وی افزود: مترجم باید متن ترجمه‌هایی را که قابلیت نقد دارد، دوباره مطالعه کند. چنانچه کاری ارائه شده و با استقبال مواجه نشده است، یک کار جدیدی از آن متن ارائه دهد. در غیر این صورت دوباره کاری است. تعدادی از کپی‌کاری‌هایی که در ترجمه وجود دارد، در ردیف سرقت‌های ادبی قرار می‌گیرند. اگر متنی قبلا ترجمه شده است و شخصی دوباره آن را ترجمه کند و ترجمه اش هم برگرفته از متن قبلی باشد، این کار تضییع حقوق کسی است که اثر را در گذشته ترجمه کرده بوده است.
این مترجم با اشاره به درست نبودن سرقت ادبی از نظر اخلاقی اظهار داشت: سرقت ادبی یک اثر ترجمه شده، از نظر اخلاقی بیشتر قابل مذمت است.
قابل ذکر است که ناشران از ترجمه‌های منتشر شده بی‌خبر هستند و بررسی اثر ترجمه شده را نمی‌توان برعهده ناشر گذاشت. اگر نهادی متولی صدور مجوز است این نهاد باید در این باره ورود کند و ترجمه‌ها را بررسی کند، تا در این زمینه حقوق کسی ضایع نشود.
انتهای پیام/