نشست 29 نوامبر 2015 (8 آذر سال 94) در بروکسل که بر تقویت روابط ترکیه و اتحادیه اروپا در زمینهٔ مهاجرت تأکید داشت، به توافقی بین دو طرف منتهی شد. ترکیه متعهد شد تعداد پناهجویانی که از ترکیه وارد اروپا می‌شوند را محدود کند و مهاجرانی که از اروپا اخراج می‌شوند را بپذیرد. در ازای آن اتحادیه اروپا مبلغی بالغ بر 3 میلیارد یورو برای 2.2 میلیون پناهنده سوری در ترکیه اختصاص دهد و اخذ روادید سفر شهروندان ترکیه به اروپا را لغو کند.
در بخشی از این مطلب آمده است: انتظار می‌رفت این توافق سود دیگری برای ترکیه داشته باشد و کنترل این کشور بر مرزهای دریای اژه و جزایر یونانی را بیشتر کند و قدرت ترکیه را برای سرکوبی حلقه‌های قاچاق و مهاجرت افزایش دهد. با این حال، ناتوانی ترکیه در این زمینه نه‌تنها به جریان مهاجرت غیرقانونی پایان نداده است بلکه فعالیت قاچاقچیان را در این منطقه دوچندان کرده است.
از سوی دیگر، جریان مهاجرت متوقف نشده است و شرایط نامناسب زندگی پناهجویان در ترکیه باعث شده آن‌ها با به خطر انداختن جان خود به سمت مرزهای یونان مهاجرت کنند و یا برای امرار معاش به قاچاق روی آورند.
پروکوپیس پاولوپولوس، رئیس‌جمهور یونان اخیراً نسبت به افزایش فعالیت قاچاقچیان در این منطقه ابراز نگرانی کرده است. وی مقامات ترک را عامل اصلی این بحران معرفی کرد و در اظهاراتی تند از احتمال حمایت مقامات ترکیه از قاچاقچیان خبر داد.
در ادامه این مطلب آمده است: تعداد زیادی از قاچاقچیان فعال در مرز ترکیه و یونان از پناهندگانی هستند که از اروپا به ترکیه استرداد شده‌اند. حفاظت موقت از پناهندگان، کوچک بودن چتر حمایت دولت ترکیه از ایجاد شرایط کار و زندگی برای مهاجران و نداشتن مجوز برای کار در ترکیه از علل اصلی گرایش پناهجویان به قاچاق است.
نویسنده در انتهای این مطلب آورده است: نقش ترکیه در کنترل پناهجویان کاملاً دوگانه و مرموز است. این کشور در اجرای تعهدات خود در قبال پناهجویان بسیار ضعیف عمل کرده است و نه‌تنها زمینه را برای رشد قاچاق در مرزهای خود با اروپا فراهم کرده بلکه با پشت کردن به تعهدات خود رویه مهاجرت پناهجویان به اروپا را سرعت بخشیده است.
انتهای پیام/