حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران - مریم محمدی - «برگ اضافی» عنوان تازه ترین کتاب منصور ضابطیان است که در کمتر از دو هفته به چاپ دوم رسید. ضابطیان پیش از این دو کتاب "مارک و پلو" و "مارک دوپلو" را به چاپ رسانده بود هر سه عنوان کتاب او از سوی انتشارات مثلث به چاپ رسیده است.
کتاب ضابطیان از نظر موضوع همچون دوکتاب قبلی اوست. در تمامی این کتاب ها قصه، قصه سفر است و خاطرات سفرهای ضابطیان به کشورها و مناطق مختلف جهان.
ضابطیان خود در جلسه معرفی این کتاب که در شهر کتاب مرکزی برگزار شد، از علاقه مندی خود برای مسافرت گفته بود و اینکه با نگارش این خاطرات از سفرهایش سعی داشته تا بتواند تجربیات خود را از سفر به مناطق دنیا با خوانندگان به اشتراک بگذارد.
به نظر می رسد ضابطیان به این مهم دست یافته است، چرا که با خواندن این کتاب خواننده خود را نه دور از متن و فضای آن که در میانه متن می یابد. شاید بتوان اصلی ترین تفاوت «برگ اضافی» را با سایر کتاب های ضابطیان در شیوه روایت و نگارش کتاب دانست.
«برگ اضافی» از نظر حجم موجرتر و کم حجم تر ازکتاب های قبلی اوست نویسنده خود در نشست معرفی کتاب گفته بود: «برگ اضافی» را کوتاه نوشتم، چرا که به نظرم آمد در عصر ارتباطات سریع و وایبری دیگر مخاطب حوصله ندارد چندین صفحه کتاب را ورق بزند تا بتواند به شناختی اندک از مکانی در آن سر دنیا به دست آورد.
بله، در عصر ارتباطات و اطلاعات"برگ اضافی" نمونه موفق کتابی است که خواننده را خسته نمی کند، اطلاعات را در کمترین زمان ممکن به او می دهد و لذت آشنایی هر چند اندک اما تاثیرگذار را به او می دهد.
از سوی دیگر باید برگ اضافی را نمونه موفق گزارش نویسی دانست. ضابطیان که خود خبرنگار و گزارشگری حرفه ای است، توانسته در این کتاب از زبانی شیوا و البته روا برای بیان آنچه می خواهد، استفاده کند اصلی ترین ویژگی در یک گزارش توانایی جلب نظر مخاطب و البته نگه داشتن او برای مطالعه متن است ضابطیان در این امر موفق بوده، آنجا که باید از زبان محاوره و غیر رسمی و آنجا که باید از زبان رسمی استفاده کرده است.
آنجا که باید با زبان کنایه و ضرب المثل و جایی که باید با زبان نو و قلمی صریح به انتقاد و یا اعلام موضع درباره موضوعی خاص پرداخته است.
از ویژگی های مهم تازه ترین اثر ضابطیان، وجود عنصر ارتباط انسانی در آن است به این معنا که نویسنده به عنوان سفرنامه نویسی علاقه مند،از زمان ورود به خاک هر کشوری به برقراری ارتباط با مردم آن پرداخته است او خود را جدا از مردم ندیده و و به عنوان یک گزارشگر بدون هر گونه قضاوت و سوگیری به بیان خاطرات خود ازمواجهه با فرهنگ، آداب و رسوم و قوانین آن کشور و یا حتی بیان ویژگی های منفی شهروندان پرداخته است او موفق شده تا تصویری واقعی از انسان را با تمام ویژگی ها و خصلت های مثبت و منفی شان ارائه دهد.
همچنین ضابطیان، نه فقط به بیان صرف خاطرات خود از سفرهایش بلکه در جای جای این اثر به قیاس آن ویژگی ها و فرهنگ ها با کشور خود پرداخته است در واقع سعی کرده تا به نوعی نقص یاقوت کشور خود را هم بگوید.
بدون شک، «برگ اضافی» را می توان هم راستا با دو کتاب قبلی او و البته قوی تر از آنها در جذب مخاطب دانست برگ اضافی اثری متفاوت در شیوه بیان خاطرات سفر است.
هر چند شیوه روایت جذاب ضابطیان، باعث می شود تاکتاب را زمین نگذاری و تا انتها به خواندن آن علاقه مند باشی، به نظر می رسد یکی از اصلی ترین نقاط ضعف این کتاب عدم استفاده از عکس برای جذابیت بصری بیشتر اثر است تصاویر به کار رفته در این کتاب هم از نظر کمی و هم از نظر کیفی از سطح قابل قبولی برخوردار نیستند به نظر می رسد نویسنده تعمدا سعی داشته تا آنچه را می خواهد با متن و نوشته خود به مخاطب برساند که البته در این راه موفق بوده است.
«برگ اضافی» ضابطیان کتابی است که نه به یک بار که به چندین بار خواندن می ارزد خواندن چند باره آن همان لذتی را به خواننده القا می کند که در بار اول داشت.
به نظر می رسد ضابطیان سعی دارد تا خود را همچنان بیشتر با عنوان یک گزارش نویس معرفی کند تا یک نویسنده.
«برگ اضافی» ضابطیان سومین اثر او در ارتباط با کارهای قبلی اش است که کمترین لذت خواندنش لبخندی است که در پایان هرگزارش سفر بر لب خواننده می نشاند.
انتهای پیام/