوتاه مي توانيم بگوئيم برگزاري چنين كنفرانسي تنها كاري بوده كه آمريكايي ها مي توانسته اند انجام دهند و حضور روسيه و چين هم براي آن بود كه مخالفان مسلح بشار گمان كنند مانع بين المللي اقدام عليه سوريه در حال كنار رفتن است. كنفرانس ژنو چند عضو سازمان ملل را به 5 عضو دائم شوراي امنيت ضميمه كرد، اين در واقع اعتراف به ناكارآمدي شوراي امنيت در مواجهه با دولت بشاراسد است با اين وصف مي توان با قاطعيت گفت كه تغيير نظام سوريه در بيرون مرزها كماكان نشدني است.
4- عزيمت يگان هايي از ارتش تركيه به مرزهاي اين كشور با سوريه- استانهاي دياربكر و هاتاي- اگرچه اقدامي تحريك آميز به حساب مي آيد در عين حال بيانگر آن است كه تركيه قصد اقدام نظامي ندارد چرا كه اگر ارتش تركيه قرار بود كاري انجام دهد بايد اصول غافلگيري را رعايت مي كرد نه اينكه به نمايش رسانه اي عزيمت چند جوخه نظامي و نه يك ارتش به همراه چند ضدهوايي موشك انداز روي آورد. كاملاً واضح است كه هيچ اجماعي در داخل تركيه براي حمله به سوريه وجود ندارد كما اينكه در اين ميان شاهد مخالفت سران ارتش هم بوده ايم از سوي ديگر سوريه با اسقاط هواپيماي F4 تركيه در مديترانه نشان داد كه در واكنش قاطع به تهاجم نظامي ترديد نداشته و كاملاً آماده است و لذا يك اقدام ناپخته آنكارا مي تواند تركيه را درگير جنگي ويران گر كرده و همه دستاوردهاي اقتصادي اردوغان را برباد دهد در عين حال درگيري با سوريه، جنگ را به مرزهاي شرقي آن و در مجاورت با متحد استراتژيك سوريه هم گسترش مي دهد.
5- هر نوع اقدام خارجي نظامي عليه سوريه براي دولت بشار يك فرصت مهم به حساب مي آيد چرا كه درگيري خارجي، ملت سوريه را منسجم تر مي كند بعنوان مثال اكنون جمعيت نزديك به 15 درصدي كرد سوريه- كه عمدتاً در استان شمال شرقي حسكه سكونت دارند- صرفا تماشاچي درگيري اسد و مخالفانش بوده اند به دليل اينكه بيش از دولت سوريه با دولت تركيه مشكل دارند اين جمعيت تماشاچي قطعا در جنگ با تركيه فعالانه وارد مي شوند كما اينكه انتخاب «عبدالباسط صيدا»ي كرد به جاي «برهان غليون» عرب بعنوان سركرده مخالفان دولت سوريه براي آن انجام شد كه كردها را از موضع غيرفعال كنوني خارج كنند كه البته موفقيت چنداني در برنداشته است.
6- مخالفان مردم و حكومت سوريه در ميان خود اختلافات شديدي دارند. در داخل مخالفان ميان جناح سياسي وجناح شبه نظامي اختلافات در حدي است كه گروهي گروه ديگر را به مزدوري متهم مي كنند. در محيط منطقه اي كماكان دولت هاي كويت، عمان،يمن، عراق، لبنان، اردن و همه كشورهاي عرب آفريقا مخالف هر نوع اقدام عليه نظام سياسي سوريه بوده و خواستار آرامش در اين كشورند در محيط بين المللي هم كماكان دو دولت روسيه و چين در مقابل سه دولت آمريكا، انگليس و فرانسه ايستاده اند. در اين فضا هر طرح خارجي كه بر مبناي مداخله بنا شده باشد، در گام هاي اوليه متوقف مي شود. سه هفته پيش بحث «گروه تماس بين المللي» مطرح شد و چند روزي هم رسانه ها درباره آن جنجال كردند ولي وقتي مشخص شد كه حضور كشورهاي ايران، لبنان، عراق و اردن در اين گروه تماس به عنوان كشورهاي موثر و همسايه اجتناب ناپذير است، سخن گفتن از اين طرح به عنوان اهرم فشار عليه سوريه فراموش شد و كنفرانس ده جانبه ژنو بدون آنكه هيچ منطق حقوقي از آن پشتيباني كند، جايگزين آن گرديد.
