سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

دانشنامه پزشکی//

نقش ویتامین‌ها در بدن چیست؟

ویتامین‌ها ترکیبات آلی هستند که به مقدار خیلی جزئی برای متابولیسم مواد غذایی و اعمال حیاتی بدن و رشد و نمو و تندرستی ضرورت دارند. تغذیه ناقص و رژیم غذایی نامناسب سبب کمبود یا فقدان یک یا چند ویتامین می‌شود و به بیماری‏های مختلف مانند بری بری و پلاگر می‌انجامد.

به گزارش خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران؛ ویتامین‌ها ترکیبات آلی هستند که به مقدار خیلی جزئی برای متابولیسم مواد غذایی و اعمال حیاتی بدن و رشد و نمو و تندرستی ضرورت دارند. تغذیه ناقص و رژیم غذایی نامناسب سبب کمبود یا فقدان یک یا چند ویتامین می‌شود و به بیماری‏های مختلف مانند بری بری و پلاگر می‌انجامد. ویتامینها سبب تسهیل دگرگشت (سوخت و ساز بدن)، اسیدهای آمینه، چربی‌ها و کربوهیدرات‌ها می‌شوند و رشد و نمو و ترمیم سلولهای بدن را میسر می‌سازند. برخی از ویتامینها سبب جذب مواد غذایی در روده می‌شوند و بعضی نیز به عنوان کاتالیزور عمل می‌کنند. عمل آنها بر روی بافتهای اپی تلیال و همچنین استخوان بوده و در مجموع هر کدام از آنها از بروز یک عارضه جلوگیری می‌کند. فونک نام Vitalamine، یعنی آمینی که حیاتی بوده و برای ادامه زندگی ضرورت دارد، را به موادی که سبب بهبود بیماری بری بری می‌شد و از گروه آمین بوده اطلاق کرد. پس از آنکه معلوم شد بسیاری از ویتامین‌ها از گروه آمین نیستند حرف e از آخر واژه ویتامین حذف و واژه Vitamin مورد قبول واقع شد.

معمولا میوه‏ها و سبزیجات منابع اصلی ویتامین‏ها هستند.

ویتامینها را به دو دسته مهم، شامل ویتامینهای محلول در آب و ویتامینهای محلول در چربی، تقسیم کرده‌اند. ویتامین E، ویتامین K، ویتامین D، ویتامین A را محلول در چربی و ویتامین C و ویتامین‌های گروه B را محلول در آب دانسته‌اند.

علاوه بر مواد معدنی، ویتامینها نیز مورد نیاز بدن هستند؛ زیرا بدون حضور آنها در غذا، سلامتی و تعادل اعضای بدن ناپایدار می‌شود و در اعمال حیاتی اختلالاتی ایجاد می‌گردد و عوارضی بروز می‌کند که گاه منجر به مرگ می‌شود. ویتامین‌ها سوخت و ساز بدن را تنظیم می‌کنند و تنها کمبود یک ویتامین می‌تواند، تمام بدن انسان را به مخاطره اندازد. خوب است بدانید که بیشتر ویتامین‏ها از منابع اصلی طبیعی استخراج می‌شوند.

ويتامين آ
1. مقدار مصرف ویتامین‌ها
گرچه هر ویتامینی به مقدار بسیار اندکی برای رفع نیاز بدن کافی است، ولی باید گفت که نگرانی مردم از کمبود ویتامین، چندان هم بی‌پایه نیست. غذایی که می‌خوریم اگر متنوع باشد، ویتامین‌های ضروری را خود به خود به بدنمان می‌رساند (گویا فقط به استثنای ویتامین د)؛ اما اشکال این است که بسیاری از مردم در انتخاب خوراک خود، عاقلانه رفتار نمی‌کنند؛ یعنی رعایت نمی‌کنند که غذایشان متنوع باشد. همچنین از غذاهای اساسی و مهمی که ویتامین‌ها را برایشان تأمین کند، غافلند. به چنین افرادی باید مقداری ویتامین اضافی بخورانیم تا جبران کمبودشان بشود. بسیاری از ویتامین‌ها قابل ذخیره شدن در بدن نیستند؛ از این‌رو می‌توان گفت که بدن ویتامین‌های افزون‌ بر نیاز خود را به راحتی دفع می‌کند. با این وصف اگر بخواهیم پیوسته یک یا چند ویتامین خاص را به افراط وارد بدن کنیم، کاری زیان‌بخش خواهد بود. این گفته به ویژه درباره ویتامین آ و ویتامین د کاملاً صحت دارد. پس نباید دایما از کپسول یا شربت ویتامین آ و ویتامین د استفاده کرد.

