به گزارش خبرنگار
حوزه شهری گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ تهران شهری که باید در طول این سال‌ها زیبایی روزافزون را در بیلبورد انتظار چشم شهروندان به تصویر بکشد به کلکسیونی از چالش‌ها و دغدغه‌ها مبدل شده، چالش‌هایی از جنس ناملایمات و چشم‌پوشی بر روی برخی خطاها که نارضایتی شهروندان را نیز در برداشته است.
شهری که در خیابان بهشت آن شهرداری و شورا جای گرفته و هرروزه میلمترهای چالش بر روی کفه قانون و انصاف میزان می‌شود. تا حق بر کسی ضایع نشود اما این قاعده مطلق نیست.
به هر روی در طول این سال‌ها چالش فضای سبز و قطع درختان ساخت‌وسازهای بیشمار از یک سو و افزایش کودکان کار و تکدی‌گری و هزاران چالش از سویی دیگر شهر تهران را خم کرده است و راه درمان را به مشابه بیماری صعب‌العلاج به بن‌بست رسانده است.
بیماری که حتی پیچیدن نسخه نیز آن را درمان نمی‌کند و ردپای آن را می توان از اعلاءالدین‌ها، اسپیاس‌ها به راحتی متوجه شد که روزها در پاسگاری بین شورا و شهرداری و جنگ رسانه چرخید تا در نهایت در گوشه‌ای بدون پیگیری کارآمد آرام گرفت انگار نوبت به سوژه‌ای دیگر و جنجال دیگر رسید که البته در این میان جنگ رسانه برای متهم کردن دیگری بیش از پیگیری تخلفات و برداشتن بار تخلف در شهر به چشم می‌خورد.
اما اگر از تمام آجرهای تخلف که در این سال‌ها بالا رفت بگذریم و غیر از افسوس نتیجه‌ای دیگر نداشت، انگار باید بر سر چراغ قرمز آسیب شهر تأمل و توقف کنیم.
آسیب‌هایی که دیگر نام زیرپوست شهر را کهنه کرده و این روزها همانند طاول از گوشه‌گوشه شهر سر برآورده و چشمان مسئولان را به خود متوجه کرده و بالأخره اعضای شورا و خبرنگاران را شب هنگام به منطقه 12 و محله هرندی کشاند تا از نزدیک با معضلات مردم آشنا شوند.
محله هرندی که اعتیاد در آن بیداد می‌کند و هر مسئول از هر سو به تجویز مطالعه‌ای می‌پردازد که نه تنها مشکل شهر را برطرف نمی‌کند بلکه بار آسیب را دو برابر می‌رساند.
**بودجه معضلی که بدون پیوست مطالعاتی به تصویب رسید
هشدار محله هرندی که از مدت‌ها قبل به گوش می‌رسید. مسئولان را به فکر انداخت تا جدول برنامه آن را تنظیم کنند که البته این برنامه‌ها با اما و اگرهایی همراه شد تا جایی که این اما و اگرها انگشت حیرت را به دهان برخی از اعضای شورا برجای گذاشت و بودجه‌ای 200میلیاردی را بدون پیوست مطالعاتی به تصویب رساندند.
موضوعی که در همان لحظه اگر چه فریادهایی را برآورد اما با این وجود در شورا به تصویب رسید و باز هم گرهی بر تار و پود مشکل هرندی اضافه کرد و به بودجه 400میلیارد رسید.
حال سؤالی که مطرح می‌شود این است که تصویب بودجه و مساعدت‌ها مشکلات را کم نکرده بلکه سیر صعودی نیز داشته و نارضایتی ساکنان نیز بیشتر می‌شود. خطر دست‌های پشت پرده را برای به سرانجام نرسیدن رفع مشکلات هرندی به صدا درآورده است.
**پازل گمشده سودجویی در تغییر بافت هرندی نهان است!!
وقتی راه‌ها به بن‌بست می‌رسد و نسخه‌ها دیگر درمان ندارد انگار موضوعی فراتر از تصمیم‌سازی رفع مشکل به میان می‌آید.
دست‌های پشت پرده‌ای که انگار در سودهای کلان آینده هرندی پناهنده شده‌اند تا با سودجویی از این آسیب و در هم‌ریختگی برنامه‌ریزی‌ها که شاید برنامه برنامه‌ریزان باشد کسب منفعت کنند.
برنامه ریزانی که از منفعت کلان منطقه 12 باخبرند و با ظاهرسازی های موضعی به راحتی نقشه‌های خود را عملی می‌کنند و منازل مسکونی را به نصف قیمت خریداری می‌کنند و از تغییر بافت هرندی سودهای کلانی به جیب مبارک می‌ریزند.
انتهای پیام/