به گزارش خبرنگار
حوزه دانشگاهی گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، تا زمانی که کم سن و سال هستیم تمام دغدغه‌های والدین و خودمان، پیدا کردن مدرسه‌ای مناسب برای پیشرفت بیشتر است.استرس‌ها و صداهای کوبنده پای معلم را به جان میخریم تا بلکه روزی به رویاهایمان برسیم.شکست میخوریم، زمین می افتیم،اما...بلند میشویم و افسار اسب لجام گسیخته را میگیریم و به راهمان ادامه میدهیم تا شاید گوی "موفقیت" را به دست بگیریم.
قطار تحصیلمان به ایستگاهی به نام "کنکور"می رسد.تمام دغدغه هایمان رفتن به بهترین کلاس و داشتن بهترین استاد است.نوبت به روزی میرسد که دست های مادران رو به آسمان ،لب هایشان پر از ذکر و دل هاشان در تب و تاب تنها امید زندگی شان است.
دو دهه پیش که خانواده ها فرزندان خود را برای ادامه تحصیل در دانشگاه های کشور تشویق می کردند، هرگز فکر نمی کردند که در آینده ای نه چندان دور، تحصیلات دانشگاهی به معضلی برای ورود جوانانشان به عرصه اجتماع تبدیل خواهد شد.
کارشناسان معتقدند دانشگاه همانقدر که می تواند به افزایش دانایی ها و آگاهی افراد کمک کند به همان میزان نیز می تواند شدیدا ذائقه جوانان را برای کار تغییر دهد به نحوی که اغلب جوانان پس از طی دوران تحصیل خود برای ورود به بازار کار و پذیرش پیشنهادهای شغلی با مشکل مواجه می شوند.
بر اساس آخرین آمار وزارت تعاون،کار و رفاه اجتماعی نرخ بیکاری جوانان بین 15 تا 24 سال در سال 1393به 22.9 درصد رسیده است که امید است این مقدار در سال جاری رو به کاهش برود.
چاله دانشجویی که هیچ گاه پر نمیشود!
میرسیم به نقطه ای که نهایت ویرانی این رویا هاست.اگر در دانشگاه دولتی قبول شده باشیم که هیچ!اما وای بر روزی که در یک دانشگاه غیر دولتی قبول شویم!آن وقت است که فقط به چشم یک منبع درآمد به دانشجویان نگاه میکنند و باز هم میرسیم به این سیکل کلیشه ای"خرج کنیم و خرج کنیم و باز هم خرج کنیم"! تمام دغدغه های این دوران با دوران قبل فرق میکند و دانشجویان فقط به فکر پر کردن چاله پرداخت شهریه خود هستند.
فرصتی که تبدیل به تهدید میشود
در کشور ما تعداد فارغ التحصیلان رو به افزایش است . در همین میان سیل عظیم دانش آموختگان دانشگاه ها در کشور و رشد چشم گیر آنها و از سوی دیگر ناسازگاری مهارت های گروهی از آنان با فرصت های شغلی موجود، این احتمال را تقویت کرده که این ظرفیت و فرصت بزرگ، تبدیل به یک تهدید بزرگ تر شود.
دانشگاه مسئولیتی در قبال اشتغال دانشجویان ندارد
دکتر طه هاشمی معاون دانشجویی و فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی در خصوص اشتغال زایی دانشگاه ها گفت:دانشگاه هیچ مسئولیتی در ارتباط با تولید اشتغال ندارد .البته شرکت های دانش بنیانی بنا شده اند تا بتوان نیروی های تربیت شده را جذب خود دانشگاه ها کرد اما این خود نمیتواند پاسخ گو باشد.
وی اظهار کرد:در خصوص بی ارتباط بودن شغل دانشجویان فارغ التحصیل با رشته تحصیلی شان نیز باید تدابیری در زمینه ایجاد و توسعه رشته های مورد نیاز اندیشیده شود اما نهایتا دانشگاه چنین مسئولیتی در قبال چنین امری ندارد مسئله ای به این شکل برایش تعریف نشده است!
عدم شایسته سالاری از دلایل دلسرد شدن
بعضی از مشاغل نیازمند افراد با صلاحیت هستند اما متاسفانه به افرادی که از صلاحیت کمتری برخوردار هستند واگذرا شده است .
واگذاری شغل ها بیشتر بر اساس رابطه شده است تا ضابطه و عدم مطابقت شغل افرا د با رشته تخصصی در نهایت باعث دلسرد شدن فرد می شود و همین امر باعث میشود که دیگر دانشجو هیچ رویایی برای خود نداشته باشد و شاید تحصیل کردن از بی اهمیت ترین مسائل زندگی اش محسوب شود.
دانشگاه هایمان را تقاضا محور کنیم
دکتر مسعود شفیعی رئیس دانشگاه فنی حرفه ای در این خصوص گفت:تمامی دانشگاه ها به دو دسته تقسیم میشوند که یا عرضه محور و یا تقاضا محور هستند که دانشگاه های عرضه محور نیرو هایشان را بر مبنای دانش و مدارک بالاتر تنظیم می کنند،اما در دانشگاه های تقاضا محور ،هدف دانشگاه تربیت نیرو در زمینه های آموزشی و پژوهشی است اما محور اصلی آنها پاسخ گویی به نیاز های بازار است، در نتیجه نیروهایی تربیت میکنند که در بازار کار جذب شوند تا مشکل بیکاری حل شود.
مدرک گرایی عامل اصلی بیکاری
شفیعی ادامه داد :در کشور ما متاسفانه دانشگاه ها به صورت عرضه محور هستند به همین دلیل است که فارغ التحصیلان نمیتوانند شغل پیدا کنند زیرا در کشور ما علم، به صورت فناوری تجلی پیدا نکرده است و در نهایت مدرک گرایی با عث شده است که جوانان ما از کار های سطح پایین شروع به کار نکنند .اما میتوان گفت که ریشه اصلی این مشکلات نبود پیوند میان دانشگاه با صنعت است.
وی در پایان گفت:تعداد زیاد دانشجویان و اهمیت ندادن به کیفیت باعث شده که مشکلاتی از این دست بوجود بیاید، پس دانشگاه ها باید در نظر داشته باشند که علاوه بر کمیت، کیفیت را نیز سر لوحه کار خود قرار دهند.
به عمل کار برآید به سخن چینی نیست!
شاید اقداماتی در خصوص کاهش تعداد دانشجویان بیکار صورت گرفته باشد اما عملا اقدامات صورت گرفته تاثیری در کاهش نرخ بیکاری نداشته است و تعداد شغل های ایجاد شده با تعداد شغل های از بین رفته فاصله قابل تاملی دارد، امید است که در دولت "تدبیر و امید"حرکتی موثر در خصوص مهار بیکاری صورت بیگرد چرا که بیکاری جز مهم ترین معضلات اجتماعی به حساب می آید.
گزارش از بهاره درویشی
برای آگاهی از آخرین اخبار و پیوستن به کانال تلگرامی باشگاه خبرنگاران جوان
اینجا کلیک کنید.
انتهای پیام/