آیه ۲۷ - ۳۰ سوره فجر
یَآ أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ (۲۷) ارْجِعِى إِلَى رَبِّکَ رَاضِیَةً مَّرْضِیَّةً (۲۸) فَادْخُلِى فِى عِبَادِى (۲۹) وَادْخُلِى جَنَّتِى (۳۰)
هان اى روح آرام یافته و متین
به سوى پروردگارت بازگرد که تو از او خشنود و او از تو خرسند است.
پس در جرگه بندگان من درآى.
و به بهشت من داخل شو!
*در تفسیر «البرهان» چنین آمده است:
امام صادق (ع) فرمود: اقرؤا سورة الفجر فی فرائضکم و نوافلکم فانها سورة الحسین بن علی، سورة فجر را در نمازهای واجب و نیز نماز مستحب خود بخوانید؛ چرا که این سوره، سورة حسین بن علی است.
*در روایتی دیگر از امام صادق (ع) آمده است که ایشان در باره تفسیر نفس مطمئنه می‌فرماید: یا ایتها النفس المطمئنه ارجعی الی ربک راضیة مرضیة» الآیه یعنی الحسین ابن علی ـ علیهما السّلام ـ [۷] مراد از «نفس المطمئنه» که از خداوند راضی خشنود و خداوند نیز از او خرسند است، حسین بن علی (ع) است.
*در این آیات، کلمة «نفس المطمئنه» نقش کلیدی و محوری دارد به طوری که فهم معنای آیه تا حدود زیادی به روشن شدن معنای این واژه بستگی دارد، و چه بسا وجود این کلمه در این آیه موجب تفسیر و بیان شأن نزول آیه، دربارة حسین بن علی (ع) گردیده است، و آن حضرت مصداق اتم و اکمل آن به حساب آمده است.
*اما نفس راضیه مرضیه مقامی است که در آن معشوق از عاشق کمال رضایت را دارد و عاشق نیز در کمال خشنودی است و حالی خوش تر از این در جهان نیست.
*راضى بودن و مرضى بودن، نشانه نفس مطمئنه است که او از خدا خوشنود و خدا نیز از او خرسند است.
*از امام صادق (ع)سؤال شد که آیا مؤمن از جان دادن خود راضى است؟ حضرت فرمود: در لحظه اول راضى نیست ولى فرشته قبض روح به او دلدارى می‌دهد که من از پدر به تو مهربانترم، چشمت را باز کن. او چشم باز می‌کند و پیامبر (ص) و على و فاطمه و حسن و حسین و سایر امامان علیهم السلام را می‌بیند. فرشته میگوید: اینان دوستان تو هستند. مؤمن هم با دیدن این صحنه راضى می‌شود و در این هنگام خطاب «یا ایّتها النفس المطمئنّة» را می‌شنود.
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید