به گزارش خبرنگار گروه
استان های باشگاه خبرنگاران
جوان از
سمنان؛چرخش روزگار میراث هفت هزار ساله را بر دستان پرتوان استاد علی شعبانی سپرده تا با هنر سفال خاک را کیمیا کند.
1
- این کار رو از چه زمانی شروع کردید و از چه کسی آموزش دیدید؟از سال 52 در کنار پدرم که" پدر سفال و سرامیک ایران" است این کار را شروع ویاد گرفتم، توانستم در پستی و بلندی زندگی و با اتکای خانواده ام این پیشه را حفظ کنم .
2
- آیا در کنار آموختن تجربی این کار تحصیلات آکامیک را هم فرا گرفتید؟علاوه بر اینکه این فن را در کنار پدرم به صورت تخصصی و تجربی فرا گرفتم در سال 68 در دانشگاه میبد یزد به صورت آکادمیک این هنر را یاد و با ابعاد دیگر آن آشنا شدم.
3
-چه طور شد که خانواده را وارد این حرفه کردید؟این اقدام به دو علت انجام شد اول اینکه همسر و دخترم خودشان به این کار علاقه بسیاری داشتند و مشوق من بودند تا این هنر اصیل از بین نرود ،علت دوم این است که من معلولیت شدید بینایی دارم و نمی توانم همه ی کارها را به تنهایی انجام دهم، خانواده ام در این راه کمک و همیار من هستند.
4- برای چند نفر در این حرفه شغل ایجاد کردید؟ در وهله اول در هر فعالیت اقتصادی صرفه جویی و مدیریت را باید بنیاد کرد و به دلیل اینکه صنایع دستی هیچ توجیه اقتصادی در ایران ندارد سعی کردیم با ترفندهایی هزینه ی کارگاهی خود را کم کنیم یکی از اقدامات این بود که به فکر افتادم زمینه کار را در خانه برای نیروها ی خود فراهم کنم ؛ با این حرکت هم هزینه ی کارگاهی خود را کاهش دادم و هم این امکان فراهم شد که افراد وبه خصوص خانم ها در کنار فعا لیت ها ومسئولیت های خانه کمک خرج خانواده خود هم باشند.در حال حاضر نیز 8 نفر در این کارگاه به صورت مستقیم کار می کنند.
5
- خاک برای تولیدات خود را از کجا فراهم می کنید؟پدرم خاک سر کویر، قوشه و برخی خاک های کم نظیر کویر را آمیخت و توانست سرامیک ریخته گری را در ایران ابداع کند؛ این فرمولاسیون هم اکنون نیز مورد استفاده سفال گران قرار می گیرد و من نیز مایحتاج تولیدات سفال خود را با استفاده از در صدهای مشخص خاک استان خود تامین می کنم.
6
- آیا بازار فروش برای محصولات سفال به اندازه کافی وجود دارد؟در حال حاضر بازار مشخص و دائمی برای سفال در استان وجود نداردو شرکت در نمایشگاه هایی هم که گاه به گاه دائر می شود نیز جوابگو تولیدات ما نیست این در حالی است که هم اکنون عمده فروش محصولات خود را در ادارات انجام می دهیم.
7
- حمایت مسئولین مرتبط از صنایع دستی به ویژه سفال را چه طور ارزیابی می کنید؟من به عنوان یک کار آفرین جهادگر نیازی به وام های درصد پایین که از سوی سازمان میراث فرهنگی و صنایع دستی به برخی از تولید کنندگان داده می شود نیاز ندارم من یک هنرمند و صنعت گرم که تنها با فراهم ساختن زیر ساخت هایی برای فروش محصولات خود می توانم اقتصاد کشور را شکوفا کنم و در این حرفه اشتغال زایی داشته باشم.
8
-از کارهای شاخص و موفقیت هایی که در این شاخه بدست آوردید توضیح دهید؟من خود معلولیت بینایی دارم و خواستم به دیگران ثابت کنم که معلولیت نمی تواند مانعی برای اشتغال و موفقیت های یک انسان باشد.
کار سفال گری را توانسته ام به کسانی که همچون من معلولیت دارند و علاقه مند به این حرفه و کسب روزی هستند یاد بدهم وآموختم آن چه را که به من آموخته داده شده و خوشبختانه بعضی از این افراد حالا برای خودشان کار می کنند و اشتغال ثابت را برای خود واطرافیانشان ایجاد کردند و این آمادگی را نیز همچنان و همیشه دارم افرادی که از طرف بهزیستی به من معرفی می شوند را با هنر سفال گری آشنا کنم و به آنان ثابت خواهم کرد که با پشتکار و همت خودشان می توانند محتاج کسی نباشند.
9- مشکلات اصلی که در این حرفه با ان مواجه هستید چیست؟ما در این کارگاه هزینه ی لازم برای تهیه چرخ سفال گری نداریم به همین دلیل باید چند روز را به کرج برویم تا با اجاره ی کارگاهی در آن شهر که به چرخ سفال مجهز است سفارشات خود را انجام دهیم و دوباره محصولات را به سمنان انتقال دهیم تا کار طراحی روی آن انجام شود و به فروش برسد.
همچنین در این کارگاه کوره صنعتی و حتی گازی هم نداریم و ما چندین سال است که با کوره ی سنتی ،محصولات خود را تولید می کنیم و به دلیل تعرق و گرمای مستقیم که به چشم من در استفاده از این نوع کوره ها وارد می شود پزشکان اکیدا توصیه داشتن که این کار را کنار بگذارم اما به دلیل اینکه این کار نه تنها حرفه ی اصلی خودم است بلکه خانواده ام و افراد دیگری نیز در این کارگاه مشغول به فعالیتند نمی توانم از این کار دست بکشم.
و در آخر تنها نیاز اصلی که هم صنفان من دارند تا هنر و صنایع دستی اصیل و ارزشمند کشور از بین نرود این است که بازار برای تولیدات و محصولات ما را فراهم کنند و برای داشتن مکانی برای فروش ثابت صنایع دستی تدبیری بیندیشند.
گزارش : فاطمه همتی