7- در محيط داخلي البته مردم و دولت سوريه هزينه هاي سنگيني را مي پردازند. سوريه كشوري است با اقتصاد كوچك و مردمي كه اكثراً به كمك دولت احتياج دارند، دولتي كه در محاصره اقتصادي قرار گرفته است. دولت سوريه در مواجهه با تروريست هاي مسلح همان كاري را مي كند كه هر دولت ديگر در مواجهه با تروريسم انجام مي دهد و كاملاً ذيحق شناخته مي شود. در اين ميان دولت هاي آمريكا، فرانسه، انگليس، عربستان، قطر، تركيه و رژيم صهيونيستي از يك سو تامين كننده سلاح هاي مختلف تروريست ها هستند و در همان حال به نمايندگي از مردم سوريه كه هر روز قرباني اين تروريسم ائتلافي مي شوند، از لزوم اسقاط نظام سياسي كه از كشور و مردم خود دفاع مي كند، سخن مي گويند! البته امروز ديگر حقايق براي همه معلوم شده است همين ديروز وزير خارجه تونس كه كشورش در اسفند ماه ميزبان حاميان تروريسم ضدسوري بود، گفت هرگونه دخالت خارجي و تلاش براي تشديد اوضاع امنيتي به ضرر مردم سوريه و منطقه است. آمريكايي ها طي ماه هاي اخير و بخصوص پس از بن بست اجلاس پاريس تلاش زيادي كردند تا اجماع جهاني را عليه سوريه به وجود آورند اما اين اتفاق نيفتاد. پوتين در ديدار اخيري كه در مكزيك با اوباما داشت با صراحت به او گفت حل بحران سوريه بايد از درون آمريكا شروع شود چرا كه سازماندهي تروريسم و آشوب از داخل آمريكا صورت گرفته و هدايت مي شود.
طي دو تا سه هفته گذشته، سوريه تحت فشار بيشتري قرار گرفته است. از يك سو مخالفان مسلح نظام سوريه كه پيش از اين عمليات هاي تخريبي و اقدامات خشونت آميز خود را عمدتا متوجه سه استان حمص، حماه و ادلب مي كردند اينك از يك سو دايره اقدامات نظامي خود را متوجه پايتخت كرده اند و از سوي ديگر استان هاي ديرالزور(در شرق) حلب(در شمال) و لاذقيه(در غرب) را هدف آماج عمليات تروريستي كرده اند. در محيط منطقه اي هم شاهد آرايش نظامي ارتش تركيه در مرز با سوريه هستيم و در همين ايام نفوذ هواپيماهاي جنگي تركيه به آسمان سوريه هم اتفاق افتاد كه با واكنش قاطع نظاميان سوريه مواجه گرديد.
در سطح بين المللي نيز اظهارات تندتر مقامات غربي را شاهد بوديم و در اين فضا كنفرانس ده جانبه ژنو برگزار شد كه به گفته كوفي عنان «براي انتقال قدرت» شكل گرفته است. هم زمان با اين مسائل موج رسانه اي مبتني بر نزديك بودن سقوط دولت سوريه هم تشديد شده است.
