به گزارش خبرنگار حوزه تئاتر باشگاه خبرنگاران حاضر در محل جلسه نقد و بررسي دو نمايش مكبث و عجايب المخلوقات به كارگرداني رضا ثروتي كه با حضور وي و عوامل دو اثر عصر روز گذشته در فرهنگسراي رسانه برگزار شد رضا ثروتي با اشاره به اين كه عجايب المخلوقات و مكبث در راستاي هم نيستند، گفت: عجايب المخلوقات به دليل تكثر نشانه ها كه به عمد در آن قرار گرفته شرايط خاصي دارد به طور مثال اين كه به مخاطب اجازه فكر كردن ندهيم و در طول نمايش با انباشت تصاوير كاري كنيم كه وي پس از خروج از سالن تفكر كند مد نظر بوده است.
وي افزود: اين مسئله يك تجربه بود كه نمي‌دانم چقدر در ارائه آن موفق بوده ايم.
ثروتي در خصوص اجراي دوباره مكبث و تفاوت هاي آن را با اجراي پيشين تصريح كرد: تنها حضور جادوگران در دراماتورژي جديد پررنگ تر شده و اين مسئله تنها تفاوت با اجراي پيشين مكبث به شمار مي‌آيد.
اين كارگردان بيان كرد: تنها چيزي كه در اين اجرا جاي آن خالي است فشردگي اجرا در سالن سايه بود فضايي كه اين سالن به ما تحميل مي‌كرد باعث مي شد تا كاراكترها در يك محيط ايزوله و فشرده حضور داشته باشند و اين موضوع در نوع اجرا تاثير بسياري داشت اما در حوزه موسيقي و چيدمان تغيير خاصي نيست.
ثروتي بيان كرد: جدا از اصواتي كه به بازيگران اضافه شد و محيط هاي صوتي كه با آن روبرو شديم چيز ديگري در اثر دست كاري نشد زيرا برخي از اين اصوات جاي ديالوگ ها را گرفت زيرا برخي از مفاهيم را نمي شود با كلام بيان كرد.
اين كارگردان با اشاره به اين كه حضور موسيقي در عجايب المخلوقات نسبت به مكبث پر رنگ تر است اظهار داشت: پررنگ بودن موسيقي به عمد بوده است و در كنار موسيقي حضور كمرنگ زبان و كلام برايم جذاب تر است و هرچه به تجربه تئاتري ام اضافه مي‌شوداين مسئله برايم جذاب تر جلوه مي كند.
وي گفت: به نظر من موسيقي و افكت از هنرهاي تعريف ناشدني است و وقتي مفاهيم در واژگان گنجيده نمي شوند براي من ويژه تر و مهم تر است زيرا اين اتفاق مواجهه تماشاگر را با تئاتر متفاوت مي كند.
وي در رابطه با شكل گيري اوليه عجايب المخلوقات بيان داشت: وقتي قرار بود اين اتفاق بيفتد من تنها يك متن داشتم يك شهر خيالي كه همه كاراكترهاي آن انسان شيء و حيوان بودند.
ثروتي گفت: پس از اين اتفاق تصاوير نمايش را اتود زديم و پله پهل كلاژهايي ساخته شد كه در وهله اول با هم ارتباطي نداشتند اما كم كم اين رابطه شكل گرفت.
وي افزود: قرار بود ارتباطي را ايجاد كنم كه رابطه تماشاگر را بدون ارتباط مفهومي و فكر را در مواجهه با اثر محك بزنم و اين مسئله برايم مهم بود.
مرتضي اسماعيلي كاشي بازيگر نمايش مكبث نيز در خصوص اين تجربه گفت: اين اجرا نسبت به اجراي گذشته در يك صحنه تفاوت دارد كه در تمرين ها شكل گرفت و يك نوع ارتباط رمزآلود را با اصوات به اثر اضافه كرد.
وي ادامه داد: من در تمام كارهايم با رضا ثروتي همراه بودم و از سال 83 همراه با گروه مكبث از آثار دانشجويي آغاز كرديم.
اسماعيل كاشي تصريح كرد: اين موضوع يكي از امتيازات بزرگ براي من بود كه در كارهايم در يك خط به جلو بروم قصه هايي كه بر مي دارم پراكنده نباشد اين مسئله تبديل به يك اعتقاد شده است.
وي افزود: كارگرداني رضا ثروتي بسيار با خرجي نگري همراه است و وقت زيادي را براي آن مي‌گذارد كه هر كارگرداني اين كار را انجام نمي دهد اين مسئله حتي در پلك زدن ها ونفس كشيدن ها هم موثر بوده است.
مجيد بهرامي از ديگر بازيگران اين اثر گفت: من نزديك به 10 سال است كه در اجراي با كلام حضور نداشتم و ديالوگي براي من وجود نداشته است اما زماني كه در تمرين هاي عجايب قرار گرفتم حس كردم كه اتفاقاتي در حال رخ دادن است و هر چه به جلو مي رويم به آن چه من دوست دارم نزديك تر مي شويم.
وي افزود: مي‌دانستم كه نقش در اين نمايش نقش خاصي نيست و من تنها يك بخش از يك پيكره هستم كه قرار است تصويري را بسازد اين مسئله تجربه اي نو براي من بود.
بهرامي تصريح كرد: اين نمايش مثل قطعه هاي ياران بود و با تمرينات كامل مي شود البته رضا ثروتي نيز تصاوير را به خوبي در ذهن داشت و براي اينكه همه به خوبي در يك چارچوب قرار بگيرند برنامه ريزي كرده بود.
بامداد افشار آهنگساز اين دو اثر نمايشي نيز بيان كرد سالن اجرايي در حال حاضر نسبت به گذشته بزرگ تر شده بود و به همين دليل ما تصميم گرفتيم اصوات بيشتري را وارد اثر كنيم كه از پراكندگي نيز فاصله بگيريم.
وي افزود: در اين اجرا برخي از اصوات الكترونيكي اضافه شد و همچنين ميكروفون را داشتيم كه اجرا را متفاوت مي كرد.
افشار تصريح كرد: اضافه شدن جادوگرها به اجرا برخي از اصوات را افزايش داد و اين مسئله حجم صوتي را نيز بالا برد زيرا صحنه جادوگران در كل موزيكال است.
علي قلي پور منتقد اين جلسه نيز گفت: نقد اين دو اثر برخي از بحث ها را سليقه اي مي كند اما به نظرم مكبث تمريني براي اجراي دوم گروه بوده است.
وي افزود: اين اجرا يك اجراي مبتني بر حركت است اما فيزيكاليتي خاصي را نشان مي دهد كه باعث مي شود اثر صاحب يك منطق خاص شود.
قلي پور تصريح كرد: اجرا برخلاف اين كه مي‌خواهد از شر كلمات خلاص شود اما به شدت متني است و تماشاگر با تعدادي مولفه هاي ذهني اشكان و تصاوير روبرو مي‌شود كه مي‌تواند در قبل ديده باشد.
قلي پور بيان كرد: اين اثر زمينه بهتر شدن را داشت اما مهم اين است كه هنگام تماشا هيچ احساس بدي در انسان ايجاد نمي شود.
گفتني است، امين عظيمي نيز به عنوان مجري – منتقد در جلسه حضور داشت./ي2