به گزارش
باشگاه خبرنگاران، یکی از نمودهای توجه به مشاهیر ملی، تاریخی، ادبی و فرهنگی حوزه تمدنی فارسی‌زبانان در "تاجیکستان"، در تندیس‌های موجود این کشور دیده می‌شود.
"تاجیکستان" کشوری با تندیس‌ها و پیکره‌ها و نیم‌پیکره‌های زیادی است که نمادی از تاریخ، فرهنگ و ادب فارسی‌زبانان است.
این سرزمین تاریخی که "ورارود" و "ماورالنهر قدیم" نام داشته، مهد پیدایی حکومت‌های باستانی‌ای است که آثار تاریخی بجا مانده حکایت از تاریخ و قدمت آن دارد.
نمونه‌های زیادی از تندیس‌های باستانی در ورارود یا ماورالنهر قدیم که "تاجیکستان بخشی از آن محسوب می‌شود، همچون ایران، مصر و چین قدیم بدست آمده است.
پیکره تراشی در "تاجیکستان" امروز
در زمان شوروی، بیشتر پیکره‌ها و نیم‌پیکره‌ها در "تاجیکستان"، مربوط به شخصیت‌های حزب کمونیست یعنی "لنین"، "استالین"، "انگلس"، "مارکس" و غیره بودند.
ابو علی سینا
البته تندیس‌های مشاهیر فارسی‌زبان و نیز مفاخر ادبیات و فرهنگ فارس_تاجیک همچون "ابوعبدالله رودکی"، "ابولقاسم فردوسی"، "ابوعلی سینا"، استاد "صدرالدین عینی"، "تورسون زاده" و دیگران نیز ساخته و نصب شدند که اکنون در جای جای "تاجیکستان" و دوشنبه دیده می‌شوند.
وقتی در "تاجیکستان"، 1100 سالگی تأسیس دولت سامانیان تجلیل شد، در اکثر مراکز فرهنگی و سیاسی "تاجیکستان" پیکره "امیر اسماعیل سامانی" ( مؤسس این سلسله) ساخته و نصب شد.
اکنون نیز در مقابل کتابخانه ملی "تاجیکستان" 22 نیم پیکره از مشاهیر فارسی‌زبان همچون حافظ، سعدی، خیام، فردوسی و دیگران ساخته و نصب شده که هم بر زیبایی شهر و بناها می‌افزاید و هم در تربیت نسل نوجوان و جوان مؤثر است.
همچنین در حوالی پرچم ملی "تاجیکستان" که بنای جدید آثارخانه ملی "تاجیکستان" در حال ساخت است، قرار است، 22 پیکره و نیم پیکره ساخته و نصب شود.
یکی از این پیکره‌ها، مربوط به "یعقوب لیث صفاری" (مؤسس سلسله صفاریان ) است که در خودشناسی و هویت ملی تلاش بسیار کرد.
مختاراف يکي از هنرمندان معاصر و تنديس‌سازي است که تاکنون تنديس‌هاي بسياري از شاعران، مفاخران و پادشاهان ايراني ساخته است،او درباره اين هنر می‌گوید: هنر پیکر تراشی (هیکل تراشی) یک هنر و صنعت بزرگ است. پیکر تراشی قبل از کار باید بتواند بسیار خوب با قلم رسم بکشد. چون تمام فکر و اندیشه خودش را ابتدا با قلم کشیده و سپس با ماده‌ای ملایم که پلاستیلن گفته می‌شود مدل کوچک آن را می‌سازد. سپس از روی این مدل، بزرگ آن را می‌تراشد.
حافظ شیرازی
پیکرتراشی هشت مرحله کار دارد. وی اسکلت تمام اعضا تندیس را با آهن ساخته و سپس با گل ( گل روغنی و سرخ که در "تاجیکستان" بسیار است) با مخلوط کردن این 2، نوعی گل که انعطاف خوبی داشته، می‌سازد.
پیکر تراش باید با هنر چهره شناسی شناخت داشته باشد و مثلا بتواند شاعر را به گونه یک شاعر و شاه را به گونه یک شاه تصویر کند.
"شهریار مختاراف" در یک پیکر تراش باید ذوق و سلیقه این کار را به طور خدادادی داشته باشد، زیرا در غیر این صورت هر مکتب روسی، ایتالیایی و غیره را هم که گذرانده باشد، نمی‌تواند یک هنرمند پیکره تراش خوب شود.
این هنرمند تاجیک که تندیس‌های بسیاری از شاعران، پادشاهان و مفاخر ایرانی را ساخته است، تاکنون ایران را ندیده و تنها با مطالعه کتاب‌های تاریخی تصورات خود را ابتدا روی کاغذ و سپس بر روی تندیس‌ها پیاده کرده است.
وی که آرزوی دیدن ایران را دارد، از هنرمندان کشورمان به ویژه هنرمندان تندیس سازی دعوت کرد که به "تاجیکستان" سفر کنند، تا از نزدیک با هنر یکدیگر آشنا شوند.
مختاراف، پیکره تراش معاصر تاجیک در پاسخ به این سوال که چگونه یک هنرمند پیکره تراش می‌تواند به فرهنگ و ادب فارسی زبانان کمک کند، گفت: هنرمند باید خود فارسی زبان باشد تا بتواند فرهنگ و ادب فارسی زبانان را ترسیم کند.
وی افزود: پیکر تراش باید هم تاریخ و هم اشعار شاعران فارسی زبان را خوانده و شناخت داشته باشد تا بتواند پیکره‌های آنان را بتراشد و به انتقال فرهنگ و هنر فارسی زبانان کمک کند.
مختاراف در پایان با بیان اینکه تاریخ، خود، دو ملت ایران و تاجیک را به هم نزدیک کرده است، یکی از وظایف هنرمند را تلاش برای قرابت بیشتر آنان عنوان کرد.
انتهای پیام/
منبع: فارس