نگارنده در ادامه در مورد تحولات جديد و تحليل اقدامات خصمانه اخير عليه سوريه نکاتی را ذکر توجه به نکات ذیل را حائز اهمیت می داند:
1- بدون ترديد ميان تشديد اقدامات تروريستي در سوريه و بخصوص آلوده كردن نقاطي- مثل دمشق، حلب، ديرالزور و لاذقيه- كه طي ماه هاي اخير آرام بوده است و اقدامات شك برانگيز نظامي تركيه در مرزهاي جنوبي خود و تجاوز چند هواپيماي جنگي به آسمان سوريه و اجلاس 10 جانبه ژنو ارتباط دقيقي وجود دارد و در يك اتاق طراحي گرديده است. دلايل و شواهد زيادي براي اثبات اين نظريه قابل ارائه است. از جمله اين كه اقدامات جنايتكارانه نيمه شب عليه شبكه الاخباريه سوريه كه به كشته شدن هر 7 نفر عضو شيفت شبانه آن با تير مستقيم و از نزديك منجر شد بايد از سوي آمريكا و... محكوم مي شد ولي همزمان با اين اقدام شاهد تشديد فشار سياسي و ديپلماتيك آمريكا عليه سوريه بوديم و اوباما در فرداي جنايت عليه كاركنان الاخباريه، اسد را ملزم به كناره گيري از قدرت دانست. آرايش نظامي تركيه در مرز سوريه كه به بهانه ساقط شدن يك فروند هواپيماي F4 نيروي هوايي آنكارا صورت گرفت هم سند ديگري است كه ارتباط اين مسائل با يكديگر را نشان مي دهد. همه مي دانند كه واكنش نظاميان سوري به ورود هواپيماي جنگي كشوري كه موضع خصمانه عليه سوريه دارد، كاملا طبيعي است. كنفرانس ژنو و اظهارات تند و غيرمترقبه كوفي عنان عليه مردم و نظام سوريه هم سندي جداگانه است. عنان پيش از اين گفته بود ماموريت او تغيير نظام سياسي و يا هر چيزي كه به تغيير منجر شود نيست، ولي دو روز پيش از آغاز كنفرانس ژنو اعلام مي كند كه دستور كار ژنو انتقال قدرت در سوريه است. اما كاملا واضح بود كه اين اظهارات حداقل ربطي به سه عضو- چين، روسيه و كويت- ندارد كما اينكه بعد از سخنان عنان، لاوروف با صراحت اعلام كرد كه ما با هر نوع دخالت و يا تصميم گيري در بيرون مرزهاي سوريه راجع به نظام سياسي اين كشور مخالفيم و اجازه نمي دهيم موضوع انتقال قدرت دستور كار ژنو باشد.
2- اگر خوب مسائل پيش آمده را بكاويم درمي يابيم كه طي دو تا سه هفته اخير، اتفاق جديدي در سوريه نيفتاده است. اقدامات تروريستي عليه مردم و نظاميان سوري در آستانه اجلاس هاي اسفند تونس، ارديبهشت تركيه و خرداد فرانسه هم تشديد شد و مشابه اجلاس ژنو هم تاكنون مكرر برگزار شده است. موضع خصمانه تركيه عليه سوريه هم كه حكايت جديدي نيست بنابراين برخلاف تبليغات گسترده اي كه در فضاي رسانه اي و الكترونيكي نظام سوريه را رو به فروپاشي معرفي مي كند، اتفاق تازه اي در روي زمين نيفتاده است. ورود به سه منطقه حومه دمشق و ورود جنگنده تركيه به آسمان سوريه و حضور چين و روسيه در اجلاس مربوط به سوريه مسائل تازه به حساب آمده اند در حالي كه روند گذشته را تغيير نداده است.
