از مقنی گری تا مدال آوری

به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از بیرجند، ۲٠سالی است که کارش حفر چاه است، داستان زندگی محمد گزارش ما کمی متفاوت‌تر است اون تنها ۵ بهار از زندگی اش را با چشم سر دیده است.

راهی محل کارش شدیم ، در یکی از خیابان‌های سطح شهر درحال حفر چاه بود.

حفر چاه با چشمانی بی فروغ

محمد گفت: «هر روز صبح ساعت ۷صبح سرکار می‌آییم، تقریبا ۲٠متری هست که آمده ام پایین، چند متر دیگر که حفر کنم کار امروزم تمام می‌شود ، هم چاه کن هستم و هم قنات حفر می کنم.»

برایم جای سوال بود که چطور ممکن است فردی با چشمانی نابینا حفر چاه را به راحتی انجام دهد؟ از او این سوال را پرسیدم او هم گفت: «با دست لمس می‌کنم و هر جا که سنگ باشد آنجا را میکنم تا کاملا یک دست شود و به همین شکل به کار حفر چاه می‌پردازم.»

از زندگی اش راضی بود و گله‌ای از شرایط موجودش نداشت، در جوانی شاگرد یک چاه کن بوده است، حفر چاه را از استادش یاد گرفته بود و حالا هم خودش یک شاگرد داشت.

شاگردش حسن آقا هم کم بینا بود، از او ماجرای آشنایی اش را با محمد آقا پرسیدیم پاسخش هم اینگونه بود «قبلا کارگری می‌کردم با محمد آقا در یک سفر زیارتی مشهد آشنا شدیم و از من خواستن تا شاگردشان بشوم من هم قبول کردم.

خداروشکر راضیم از زندگی ام ، خرج خودم و زن و بچه ام را درمیاورم.»

پشتکار بالا نابینایی شان را زمین گیر کرد

اراده شان قوی است و همین موضوع اجازه نداد که نابینایی شان آن‌ها را زمین گیر کند.

صحبت شان با جوانان هم اینگونه است شاگرد محمد آقا گفت: «من تنها ۴٠درصد بینایی دارم و دوستم نیز نابیناست، اما باز هم کار می‌کنیم و حاضر نیستیم دست مان را جلوی کسی دراز کنیم، اما بعضی از جوانان هستند که هیچ کاری نمی‌کنند و منتظر هستند برایشان معجزه‌ای رخ بدهد.»

پیرمرد مقنی گزارش ما هم گفت: «جوانان دست روی دست هم نگذارند همیشه کار هست باید در جست و جو کار باشند».

اما اینجا پایان گزارش ما نیست با محمد آقا راهی منزلش شدیم.

مدال‌های رنگارنگ رهاورد تلاش‌های مقنی نابینا

وارد اتاق محمد آقا که شدیم مدال‌های زیادی بر دیوار خودنمایی می‌کرد.

محمد آقا گفت: «چند سالی است که گلبال بازی می‌کنم مسابقات کشوری زیادی رفته ام و چند باری توانسته ام مدال طلا بگیرم.»

در ۶۴سال زندگی اش تا بحال بیمار نشده بود و علتش راهم تلاش زیاد و ورزش کردن می‌دانست.

محمد آقا گفت :  قبلا که کرونا نبود هر هفته در سالن گلبال بازی می‌کردیم، اما متاسفانه مدتی شده که گلبال بازی نمی‌کنم وبی صبرانه منتظر این هستم که دوباره سالن‌های ورزشی باز شود و مسابقات برگزار شود تا بتوانم ورزش کنم .

او ادامه داد : به نوجوانان و جوانان توصیه می‌کنم ورزش را در برنامه روزانه زندگی خود جای دهند و از آن غافل نشوند، چون ورزش جلا دهنده جسم و روح بشر است و یک نیاز اساسی برای انسان‌ها محسوب می‌شود.

خواستن توانستن است

محمد آقای گزارش ما به خوبی نشان داد که اگر خودمان بخواهیم هیچ چیزی نمی‌تواند سد راهمان شود و ما را از رسیدن به خواسته هایمان دور کند تنها رسیدن به موفقیت، تلاش و پشتکار خود فرد است و حتی از دل چاه هم می‌شود مدال آورد.

جوانان امروز باید زندگی پیرمرد قصه مارا سر لوحه زندگی خودشان قرار دهند و همیشه در هرشرایطی به دنبال هدفشان بروند و باید بدانند که بدون رنج و سختی کشیدن به خواسته هایشان نمی‌رسند.

انتهای پیام/ک