به گزارش
گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از وب‌سایت بلومبرگ، در روز 1 اکتبر (10 مهر) یوان – ارز چین – به لیست ارزهای ذخیره صندوق بین‌المللی پول خواهد پیوست. در این صورت، یوان در جمع ارزهایی مانند دلار، پوند، یورو و ین قرار خواهد گرفت. صعود ین به این جایگاه، نشان از تایید اهمیت اقتصاد چین به عنوان دومین اقتصاد جهان و توانایی قانون‌گذاران چینی در اعطای اجازه دسترسی آزادتر به بازارهای این کشور دارد.
با این‌حال، چین راهی طولانی در پیش دارد. با اینکه چین بزرگترین کشور فعال در زمینه تجارت در جهان است، واحد پول آن کمتر در معاملات استفاده می‌شود. حتی در تجارت‌های میان آمریکا و چین، تنها 2.4 درصد تراکنش‌های انجام شده به وسیله یوان صورت گرفته است.
پیوستن یوان به لیست ارزهای ذخیره صندوق بین‌المللی پول موجب خواهد شد بانک‌های مرکزی کشورها و مدیران صندوق‌های گوناگون دارایی‌های چینی بیشتری خریداری کنند. تخمین زده شده است در طی 5 سال، نزدیک به یک هزارمیلیارد دلار سرمایه‌گذاری از این طریق برای چین فراهم خواهد شد. چین به این مبلغ نیاز دارد زیرا اقتصادش در دو دهه گذشته با سرعت کندی رشد کرده است.
حال، مسئله نرخ بهره نیز در این میان تاثیرگذار خواهد بود. با افزوده شدن یوان به ارزهای ذخیره، بازده اوراق قرضه بیش از پیش کاهش خواهد یافت. این موضوع، هزینه‌های دریافتی دولت را نیز کاهش خواهد داد.
در تعاریف ارزهای ذخیره آمده است این واحدهای پولی باید آزادانه معامله شوند. اما یوان اینگونه نیست. گاهی اوقات، بانک مرکزی چین مشکوک به دستکاری بهای ارز می‌شود. سیاست‌های سختگیرانه پولی چین در قبال خروج ارز از این کشور همچنین بر واحد پول چین تاثیرگذار خواهد بود.
در دراز مدت، یوان با ارزش بیشتر می‌تواند اقتصاد جهانی را با افزایش قدرت خرید چین – بزرگترین بازار مصرف کننده در جهان – بهبود بخشد.
انتهای پیام/