به گزارش
خبرنگار احزاب باشگاه خبرنگاران؛
با توجه به پايان يافتن يازدهمين دوره انتخابات رياست جمهوري و خلق حماسه
سياسي توسط مردم بر آن شديم تا با ارائه دانشنامه‌‌اي هفتمين رئيس جمهور
کشور را بيشتر بشناسيم.
"حجت‌الاسلام و المسلمين حسن روحانی" روز 21 آبان 1327 در شهر سرخه (استان سمنان) به دنيا آمد.
وي
تحصیلات دروس ابتدایی را در سرخه و تحصیلات دروس دینی را از سال ۱۳۳۹،
ابتدا در حوزه علمیه صادقیه (سمنان) آغاز کرد و سپس در سال ۱۳۴۰ وارد حوزه
علمیه قم شد. وي همزمان در سال ۱۳۴۸ به دانشگاه تهران راه یافت و در سال
۱۳۵۱ دانشنامه لیسانس خود را در مقطع کارشناسی در رشته حقوق قضایی اخذ کرد.
وي
تحصيلات حوزوي خود، خارج فقه و اصول را با اساتیدی چون آیات عظام "سید
محمد محقق داماد" (ره)، "شیخ مرتضی حائری" (ره) و "سید محمدرضا گلپایگانی"
(ره) و سطح عالی با اساتیدی چون آیات عظام "سلطانی" (ره)، "فاضل لنکرانی"
(ره) و "شیخ محمد شاه‌آبادی" (ره) گذرانده است.
وي با ادامه تحصیل
در انگليس، مدرک کارشناسی ارشد (M.Phil) در رشته حقوق عمومی و دانشنامه
دکتری (Ph.D) در رشته حقوق اساسی را از دانشگاه کلدونیان گلاسکو دریافت
کرد. روحانی دارای مرتبه علمی استاد پژوهشی مرکز تحقیقات استراتژیک
می‌باشد. وی با کسب پروانه وکالت از کانون وکلای دادگستری مرکز در سال
۱۳۸۶، وکیل پایه یک دادگستری شد.
روحاني از شانزده سالگی کار
سخنرانی و منبر را آغاز کرد و از قضای روزگار، در اولین سفر تبلیغی خود
در تویسرکان، توسط شهربانی دستگیر و بازداشت شد. روحانی به رغم اخذ
مدرک لیسانسِ حقوق از دانشگاه تهران، از فعالیت در دادگستری و
قضاوت سربرتافت و همچنان به کار تبلیغ و منبر ادامه داد و به‌زودی
از سخنوران پرآوازه شد؛ به گونه‌ای که در سال‌های ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۷ یکی
از مشهورترین سخنرانان کشور در مجامع دینی و سیاسی شناخته می‌شد.
به
دلیل وسعت اطلاعات دینی و تسلط وی به اطلاعات علمی و اجتماعی
روز، همواره سخنرانی‌هایش از لحاظ عنوان و محتوا بسیار نو و جذاب و در
عین حال انقلابی و پرشور و برای نسل جوان و تحصیل‌کرده کشور بسیار
مفید و ارزشمند بود.
پس
از رحلت غریبانه آیت‌الله حاج "سیدمصطفی خمینی" در اول آبان ۱۳۵۶،
"حجت‌الاسلام و المسلمين روحانی" در مجلس بزرگداشتی که از سوی جمعی
از روحانیون و شخصیت‌های مبارز در مسجد ارک تهران برگزار شد، به دعوت
"آیت‌الله مرتضی مطهری" سخنرانی کرد و برای نخستین بار در این
سخنرانی پیشنهاد کرد که همگان، از عنوان و لقب "امام" برای
"آیت‌الله العظمی خمینی" استفاده کنند و خود نیز در همان مجلس از
"آیت‌الله خمینی" با عنوان "امام‌خمینی" یاد کرد.
با پیروزی انقلاب، "حسن روحانی" در اولین اقدام در سال ۱۳۵۸، به ساماندهی ارتش آشفته و پادگان‌های از هم پاشیده پرداخت.
وی
در سال ۱۳۵۹ به نمایندگی مجلس شورای اسلامی انتخاب شد و در پنج دوره
قانونگذاری به مدت بیست سال (از سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۷۹) فعالیت نمود. او نایب
رئیس اول مجلس (در دوره‌های چهارم و پنجم) و رئیس کمیسیون‌های دفاع
(دوره‌های اول و دوم) و سیاست خارجی (دوره‌های چهارم و پنجم) بود. عضویت و
ریاست شورای سرپرستی "سازمان صدا و سیما" از سال ۱۳۵۹ تا سال ۱۳۶۲ نیز از
دیگر مسئولیت‌های وی در دوران پس از انقلاب بوده است.
وي بعد از
پایان جنگ، به همراه تعدادی از فرماندهان سپاه و ارتش، نشان درجه دو فتح و
در مراسم دیگری در سالروز "آزادسازی خرمشهر"، به همراه جمعی دیگر از
فرماندهان و مسؤولان پشتیبانی جنگ، نشان درجه یک نصر را از "آیت‌الله
خامنه‌ای" "فرمانده کل قوا"، دریافت کرد.