3- اجلاس ديروز ژنو كه تركيبي از 5 عضو دائم شوراي امنيت، تركيه، قطر، كويت، رئيس روابط خارجي اتحاديه اروپا و دبيركل سازمان ملل بود در واقع تركيب 7+1+2 بود يعني روسيه و چين مخالف اقدام و مداخله خارجي عليه نظام سوريه، كويت در ميانه و متمايل به عدم دخالت و 7 عضو ديگر دنبال راهي براي مداخله خارجي عليه سوريه بودند. اگر بنا به رأي گيري بود، نتيجه از قبل معين بود ولي معلوم است كه چنين جمعي هيچ جايگاه حقوقي نداشته و مجموعه معيني را نمايندگي نمي كنند تا با رأي آنان تصميمي گرفته شود بنابراين مبنا رأي گيري نبوده و بر فرض كه قرار بوده در ژنو كاري صورت بگيرد بدليل عدم اجماع عملاً ميسر نبوده است. با اين وصف تصميمات اين كنفرانس حتي از كنفرانس هاي اسلامبول، تونس و پاريس هم بي خاصيت تر است چرا كه در آن اجلاس ها اجماع وجود داشت و در ژنو اجماع هم وجود نداشت. در واقع كنفرانس ژنو براي آن بود كه پرونده مأموريت عنان را بسته اعلام و وانمود كند كه سوريه وارد مراحل و شرايط جديدي شده است. بعد از آنكه به واسطه فعال شدن دوباره تروريست ها در مناطق پاكسازي شده، ارتش سوريه بر مبناي مسئوليت قانوني و پذيرفته شده، دوباره وارد عمل شد، كوفي عنان در گزارش خود به شوراي امنيت و مجمع عمومي سازمان ملل اعلام كرد كه سوريه به مرحله بازگشت ناپذير رسيده! و دو روز پيش از كنفرانس ديروز ژنو هم اعلام كرد كه دستور كار ژنو انتقال قدرت در سوريه است! و حال آنكه هيچ توافقي ميان 10 عضو به وجود نيامده بود و اساساً اين سؤال مطرح است كه اين 10 عضو چگونه انتخاب شده اند و نيز براساس كدام اصل قانوني، يك جمع كوچك به خود اجازه داده اند درباره انتقال قدرت در يك كشور عضو سازمان ملل كه بايد مرزها و حاكميت آن به رسميت شناخته شود، تصميم گيري نمايند؟ كنفرانس ژنو محكوم به شكست كامل است چرا كه از اقدامات شبه حقوقي قبلي هم سست تر است. در واقع در يك عبارت كوتاه مي توانيم بگوئيم برگزاري چنين كنفرانسي تنها كاري بوده كه آمريكايي ها مي توانسته اند انجام دهند و حضور روسيه و چين هم براي آن بود كه مخالفان مسلح بشار گمان كنند مانع بين المللي اقدام عليه سوريه در حال كنار رفتن است. كنفرانس ژنو چند عضو سازمان ملل را به 5 عضو دائم شوراي امنيت ضميمه كرد، اين در واقع اعتراف به ناكارآمدي شوراي امنيت در مواجهه با دولت بشاراسد است با اين وصف مي توان با قاطعيت گفت كه تغيير نظام سوريه در بيرون مرزها كماكان نشدني است.
4- عزيمت يگان هايي از ارتش تركيه به مرزهاي اين كشور با سوريه- استانهاي دياربكر و هاتاي- اگرچه اقدامي تحريك آميز به حساب مي آيد در عين حال بيانگر آن است كه تركيه قصد اقدام نظامي ندارد چرا كه اگر ارتش تركيه قرار بود كاري انجام دهد بايد اصول غافلگيري را رعايت مي كرد نه اينكه به نمايش رسانه اي عزيمت چند جوخه نظامي و نه يك ارتش به همراه چند ضدهوايي موشك انداز روي آورد. كاملاً واضح است كه هيچ اجماعي در داخل تركيه براي حمله به سوريه وجود ندارد كما اينكه در اين ميان شاهد مخالفت سران ارتش هم بوده ايم از سوي ديگر سوريه با اسقاط هواپيماي F4 تركيه در مديترانه نشان داد كه در واكنش قاطع به تهاجم نظامي ترديد نداشته و كاملاً آماده است و لذا يك اقدام ناپخته آنكارا مي تواند تركيه را درگير جنگي ويران گر كرده و همه دستاوردهاي اقتصادي اردوغان را برباد دهد در عين حال درگيري با سوريه، جنگ را به مرزهاي شرقي آن و در مجاورت با متحد استراتژيك سوريه هم گسترش مي دهد.
