عرب به عدد ۱۰، عشر می‌گوید، اما عشر و یا عاشورا زمانی معنا پیدا کرد که پیامبران و ائمه معصوم، همه در ذکر مصیبت عظما، ذبح عظیم گریستند و نه تنها زمینیان بلکه جِن و مَلِک نیز گریه‌ها و مویه کردند.
قیام امام حسین (ع) مکتبی است که جهانیان آموزه‌های انسانی مورد نظر اسلام را از آن برمی گیرند. این قیام به تمامی ادیان آسمانی نیز ورود پیدا کرده است تاجایی که مسیحیان همانند شیعیان امام حسین (ع) را اسوه قرار می‌دهد.
شمر برادران حسین را بانگ کرد – هر چهار را – که من شما را زینهار نامه عبیدالله آورده‌ام. ایشان گفتند لعنت بر تو باید و بر عبیدالله بن زیاد و بر آن زینهار که تو آورده‌ای.
پژوهشگر واقعه عاشورا گفت: بهره گیری اعراب در نبرد‌ها از اسلحه‌ها در هر منطقه جغرافیایی تفاوت‌هایی دارد و این تفاوت به دلیل نوع مواد اولیه در دسترس برای ساخت همان سلاح است.
اسلم رفت و با قلم و تکهای از پوست آهو آمد و در کنار قافله‌سالار نشست، او گفت و اسلم بن عمرو نوشت، «از حسین بن علی به محمد بن علی، اما بعد، گویی دنیایی وجود نداشته، همانگونه که آخرت همیشگی است والسلام.»
کارشناس مسائل دینی گفت که تفاوت مودّت با محبت در این است که ما خیلی‌ها را دوست داریم، اما حاضر نیستیم خود را برای آنان هزینه کنیم، مال، جان، فکر، وقتمان را نمی‌توانیم برای آنان هزینه کنیم.
دانشیار پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی گفت: بخش عمده کسانی که در مقابل امام حسین (ع) قرار گرفتند آقازاده‌هایی بودند که از رانت و ویژه‌خواری بهره می‌بردند.
حسین علیه السلام به منظور آرامش خاطر بخشیدن به بانوان حرم، نخست رو به خواهرش زینب نمود که: جان خواهر! دریای توفان زده دل را به یاد خدا و آراسته ساختن جان به ادب و اخلاق او، آرامش بخش و به شکیبایی و بردباری آراسته اش ساز؛ چرا که همه‌ی آسمانیان و زمینیان می‌میرند، و همگی آفریده‌ها در کران تا کران هستی به پایان زندگی می‌رسند، و جز ذات بی همتای خدا باقی نمی‌ماند.