در حقیقت برقراری عزای حسینی یک جهاد مقدس و احیای خط ائمه (ع) و تبیین مظلومیت آنان و اعتراض به ظالمان و حمایت از مظلومان، و انتقال فرهنگ شهادت به نسلهای آینده است.
آیتالله صافی گلپایگانی گفت: کسانی که در مسیر اربعین قصد سوء داشته باشند منکوب خواهند شد؛ زیرا هیچ کسی را یارای مقاومت در مقابل حقیقت و شیعیان برای دفاع از امام حسین (ع) نیست.
سرِ مطهر با زبان فصیح گفت: «أَعْجَبُ مِنْ أَصْحَابِ الْكَهْفِ قَتْلِي وَ حَمْلِي»؛ کشتن من و گرداندن سرِ من در شهرها از داستان اصحاب کهف نیز تعجب آورتر است.
آنها می خواستند همه ماجرا در کربلا تمام شده و با کشته شدن امام و یارانش همه چیز به فراموشی سپرده شود. علت العلل همه این سفارش ها یک مطلب است و آن اینکه مسئله امام حسین (ع) یک مسئله شخصی و محدود به زمان خاصی نبود و نیست.
آیتالله هشترودی گفت: از امامان معصوم(ع) سوال کردند که برای سفر به کربلا مشکل داریم و زیارت برای ما سخت است، فرمودند «زیارت جدمان سرور و سالار شهیدان(ع) را ترک نکنید اگر چه از راه دور باشد».
معاون فرهنگی و اجتماعی سازمان اوقاف و امور خیریه گفت: عمده مشکلات در موج برگشت زائرین اربعین حسینی در شهر مهران است و سازمان اوقاف تمرکز خود را در اطعام خیل عظیم زائران در مسیر برگشت قرار خواهد داد.
آیت الله علم الهدی گفت: در ایام پیاده روی، این قرار را با خود بگذارید که تعداد قدم هایتان را بشمارید و به همگان اعلان نمایید که ما به این عنوان به کربلا آمده ایم و به همه مردم دنیا ثابت کنید که دیدن حرم سید الشهدا(ع) ارزشی بالاتر دارد.
«کامل بهایی» نخستین منبعی است که ماجراى شهادت کودکى در شام را مطرح کرده و «انوار المجالس» اولین کتابى است که از دخترى براى امام حسین (ع) در خرابه شام به نام «رقیه» نام مىبرد، هر چند از سرنوشت او سخنى نمىگوید.
حجت الاسلام رمضانی نژاد گفت: زمانی که برای زیارت امام حسین (ع) در ایام اربعین عازم کربلا می شویم نباید نیتمان به منظور عزاداری چهلمین روز شهادت حضرت(ع) باشد چرا که چنین نیتی صحیح نیست.