وصیت نامه امام(ره)، چراغ راه آیندگان/ 3
چه گذشته است بر كتاب خدا/ مسائل اسف‌انگیزی که باید برای آن خون گریه کرد
اکنون ببینیم چه گذشته است بر کتاب خدا، این ودیعه الهی و ماترک پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ مسائل أسف‌انگیزی که باید برای آن خون گریه کرد.
به گزارش حوزه احزاب باشگاه خبرنگاران،
در تاریخ 1368.03.15 یک روز پس از ارتحال حضرت امام خمینى(ره)، متن
وصیتنامه، حسب الامر ایشان به وسیله رهبر معظم انقلاب اسلامى حضرت آیت الله
خامنهاى در مجلس خبرگان براى نخستین بار مفتوح و قرائت گردید. گزارش
کامل این جلسه از طریق رسانههاى گروهى پخش شد و متن دستخط وصیتنامه نیز
در اختیار امت اسلامى قرار گرفت.
امام خمینى(ره) نگارش وصیتنامه سیاسى- الهى خویش را- که در حقیقت پیام جاوید و خلاصه همه وصایا و پیام هاى زندگى ایشان است- در تاریخ 26 بهمن 1361 به پایان رسانده و نسخه‌اى از آن را طى پیامى به تاریخ 22 تیر 1362 نزد خبرگان اولین دوره مجلس خبرگان رهبرى به امانت سپردند.
متن کامل وصیتنامه امام خمینى(ره)، به عنوان پیام جاودانه ایشان در جلد پایانى صحیفه امام (به عنوان آخرین سند) درج شده است.
با توجه به اهمیت موضوعی این وصیتنامه، علاقه مندان به خواندن وصایای امام(ره) می‌توانند هر روز راس ساعت 6 صبح با مراجعه به سایت باشگاه خبرنگاران، یک مورد از تاکیدات رهبر کبیر انقلاب اسلامی را مطالعه کنند.
چه گذشته است بر كتاب خدا
اکنون ببینیم چه گذشته است بر کتاب خدا، این ودیعه الهی و ماترک پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ مسائل أسف‌انگیزی که باید برای آن خون گریه کرد، پس از شهادت حضرت علی (ع) شروع شد. خودخواهان و طاغوتیان، قرآن کریم را وسیله‌ای کردند برای حکومتهای ضد قرآنی؛ و مفسران حقیقی قرآن و آشنایان به حقایق را که سراسر قرآن را از پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ دریافت کرده بودند و ندای اِنّی تارکٌ فیکُمُ الثقلان در گوششان بود با بهانه‌های مختلف وتوطئه‌های از پیش تهیه شده، آنان راعقب زده و با قرآن، در حقیقت قرآن را ـ که برای بشریت تا ورود به حوض بزرگترین دستور زندگانی مادی ومعنوی بود و است ـ از صحنه خارج کردند؛ و برحکومت عدل الهی ـ که یکی از آرمانهای این کتاب مقدس بوده و هست ـ خط بطلان کشیدند و انحراف از دین خدا وکتاب و سنت الهی را پایه گذاری کردند، تا کار به جایی رسید که قلم از شرح آن شرمسار است.
انتهای پیام/
وصیتنامه
امام خمینى(ره) چشمه حکمتى است که از دل مصفا و الهى آن حضرت جوشیده و بر
قلم مبارکش جارى گردیده تا حجّتى دیگر بر تبیین سیره عملى آن بزرگوار باشد و
راه را پیشاپیش، بر همه شبهات و تردیدها و القائات خنّاسان مسدود کند.
امام خمینى(ره) نگارش وصیتنامه سیاسى- الهى خویش را- که در حقیقت پیام جاوید و خلاصه همه وصایا و پیام هاى زندگى ایشان است- در تاریخ 26 بهمن 1361 به پایان رسانده و نسخه‌اى از آن را طى پیامى به تاریخ 22 تیر 1362 نزد خبرگان اولین دوره مجلس خبرگان رهبرى به امانت سپردند.
متن کامل وصیتنامه امام خمینى(ره)، به عنوان پیام جاودانه ایشان در جلد پایانى صحیفه امام (به عنوان آخرین سند) درج شده است.
با توجه به اهمیت موضوعی این وصیتنامه، علاقه مندان به خواندن وصایای امام(ره) می‌توانند هر روز راس ساعت 6 صبح با مراجعه به سایت باشگاه خبرنگاران، یک مورد از تاکیدات رهبر کبیر انقلاب اسلامی را مطالعه کنند.
اکنون ببینیم چه گذشته است بر کتاب خدا، این ودیعه الهی و ماترک پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ مسائل أسف‌انگیزی که باید برای آن خون گریه کرد، پس از شهادت حضرت علی (ع) شروع شد. خودخواهان و طاغوتیان، قرآن کریم را وسیله‌ای کردند برای حکومتهای ضد قرآنی؛ و مفسران حقیقی قرآن و آشنایان به حقایق را که سراسر قرآن را از پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ دریافت کرده بودند و ندای اِنّی تارکٌ فیکُمُ الثقلان در گوششان بود با بهانه‌های مختلف وتوطئه‌های از پیش تهیه شده، آنان راعقب زده و با قرآن، در حقیقت قرآن را ـ که برای بشریت تا ورود به حوض بزرگترین دستور زندگانی مادی ومعنوی بود و است ـ از صحنه خارج کردند؛ و برحکومت عدل الهی ـ که یکی از آرمانهای این کتاب مقدس بوده و هست ـ خط بطلان کشیدند و انحراف از دین خدا وکتاب و سنت الهی را پایه گذاری کردند، تا کار به جایی رسید که قلم از شرح آن شرمسار است.
انتهای پیام/