5- هر نوع اقدام خارجي نظامي عليه سوريه براي دولت بشار يك فرصت مهم به حساب مي آيد چرا كه درگيري خارجي، ملت سوريه را منسجم تر مي كند بعنوان مثال اكنون جمعيت نزديك به 15 درصدي كرد سوريه- كه عمدتاً در استان شمال شرقي حسكه سكونت دارند- صرفا تماشاچي درگيري اسد و مخالفانش بوده اند به دليل اينكه بيش از دولت سوريه با دولت تركيه مشكل دارند اين جمعيت تماشاچي قطعا در جنگ با تركيه فعالانه وارد مي شوند كما اينكه انتخاب «عبدالباسط صيدا»ي كرد به جاي «برهان غليون» عرب بعنوان سركرده مخالفان دولت سوريه براي آن انجام شد كه كردها را از موضع غيرفعال كنوني خارج كنند كه البته موفقيت چنداني در برنداشته است.
6- مخالفان مردم و حكومت سوريه در ميان خود اختلافات شديدي دارند. در داخل مخالفان ميان جناح سياسي وجناح شبه نظامي اختلافات در حدي است كه گروهي گروه ديگر را به مزدوري متهم مي كنند. در محيط منطقه اي كماكان دولت هاي كويت، عمان،يمن، عراق، لبنان، اردن و همه كشورهاي عرب آفريقا مخالف هر نوع اقدام عليه نظام سياسي سوريه بوده و خواستار آرامش در اين كشورند در محيط بين المللي هم كماكان دو دولت روسيه و چين در مقابل سه دولت آمريكا، انگليس و فرانسه ايستاده اند. در اين فضا هر طرح خارجي كه بر مبناي مداخله بنا شده باشد، در گام هاي اوليه متوقف مي شود. سه هفته پيش بحث «گروه تماس بين المللي» مطرح شد و چند روزي هم رسانه ها درباره آن جنجال كردند ولي وقتي مشخص شد كه حضور كشورهاي ايران، لبنان، عراق و اردن در اين گروه تماس به عنوان كشورهاي موثر و همسايه اجتناب ناپذير است، سخن گفتن از اين طرح به عنوان اهرم فشار عليه سوريه فراموش شد و كنفرانس ده جانبه ژنو بدون آنكه هيچ منطق حقوقي از آن پشتيباني كند، جايگزين آن گرديد.
7- در محيط داخلي البته مردم و دولت سوريه هزينه هاي سنگيني را مي پردازند. سوريه كشوري است با اقتصاد كوچك و مردمي كه اكثراً به كمك دولت احتياج دارند، دولتي كه در محاصره اقتصادي قرار گرفته است. دولت سوريه در مواجهه با تروريست هاي مسلح همان كاري را مي كند كه هر دولت ديگر در مواجهه با تروريسم انجام مي دهد و كاملاً ذيحق شناخته مي شود. در اين ميان دولت هاي آمريكا، فرانسه، انگليس، عربستان، قطر، تركيه و رژيم صهيونيستي از يك سو تامين كننده سلاح هاي مختلف تروريست ها هستند و در همان حال به نمايندگي از مردم سوريه كه هر روز قرباني اين تروريسم ائتلافي مي شوند، از لزوم اسقاط نظام سياسي كه از كشور و مردم خود دفاع مي كند، سخن مي گويند! البته امروز ديگر حقايق براي همه معلوم شده است همين ديروز وزير خارجه تونس كه كشورش در اسفند ماه ميزبان حاميان تروريسم ضدسوري بود، گفت هرگونه دخالت خارجي و تلاش براي تشديد اوضاع امنيتي به ضرر مردم سوريه و منطقه است. آمريكايي ها طي ماه هاي اخير و بخصوص پس از بن بست اجلاس پاريس تلاش زيادي كردند تا اجماع جهاني را عليه سوريه به وجود آورند اما اين اتفاق نيفتاد. پوتين در ديدار اخيري كه در مكزيك با اوباما داشت با صراحت به او گفت حل بحران سوريه بايد از درون آمريكا شروع شود چرا كه سازماندهي تروريسم و آشوب از داخل آمريكا صورت گرفته و هدايت مي شود.