چه غذاهایی چه ویتامین‌هایی را فراهم می‌آورند؟

 اکنون نگاهی سریع به خواص ویتامین‌ها و غذاهایی که آن‌ها را برایمان تأمین می‌کنند، خواهیم افکند. ویتامین «آ» برای سلامت چشم، پوست، دندان و استخوان‌ها مفید است. آن را می‌توان از تره‌ بار سبز و برگ‌دار، تره‌ بار زرد، میوه‌ها، تخم‌مرغ، جگر و کره به‌ دست آورد. ویتامین «ب ـ 1» برای دستگاه گوارش و اعصاب مفید است و مانع پیدایش برخی بیماری‌ها می‌شود. آن را در نان کامل، جبوبات و جگر خواهید یافت. ویتامین «ب ـ 2» در شیر، تخم‌مرغ، سبزیجات و گوشت بی‌چربی یافت می‌شود. ویتامین «ث» مدد بخش بافت‌ها، استخوان‌ها و دندان‌هاست و در میوه‌های ترش، گوجه‌فرنگی و کدوی خام وجود دارد.

ویتامین‌های آ یا رتینول برای بهبود بینایی افراد در نور کم مثل شب و حفظ سلامتی سطح چشم، دفاع از بدن و سلامتی پوست است. 

بر اثر کمبود این ویتامین فرد دچار ضخامت و خشک شدن قرنیه چشم می‌شود که به این بیماری گزروفتالمی(xerophthalmia) می‌گویند. اگر کمبود خیلی شدید شود فرد نابینا خواهد شد. ولی کمبود آن فرد را دچار شب کوری می‌کند.

ویتامین آ نقشی حیاتی در فعالیت سالم قلب و عروق بدن داشته و در تنظیم سالم فشار خون لازم است.

ویتامین آ در زخم‌های پوست، جوش‌ها و سایر عوارض پوستی چون دارویی، اثری درمانی داشته و کمبود آن موجب دیر درمان شدن زخم می‌شود.

ویتامین آ برای فعالیت مویرگ‌ها و حفظ جدار آنها لازم بوده و در عوارض قلبی عروقی یا خونریزی‌های مغزی کمبود این ویتامین دیده می‌شود.

ویتامین آ در عوارض و صداهای گوش در دوران سالمندی موجب درمان و رفع آن عوارض شده و مصرف آن از به وجود آمدن این عوارض و صداهای مختلف در گوش جلوگیری می‌نماید.

ویتامین آ در جلوگیری از پیری زودرس و نگهداری سلول‌های بدن و شادابی آنها تاثیر شایسته‌ای دارد و امروز در درمان‌های ژرونتولژی و جلوگیری از نابودی و مرگ اعضای بدن از ویتامین «آ» استفاده درمانی می‌شود.

ویتامین آ در بیماری‌های دستگاه تنفسی و سلول‌های مخاطی آن نقش درمانی داشته و کمبود آن موجب عوارض و آتروفی بافت‌های مخاطی بینی می‌گردد.

ویتامین آ در دوران بیماری‌ها و عفونت‌های مختلف در بدن مقاومت بدن را زیاد و عوامل ضد بیماری و میکروب را تقویت می‌نماید و موجب رفع بیماری شده و به سلامت بدن کمک می‌نماید.
ویتامین آ در رشد و نمو تاثیر دارد و برای کودکان جزو ضروریات حیاتی می‌باشد که رشد و نمو آن به نحو شایسته‌ای انجام پذیرد و موجب فعالیت و نشاط آنان می‌گردد.
ویتامین آ در زگیل یا دانه‌های پوستی موجب درمان شدن بوده و به نظر می‌رسد کمبود این ویتامین موجب بروز این دانه‌ها و یا زگیل می‌شود.
 
1. منابع ویتامین آ
روغن جگر ماهی، هویج (در هویج ماده‌ای به نام کاروتن وجود دارد که بدن آن را تبدیل به ویتامین آ می‌کند).

جگر گوساله، جگر مرغ، جگر گاو، پنیر، زرده تخم مرغ، کره تازه، قلوه
و در سبزیجات بیش از همه "جعفری، کدو، اسفناج، کاهو،شاهی"
و در میوه‌جات بیش از همه «خربزه، گیلاس، موز، خرما، هلو، پرتقال» بیشتر از سایر مواد غذایی دارای ویتامین آ است.
 
