انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
لعنت به ترامپ نادان
در این گزارش آمده است: کار دونالد ترامپ و روسای جمهور قبلی اینگونه نیست که صبح از خواب برخیزند و به تنهایی سیاست‌ها را تعیین کنند. رئیس جمهور در حکم یک نهاد و نه شخص است. ارتشی از مشاوران با وی کار می‌کنند و ادارات تخصصی زیر دست وی سرگرم فعالیت هستند و راهکار‌ها و گزینه‌ها را به وی پیشنهاد می‌دهند و بر اساس آن سیاست عالیه حزب راست‌گرای جمهوری‌خواه تعیین می‌شود.
به هر حال همه می‌دانند ترامپ رئیس جمهوری متفاوت با روسای جمهور سابق است. به سبب خلط بین شخصیت و سیاست وی ما را از تعامل با وی بر حذر می‌دارند و این پرسش را مطرح می‌کنند: چرا روی او حساب می‌کنید؟
الشرق الاوسط در ادامه نوشت: ترامپ دارای دو جنبه شخصیتی و سیاستی است. وی رئیس جمهوری غیرسنتی است و به سنت‌های ریاست جمهوری پایبند نیست. وی می‌داند چگونه نظر رای‌دهندگان را جذب کند؛ شخصی که مقابله را در بحران‌ها دوست دارد با اینکه مشکلاتی برای وی به دنبال می‌آورد مثل درگیری‌هایش با رسانه‌های آمریکا که به سطح بی‌سابقه‌ای از برخورد رسید و این روز‌ها اعلامیه‌هایی پخش می‌شود و از مردم خواسته می‌شود عریضه‌ای را برای خلع وی امضا کنند. این ترامپ و این شخصیتش است.
جنبه‌ای که فهم آن برای برخی دشوار است، سیاست وی است. بسیاری فکر می‌کنند وی بی‌سیاست، رها شده است و سرخود عمل می‌کند. هرگز چنین نیست. بیشتر چیز‌هایی که مطرح می‌کند مثل تعامل با توافق هسته‌ای و ایران، کره شمالی، چین، اروپا، ناتو، تروریسم و مسائل داخلی مثل بیمه درمانی، سقط جنین، مهاجرت و ... منعکس کننده سیاست عالیه سیستم سیاسی است.
طبعا وی دیدگاه‌هایی دارد که برخی در داخل حزب با آن مخالفند و این امری طبیعی است. اختلاف بر سر سیاست او در قبال روسیه بیشتر مشکل‌ساز شده است و ملاحظه کردیم که پس از بازگشت از ملاقات با رئیس جمهور روسیه از اظهاراتش عقب‌نشینی کرد و این امر ثابت می‌کند که سیاست عالیه (سیستم)، آخرین داور است. این خود ترامپ بود که اجازه داد محکومیت افسران روس در مسئله حمله الکترونیکی به حزب دموکرات اعلام شود و این امر دو روز قبل از دیدار با پوتین اتفاق افتاد تا بر وی اعمال فشار کند.
همچنین تصمیم وی درباره اعمال تعرفه‌های گمرکی سنگین بر واردات از چین و احتمال بروز جنگ تجاری بین دو بازار عظیم منعکس کننده ترس آمریکا از صعود چین به زیان آمریکا و با استفاده از فن‌آوری آمریکا و حضور در بازار‌های آمریکا با کالا‌های سوبسیددار است. این سیاست کشور است که نمایندگان در کمیسیون مشترک دو حزب در مجلس سنا با آن هم نظر هستند. سیاست هجومی ترامپ برای دفاع از منافع اقتصادی آمریکا نیز سیاست عالیه‌ای است که بر پنچ پایه: پشتیبانی از امنیت ملی، تقویت اقتصاد، انعقاد معاملات تجاری بهتر، مقابله با رقبا و توافق‌های تجاری دو جانبه بنا شده است.
بیشتر آنچه دست کم در امور خارجی دیدیم منعکس‌کننده رویکرد سیستم سیاسی آمریکا است. تنها امر جدید روش رئیس جمهور است.
در بروکسل پس از اینکه ترامپ وارد سالن اجتماعات شد و روبروی دبیر سازمان ناتو نشست و در به روی خبرنگاران و تصویربرداران باز شد، با انتقاد شدید از آلمان در برابر نمایندگان ناتو، همه جز تیم همراهش را غافلگیر کرد. با اینکه این موضع عجیب بود اظهارات ترامپ از موضع چندین ساله نظام آمریکا خارج نشد. واشنگتن از رویکرد اروپا برای واردات مقادیر زیادی گاز از روسیه راضی نیست زیرا نفوذ سیاسی روس‌ها را افزایش می‌دهد و آن‌ها را از حیث اقتصادی قدرتمند می‌سازد. رسم این است که رئیس جمهور در برابر خبرنگاران تعارفاتی را مطرح کند مثلا بگوید روابط با شرکایش در «ناتو» خوب است و پس از اینکه خبرنگاران خارج می‌شوند و در‌ها بسته می‌شود مذاکره‌کنندگان با یکدیگر با صراحت حرف بزنند و ترامپ اگر خواست به موضع آلمان و ناتو حمله کند.
به نوشته الشرق الاوسط، ترامپ موضع واقعی واشنگتن را منعکس کرد و آن را با روش خودش که ترجیح می‌دهد طرف دیگر را در تنگنا قرار دهد، بیان کرد. وزیر امور خارجه او که در کنارش نشسته بود هیچ نشانی از تعجب در چهره‌اش دیده نشد؛ زیرا اظهارات ترامپ از قبل در داخل تیم آمریکایی مشخص شد، اما از شخصیت جنجالی ترامپ برای بیان آن استفاده کردند و او شخصا تلاش می‌کند محبوبیت مردمی در داخل آمریکا کسب کند. یک چشمش به انتخابات میان دوره‌ای در نوامبر و چشم دیگرش به انتخابات ریاست جمهوری بعدی است.
انتهای پیام/