وی ادامه داد: رسانه‌ها حتما می‌توانند موجب نشر و گسترش شعر شوند اما باید انتخاب شعر از طریق رسانه، درست باشد. ممکن است یک شعر قابلیت تبلیغ در رسانه‌های نوشتاری را داشته باشد اما قابلیت تبلیغ در رسانه‌های تصویری و صوتی را نداشته باشد. همخوانی شعر با رسانه به این معنی است که کدام شعر برای مطبوعات مناسب است و کدام شعر برای خبرگزاری‌ها و کدام شعر برای رسانه‌های دیگر است.
این شاعر افزود: اهالی رسانه باید نسبت به این امر که کدام شعر و شاعر با محتوا و رسالت حرفه‌ای‌‌شان هماهنگ است شناخت داشته باشند. بسیاری از اشعار اگر به صورت صوتی منتشر شوند مورد اقبال واقع می‌شوند ولی همان شعرها اگر به صورت مکتوب عرضه شوند بازخورد چندانی ندارند. کما اینکه بسیاری از شاعران با این سبک را داشتیم که در برنامه های شعرخوانی خیلی بازخوردهای مثبتی داشته‌اند ولی همان شعر وقتی به صورت مکتوب منتشر شده خیلی تاثیرگزار نبوده است. برعکس این قضیه هم وجود دارد. بعضی اشعار وقتی به شکل کتاب منتشر می‌شوند به چاپ‌های بالا می‌رسند ولی صدا و صوت شاعر برای اجرای زنده و خواندن شعر به شکل صوتی مناسب نیست.
حبیبی کسبی تصریح کرد: علاوه بر این به لحاظ مضمونی و محتوایی هم بسیاری از اشعار مناسب کار کردن در سایت‌های خبری نیستند. سایت‌های خبری باید به سراغ شعرهایی بروند که قابلیت اجتماعی و رسانه‌ای و روزآمدی بالاتری دارند. به همین شکل هر رسانه‌ای باید به سراغ شعری متناسب با کارکرد خود برود.
انتهای پیام/