ویتامین ث
ویتامین ث یا ال-آسکوربات ریز مغزی حیاتی برای گونه‌های پیشرفته پستانداران (انسان، میمون‌ها و مانند این‌ها)، شمار اندکی از گونه‌های دیگر پستانداران (به‌ویژه خوکچه هندی و خفاش‌ها)، تعدادی از گونه‌های پرندگان و برخی ماهی‌هاست. تقریباً بجز موارد که در بالا ذکر شد بقیه جانداران این ویتامین را در بدن خود می‏سازند. 

در قرن نوزدهم و در جریان مبتلا شدن بسیاری از دریانوردان به بیماری اسکروی این دریانوردان چاره کار را در مصرف مرکبات دیدند و بالاخره در سال ۱۹۲۸ (میلادی) این ویتامین در میوه پرتقال کشف شد و اسید اسکوربیک نام گرفت. این ویتامین که از ویتامین‏های محلول در آب است٬ در برابر حرارت و مواد قلیایی از بین می‏رود. این ویتامین در واکنشهای شیمیایی بدن یک حمل کننده الکترون است و از مهمترین آنتی اکسیدانها به شمار می‌رود.

مدلی از مولوکول ویتامین ث٬ سیاه کربن، سفید هیدروژن و قرمز خاكستري می‏باشد.
 
1. فواید ویتامین ث

ویتامین ث به شکل گسترده به صورت قرص و پودر موجود است.
ویتامین ث آنتی اکسیدان است ٬ یعنی در جریان خون قرار گرفته و اثر شیمایی موادی که به بافت‏های بدن آسیب می‏رسانند را خنثی می‏کند. این ویتامین موجب محافظت پوست در مقابل آثار مخرب اشعه ماورای بنفش نور خورشید می‏شود. همچنین این ویتامین به افزایش قدرت ایمنی بدن استحکام لثه‏ها و دندان‏ها کمک می‏کند. این ویتامین همچنین باعث ساخت کلاژن شده و در پیشگیری از بالارفتن کلسترول خون و ایجاد لخته‏های خونی در رگ مؤثر است.

اشاره شده‌ است که این ویتامین برخلاف تفکر همگان کمکی در پیشگیری از بروز سرماخوردگی نمی‏کند و فقط طول دوره بیماری را کوتاه و به تخفیف عوارض آن کمک می‏کند. همچنین مصرف این ویتامین باعث جذب بهتر آهن در بدن می‏شود و به افرادی که دچار کم‏خونی هستند توصیه می‏گردد. ویتامین ث به عقیده برخی کارشناسان احتمال بروز سکته مغزی در افراد غیر سیگاری را تا ۳۰ درصد و در افراد سیگاری تا ۷۰درصد  کاهش می‏دهد. به اعتقاد این محققان آنتی اکسیدان‏هایی مانند ویتامین ث احتمالا سلول‏ها را از فشار اکسیدی که در سکته مغزی موثر هستند٬ حفظ می‏کند. البته به گفته دانشمندان ویتامین ث که از طریق مصرف طبیعی کسب شود ٬ اثرش بسیار بیشتر است.

همچنین در تحقیق دیگری دانشمندان مصرف این ویتامین را در تراکم استخوانی افراد موثر دانسته‏اند. در پژوهشی دیگر نیز گفته شده‌ است که تزریق مقدار زیادی ویتامین ث به افرادی که دچار سرطان هستند باعث می‏شود که رشد سرطان در آنها را متوقف کند. این ویتامین می‏تواند زنجیره‏ای مخرب در درون سلول بیمار بوجود آورد. گفته شده که تزریق این ویتامین به موش‏هایی که دچار تومور بودند، اندازه تومور‏های آنان را به نصف کاهش داده‌است. این ویتامین از اکسید شدن سلول‌های چرب حاضر در غشاء سلولی توسط عوامل اکسید کننده جلوگیری می‌کند؛ با تداوم اکسید شدن سلول‏های چرب و ایجاد تغییراتی در سلول و ماده ژنتیکی سلول باعث بروز برخی سرطان‌ها می‌شود. محققان مصرف این ویتامین را به کسانی که از بیماری‏های قلبی رنج می‏برند نیز توصیه کرده‏اند. زیرا ویتامین ث باعث تسلم شریان شده و کمبود آن در بیماران قلبی همراه با خشکی و سفتی رگها می‏شود و باعث بوجود آمدن درد در این افراد می‏گردد.
 
