دشتهاي آذربايجان غربي تنها مامن و پناهگاه گونه هاي ارزشمند پرنده ميش مرغ است که خطر انقراض جهاني دارند.

به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران از مهاباد ، ميش مرغ از جمله پرندگاني است که نسل آن در بسياري از کشورها حذف شده و در کشورمان نيز رو به انقراض است .
طبق آمار محيط زيست استان آذربايجان غربي جمعيت ميش مرغ در جهان ما بين 32 هزار و 200 تا 42 هزار و 600 قطعه تخمين زده شده است اما جمعيت ميش مرغ هم اکنون در کشورمان از 100 تا 150 قطعه تجاوز نمي‌كند و همين مساله نگراني‌هاي عمده‌اي را از جانب دوستداران محيط زيست به همراه دارد.
ميش مرغ پرنده‌اي از خانواده هوبرگان است اين پرنده داراي گردن ، پاهاي کشيده ، بالها و منقار پهن و پرهاي رنگارنگ است و اغلب خود را از مردم مخفي مي سازد و به محض احساس خطر ( قوز ) مي کند و يا به سرعت مي دود و کمتر پرواز مي کند.
طول بدن اين پرنده يک متر و وزن آن بيش از 15 کيلو گرم است .
کارشناسان معتقدند اغلب زيستگاه‌هاي اين پرنده دشت‌هاي وسيع ، بدون ‌درخت ، کشتزاراي پهناور حبوبات مانند لوبيا ، نخود ، گندم و يونجه و علفزارها است .
اين پرنده در روي زمين لانه‌سازي مي‌کند و در همان زيستگاه‌ها نيز تغذيه ، استراحت و زمستان‌گذراني مي‌کند.
به همين دليل در مراحل کاشت و برداشت محصول ، هميشه در معرض خطر و تهديد قرار دارد.
عباس نژاد مديرکل حفاظت محيط زيست آذربايجان غربي مي گويد : اين استان داراي بيشترين تعداد پرنده ميش مرغ در کشور است .
وي مي افزايد : منطقه زيستگاه دشت سوتاو بوکان به پناهگاه حيات وحش تبديل شده است که طبق آخرين سرشماري انجام شده در اين زيستگاه 32 قطعه ميش مرغ مشاهده شده است .
عباس نژاد مي افزايد : سال هاي اخير مسوولان سازمان حفاظت محيط زيست آذربايجان غربي با اقدام عملياتي اميد دوستداران محيط زيست را براي احياء اين گونه کمياب افزايش داده اند.
وي از آغاز عمليات اجرايي نخستين مرکز تحقيقات و مطالعات پرنده ميش مرغ کشور در بوکان طي آينده نزديک خبر داد و گفت : اين مركز در زميني به مساحت 2 هكتار در ( دشت سوتاو) و در راستاي حفاظت احيا و تكثير گونه ارزشمند ميش ‌مرغ ايجاد مي‌شود كه با احداث آن ضريب امنيتي اين زيستگاه افزايش مي‌يابد.
رييس اداره محيط زيست بوکان هم شرايط زيستگاه اين پرنده را در اين شهرستان بسيار مطلوب عنوان مي کند و مي افزايد : به دليل فراهم ساختن شرايط حفاظتي و امنيتي در زيستگاه هاي اين منطقه به خصوص دشت سوتاو در روستاي حماميان اين منطقه به مهمترين زيستگاه ميش مرغ تبديل شده است.
روستاي حماميان از توابع شهرستان بوکان را شامل مي‌شود که سالانه پذيراي 20 تا 25 قطعه از اين‌ نوع پرنده نادر بوده که چندي پيش از سوي اداره کل حفاظت از محيط زيست آذربايجان غربي به عنوان پناهگاه ميش مرغ در استان اعلام شد.
احمدي مي افزايد : نسل امروزي از مشخصات اين پرنده هيچ اطلاعي ندارند به همين سبب سازمان محيط زيست استان آذربايجان غربي با برنامه ريزي خاصي در مشارکتي في مابين اداره محيط زيست شهرستانهاي بوکان و مهاباد و مياندواب براي اطلاع رساني بيشتر مردم منطقه و حتي رهگذران در محدوه و محل اسکان اين پرنده تابلوها و علايم هشدار دهنده شکار ممنوع براي حفظ و حراست از اين گونه پرنده ارزشمند اقدامات چشمگيري انجام داده است که خوشبختانه در چند سال گذشته هيچ گونه مورد خلاف و شکار اين پرنده در اين کانون اسکان گزارش نشده است.
معاون محيط طبيعي اداره کل حفاظت محيط زيست آذربايجان غربي نيز مي گويد ميش مرغ اکنون در سه  استان کشور يعني دشت‌هاي آذربايجان غربي کردستان و همدان زندگي مي کنند.
وي توسعه شهرنشيني ، تبديل زمين به اراضي کشاورزي ، شکار غير مجاز و به ويژه جمعيت اندک ميش مرغ در کشور را از مهمترين تهديدهاي اين گونه عنوان مي کند.
سخنور رييس محيط زيست شهرستان مهاباد نيز با اشاره به قدمت و تاريخچه محيط زيست مهاباد مي گويد : ميش مرغ از گذشته هاي دور در بخش وسيعي از دشت هاي حاصلخيز اين شهرستان بويژه در دشت وسيع شهرستان مهاباد زيسته است اما به سبب رشد و توسعه عمران روستاها ، راههاي ارتباطي آسفالت ، ايجاد شبکه منظم آبياري در دشت مهاباد و نا امن بودن فضاي دشت براي اسکان ، استراحت و تخم گذاري و جوجه ريزي متاسفانه اين پرنده بزرگ جثه که جمعيت آن در اين دشت به هزار قطعه مي رسيد اکنون در معرض خطر قرار گرفته است .
رييس اداره محيط زيست مهاباد مي افزايد : ميش مرغ در اين شهرستان به طور عمده در مناطقي همچون کاني سيب  در شهر خليفان ، باجوند ، آزاد و قلقله مشاهده شده است.
وي تعداد پرندگان ميش مرغ شمارش شده در اين زيستگاه ها  را7 تا 8 قطعه اعلام مي کند و مي افزايد : با تقويت گشت و کنترل نظارتي در اين زيستگاه ها در فصل لانه گذاري و در هنگام جوجه آوري سعي شده امنيت اين مناطق براي ادامه زندگي اين گونه با ارزش فراهم شود.
ايوب مرادي کارشناس مسئول محيط زيست شهرستان مهاباد نيز که خود در سرشماري سال هاي گذشته اين پرنده بزرگ جثه با ساير همکارانش حضور داشته است مي گويد در چند سال گذشته حدود يکصد قطعه از اين پرنده را شمارش کرده اند .
مرادي معتقد است کارشناس محيط زيست تحقيقات و جستجوي محيط بانان حاکي از کاهش جمعيت ميش مرغ در اين قلمرو زيستي است که اين کاهش جمعيتي منحصر به کل کشور و جهان است که بخشي از اين کاهش جمعيتي به عامل انساني و بخشي به بلايا و عوارض ناشي از طبيعت همچون خشکسالي بستگي دارد .
خشکسالي در دو دهه اخير از ديگر عوامل طبيعي مهم در کاهش جمعيت ميش‌مرغ در سطح کشور بوده است ، زيرا در زمان خشکسالي گندمزارها و ساير مزارع از جمله مزارع نخود که محل تخم‌گذاري و تغذيه اين پرنده محسوب مي شود خشک مي شود./ج2

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.