"حجت‌الاسلام والمسلمين
حسن روحاني" پس از بازنگری "قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران" و تشکیل
نهاد شورای عالی امنیت ملی، سمت نمایندگی "آیت‌الله خامنه‌ای" را در این
شورا تاکنون در اختیار داشته و به مدت ۱۶ سال (از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۸۴) در
دوره‌های ریاست‌جمهوری "اکبر هاشمی رفسنجانی" و "سید محمد خاتمی" دبیر
"شورای عالی امنیت ملی" بوده است.
وی همچنین به مدت ۱۳ سال (از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۶ و از ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۴) "مشاور امنیت ملی رئیس جمهور" وقت بوده است.
وي
از سال ۱۳۷۰ به عضویت "مجمع تشخیص مصلحت نظام" منصوب و تاکنون در این سمت
فعالیت دارد. وی ریاست کمیسیون سیاسی-امنیتی-دفاعی این مجمع را نیز برعهده
دارد.
"حجت الاسلام والمسلمين حسن روحانی" در انتخابات
میاندورهای سومین دوره "مجلس خبرگان رهبری" در ۲۹ بهمن ۱۳۷۸، از حوزه
انتخابیه استان سمنان به نمایندگی مجلس خبرگان رهبری انتخاب شد.
در سال ۱۳۸۵ نیز به عنوان نماینده استان تهران به عضویت دوره چهارم این مجلس برگزیده شد.
سمت‌های
وی در "مجلس خبرگان"، "ریاست کمیسیون سیاسی - اجتماعی" این مجلس (از ۱۳۸۰
تا ۱۳۸۵ و از ۱۳۹۲ تاکنون) و عضویت هیأت رئیسه و ریاست دفتر دبیرخانه این
مجلس در تهران (از ۱۳۸۵ تا ۱۳۸۷) بوده است.
از آثار منتشر شده
"حجت‌الاسلام والمسلمين حسن روحانی" می‌توان به کتب "امنیت ملی و دیپلماسی
هسته‌ای" (۱۳۹۰)، "امنیت ملی و نظام اقتصادی ایران" (۱۳۸۹)، "اندیشه‌های
سیاسی اسلام"؛ جلد اول: "مبانی نظری" (۱۳۸۸)، "اندیشه‌های سیاسی اسلام"؛
جلد دوم: "سیاست خارجی" (۱۳۸۸)، "اندیشه‌های سیاسی اسلام"؛ جلد سوم: "مسائل
فرهنگی و اجتماعی" (۱۳۸۸)، "خاطرات دکتر حسن روحانی"؛ جلد اول: "انقلاب
اسلامی" (۱۳۸۷)، "روایت تدبیر و امید" (۱۳۹۱)، "مقدمه‌ای بر تاریخ امامان
شیعه" (۱۳۹۱) ،"سن اهلیت و مسئولیت قانونی" (۱۳۹۱)، "آشنایی با کشورهای
اسلامی" (۱۳۸۷)، "انقلاب اسلامی"؛ "ریشه‌ها و چالش‌ها" (۱۳۷۶)، "مبانی تفکر
سیاسی امام خمینی" (ره) (۱۳۷۸) و "نقش حوزه‌های علمیه در تحولات اخلاقی و
سیاسی جامعه" (۱۳۹۰) اشاره کرد.
کتاب "امنیت ملی و دیپلماسی
هسته‌ای" که شرح عملکرد و نیز خاطرات دوران تصدی حسن روحانی به عنوان مسئول
"پرونده هسته‌ای ایران" و در مقام دبیری "شورای عالی امنیت ملی" است،
چگونگی تصمیم‌گیری در ساختار سیاسی ایران، نقش نهادهای عالی‌رتبه در پرونده
هسته‌ای و تمام مراحل مذاکرات با اروپایی‌ها را با ذکر مستندات روایت
می‌کند. این خاطرات، جزئیات خواندنی و مهمی را شامل می‌شود که قضاوت درباره
عملکرد این گروه و تصمیم‌هایی که مقامات و رهبران بلندپایه ایران طی آن
گرفته‌اند را ممکن می‌سازد. استقبال از این کتاب منجر به چاپ مکرر آن در
مدت کوتاهی شده و در زمستان ۱۳۹۱ برای بار پنجم تجدید چاپ شده است.
حسن
روحانی، در روز ۲۲ فروردین ۹۲، با شعار «دولت تدبیر و امید» در میان
هوادارانش رسماً اعلام کاندیداتوری کرد و در ۳۱ اردیبهشت ۹۲، به همراه ۷
نامزد دیگر برای انتخابات ریاست جمهوری تأیید صلاحیت شدند.
سرانجام
در تاريخ 25 خرداد 1392 "حجت‌الاسلام و المسلمين حسن روحانی" با اخذ 18 میلیون و 613 هزار و 329 رای راي به عنوان هفتمین رئيس جمهور منتخب مردم جمهوري اسلامي ايران
براي مدت 4 سال انتخاب شد.
انتهاي پيام/