2. کمبود ویتامین ث
ویتامین ث مورد نیاز برای هر فرد سالم ۶۰ میلی‏گرم در روز توصیه شده‌است. اگر فردی به مدت یک ماه به میزان کمتر از حداقل مورد نیاز یک فرد این ویتامین را دریافت کند دچار عوارضی مانند بیماری اسکروی، خونریزی لثه و همچنین خشکی پوست و آثار خون مردگی در زیر آن می‏شود.

در پژوهشی دانشمندان به این نتیجه رسیدند که وجود چربی در غذا باعث می‏شود که ویتامین ث خاصیت ضد سرطانی خود را از دست بدهد. دانشمندان می‌گویند وقتی مخلوط از بزاق و مواد غذایی در معده با شیره‏ آن مخلوط می‌شوند، ویتامین ث موجود در مواد غذایی می‌تواند رادیکال‌های آزاد، یعنی همان موادی که سرطان‏زا هستند را از بین ببرد؛ رادیکال‌های آزادی مانند نیتریت که در مواد غذایی آماده و کنسروی، مانند سوسیس و کالباس به مقدار زیاد وجود دارند. اما در یک تحقیق، هنگامی که مقدار بیشتری چربی به همین مخلوط غذایی اضافه شد، دیده شد که دیگر ویتامین ث نمی‌تواند این واکنش شیمیایی را انجام دهد. 

3. مصرف بیش از اندازه
معمولا اضافه این ویتامین از راه ادرار دفع می‏شود. اما مصرف خیلی زیاد آن باعث تکرر ادرار، سنگ کلیه و اسهال می‏شود. همچنین مصرف زیاد این ویتامین به صورت دارو باعث بروز اختلالات گوارشی، خطر ابتلا به سنگ اگزالات در مجاری ادراری و اعتیاد بدن به مقدار زیاد مصرف این دارو می‏شود. 
 
4. منابع حاوی ویتامین ث

مرکبات بهترین منابع ویتامین ث هستند.
بیشتر جانداران این ویتامین را خود می‏سازند اما جاندارن دیگری مثل انسان هستند که باید این ویتامین را در طول روز از موادی که مصرف می‏کنند بدست بیاورند. این ویتامین هم بصورت طبیعی در منابع گیاهی و جانوری موجود است و هم بصورت مصنوعی و قرص. منابعی که بیشترین مقادیر این ویتامین را در خود دارند عبارتند از: توت فرنگی، کلم بروکلی، گریپ فروت، گوجه فرنگی، انبه، لیمو، گل کلم، سیب زمینی، هندوانه، اسفناج، کلم، نارنگی و مرکبات، کیوی و دیگر میوه‏ها و سبزی‏ها، منابع گیاهی دارای ویتامین ث و جگر منبع حیوانی دارای ویتامین ث است. نگهداری طولانی مدت در یخچال‏، پختن، گرمای هوا، نور و دخانیات باعث از بین رفتن این ویتامین می‏شوند. 

از این رو افراد سیگاری به این ویتامین نیاز بیشتری دارند. همچنین شیر مادر نیز دارای مقادیری از ویتامین ث می‏باشد و به همین جهت زنان باردار باید از مقدار بیشتری از این ویتامین مصرف کنند. همچنین می‏توان این ویتامین را ۳ تا ۶ ماه در دمای زیر صفر نگهداری کرد اما پس از آن تجزیه می‏شود. همچنین در میان سبزی‏ها ۲ سبزی‏های تیره برگ ویتامین ث بیشتری دارند و جعفری شش تا هفت برابر سایر سبزی‏ها دارای ویتامین ث می‏باشد.


