در این تحلیل آمده است: توافق جدید بر سر تعیین مرزهای مصر و عربستان، که بر اساس آن دو جزیره تیران و صنافیر جزء قلمرو عربستان قلمداد شد، صفحه جدیدی در تاریخ خاورمیانه می‌گشاید. اهمیت استراتژیک این دو جزیره این است که گذرگاه آبی بین منطقه سینا و جزیره تیران، تنها گذرگاه آبی خلیج عقبه است، یعنی تنها مسیر دریایی اردن و اسرائیل برای دسترسی به آسیا و آفریقا.
براساس این توافق، تنگه تیران به گذرگاهی بین المللی تبدیل می‌شود، در حالی که پیش از این، متعلق به و مصر و جزئی از آن بود و در نتیجه همانند دیگر گذرگاههای بین المللی، تابع قوانین بین المللی خواهد بود و اسرائیل را قادر خواهد ساخت که از راههای مختلف، وارد آن شود.
با وجود ارزش سمبلیک و معنوی و استراتژیک این تنگه، روح اصلی توافق در این است که منطقه، وارد دوره گسترش علنی نظام منطقه‌ای «کمپ دیوید» خواهد شد که از جمله نتایج آن، ایجاد موازنه قدرت منطقه‌ای جدیدی است که شامل عربستان، مصر، ترکیه و اسرائیل در رویارویی با محوری می‌شود که ایران رهبری آنرا بر عهده دارد. این توافق، منافع فراوانی برای عربستان دارد به گونه‌ای که تلاش کرده است با دادن امتیازات زیاد به مصر، آنرا به دست آورد.
در ادامه این تحلیل آمده است: عوامل متعددی باعث شده است عربستان برای رسیدن به این توافق تلاش کند از جمله کاهش حمایت آمریکا از عربستان در برابر ایران، تغییر موازنه قدرت بین المللی و کاهش قدرت آمریکا در جهان و کاهش قیمت نفت و در نتیجه کاهش شدید درآمد نفتی عربستان که باعث ناتوانی مقامات سعودی برای جلب رضایت مردم عربستان شده است. بر همین اساس، عربستان به سوی مصر متمایل شده است تا بتواند این زیان‌ها را جبران کند، به ویژه آنکه ترکیه و پاکستان، شرکا و همپیمانان قابل اعتمادی برای عربستان نیستند و اقدامات آن‌ها در برابر ایران، در حرف خلاصه می‌شود؛ زیرا منافعی در رابطه با ایران دارند که نمی‌توانند از آن چشم بپوشند.
با این حال اگر بپذیریم عربستان از این توافق منافع بسیاری به دست آورده است، مصر از آن بسیار زیان دیده است؛ زیرا اصول ثابتی را که در دوره‌های مختلف قدرت در مصر بر آن تاکید شده، از یاد برده و چشم بر آن‌ها بسته است و بر خلاف قانون اساسی مصر، حاکمیت ملی این کشور زیر سوال رفته است و این در حالی است که مصر با مشکلات اقتصادی بسیاری دست به گریبان است. این در حالی است که نه رسانه‌های دولتی و نه مقامات مصر، نتوانسته‌اند میلیون‌ها مصری را درمورد این توافق قانع کنند
السفیر در ادامه نوشت: اگر به آینده نگاه کنیم، سوال بزرگی مطرح خواهد شد و آن این است که چگونه می‌توان برای هماهنگی به منظور رویارویی با ایران و نفوذ آن در منطقه، از طریق پیوستن به پیمانی با مشارکت اسرائیل، برنامه ریزی کرد؟ زیرا این همپیمانان، با تمدن و تاریخ مصر همخوانی ندارند. به طور خلاصه می‌توان گفت دولت کنونی مصر با بحران مشروعیت واقعی روبرو شده است.
بلکه باید سعی کنیم که کشورهای دیگر به دلیلی که فقط ما چارهان هستیم به سمت ما بیایند و اگر ما نباشیم با مشکل بر بخورند به نوعی هم پیمان و هم سیاست زیر پوستی .البته اینها نیاز به زمان و هزینه داره اگر ما بتونیم سیستم اقتصادی داخلی رو مرتب کنیم و اون رو در خارج از کشور و د کشورهای دیگر الگوی سرمایه گذاری مناسبی معرفی کنیم البته تضمینی.ان وقت محتدان بیشتری خواهیم داشت و مانند کشورهای حاشیه خلیج فارس تک محصولی یا فقط سرمایه گذار محض نخواهیم بود.