انتهای پیام/
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
نظرات کاربران
انتشار یافته: ۳۹
در انتظار بررسی: ۰
Mahsa
۱۶:۳۶ ۲۰ اسفند ۱۴۰۰
بد نبود
ایلیا
۱۱:۰۴ ۳۰ بهمن ۱۴۰۰
سلام خیلی ممنون خیلی نوب بود
ناشناس
۱۵:۴۱ ۱۶ بهمن ۱۴۰۰
خیلی بده
ناشناس
۲۳:۵۸ ۳۰ ارديبهشت ۱۴۰۰
عالی بود
ناشناس
۱۶:۳۴ ۱۹ اسفند ۱۳۹۹
بدک نبود
ایلین
۲۱:۰۱ ۰۱ آذر ۱۳۹۹
عالی بود ممنون
ناشناس
۱۳:۱۴ ۱۷ مهر ۱۳۹۹
خیلی عالی بود
ناشناس
۱۱:۰۰ ۱۶ مهر ۱۳۹۹
عالی و مفید بود
عبدالله
۱۶:۲۱ ۰۹ مهر ۱۳۹۹
خیلی عالی بود مرسی
Abdul wahab Qasemi
۱۵:۰۵ ۲۴ شهريور ۱۳۹۹
بسیارزیاد تشکر از معلومات شما اما اگر امکان داشته باشه میشه در باره ویتامین های باقی مانده هم معلومات در این لست اضافه کنید .
مبینا
۲۲:۵۷ ۱۰ شهريور ۱۳۹۹
بد بد بد
حسنی
۲۰:۰۰ ۰۱ ارديبهشت ۱۳۹۹
بدک نیود
ناشناس
۲۰:۱۴ ۲۰ بهمن ۱۳۹۸
عالی بود فقط بقیه ویتامین هارو هم بگین
آیلین
۲۳:۳۶ ۲۷ دی ۱۳۹۸
شیوه گردآوری اطلاعات لطفآ می گین خیلی زود
ناشناس
۲۰:۳۶ ۱۳ شهريور ۱۳۹۸
عالی
مائده
۲۳:۴۷ ۱۶ فروردين ۱۳۹۸
خیلی مفید بود. ممنون
ناشناس
۰۰:۰۱ ۰۳ آذر ۱۳۹۷
ممنون بسیار عالی، فقط لطفاً ویتامین های دیگر رو هم به این لیست اضافه کنید
عبدالظاهر قادری
۱۲:۳۴ ۳۰ آبان ۱۳۹۷
مطالب زیبا وآموزنده ای بود .
عبدالظاهر قادری
۱۲:۳۴ ۳۰ آبان ۱۳۹۷
مطالب زیبا وآموزنده ای بود .
نازنین
۰۹:۲۰ ۳۰ آبان ۱۳۹۷
خیلی مفید بود
ناشناس
۱۴:۰۵ ۲۳ فروردين ۱۳۹۷
مفید بود تشکر
علی
۱۲:۵۹ ۲۷ دی ۱۳۹۶
ععععععععععععاااااااااااااااااااااااااااالللللللللللللللللللللللییییییییییییییییییییییییی بود ممنون
حسین
۱۷:۴۴ ۱۷ دی ۱۳۹۶
عالی بود
حسین
۱۷:۴۴ ۱۷ دی ۱۳۹۶
عالی بود
ناشناس
۱۷:۴۴ ۱۷ دی ۱۳۹۶
خیلی خیلی عالی بود دستون درد نکنه
ناشناس
۱۷:۴۴ ۱۷ دی ۱۳۹۶
عالی بودعلییییییبیبببببب.خوشم اومد
amir
۰۵:۴۳ ۰۳ تير ۱۳۹۶
مرسی از مطالب فوق العادتون...خیلی کامل و عالی بود بر خلاف بسیاری از سایت های دیگه...متشکرم
ناشناس
۱۷:۳۰ ۲۴ خرداد ۱۳۹۶
مرسی
ناشناس
۱۷:۳۰ ۲۴ خرداد ۱۳۹۶
حبذا
ناشناس
۱۵:۰۶ ۰۴ ارديبهشت ۱۳۹۵
عالی بود
ناشناس
۲۱:۴۱ ۲۹ فروردين ۱۳۹۵
خیلی خیلی عالی بود دستون درد نکنه
ناشناس
۲۰:۲۳ ۲۲ فروردين ۱۳۹۵
بد نبود
ناشناس
۱۹:۴۲ ۱۳ فروردين ۱۳۹۵
مرسی عالی بوددددددددددد
ناشناس
۲۰:۳۹ ۰۷ فروردين ۱۳۹۵
عالی بودعلییییییبیبببببب.خوشم اومد
ناشناس
۱۸:۴۲ ۱۶ اسفند ۱۳۹۴
خوب بود
فرهادپدر
۰۱:۴۷ ۰۸ شهريور ۱۳۹۴
خوب بود ممنون از اطلاعاتتون.
عارف پرورش اندام
۱۰:۵۴ ۰۹ ارديبهشت ۱۳۹۴
خیلی عالی نبود ولی خوب بود ممنون
کاش مقدار مصرف ویتامین ث را برای افراد عادی و ورزشکاران را میگفتی
مائده
۱۸:۳۸ ۲۸ فروردين ۱۳۹۴
خیییییییلی عالی بود
گنجی
۱۵:۱۳ ۰۸ دی ۱۳۹۳
خیلی عالی بود