در این یادداشت تأثیر یکی از رذائل اخلاقی (حسادت) در برقراری ارتباط مؤثر با خداوند از دیدگاه و منظر نهج البلاغه و احادیث حضرت علی(ع) مورد بررسی قرار گرفته است.
با عنایت به دستورات حضرت علی(ع) متوجه می‌شویم كه انسان‌ها در عرصه‌های اجتماعی می‌توانند ارتباطی تنگاتنگ با یكدیگر برقرار نموده و در نهایت به مدینه فاضله دست یابند.
امام علی(ع) در حقیقت آینه‌ای تمام قد برای انعکاس خوبی‌ها و فضائل پیامبر مهربانی‌ها بود و در خطبه 160 نهج‌البلاغه اینگونه به توصیف راه و رسم زندگانی حضرت محمد(ص) پرداخت...
مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: هر کاری را آدم چشم بسته انجام داد خدا با او می‌کند. این خیلی لطیف و خوب است. خدا روزی کند که آدم همین کار را بکند. عفو کن تا عفوت کنند، عطا کن تا عطایت کنند، زیر دست ضعیف را بگیر تا زیر دستت را بگیرند.
معاون قرآن و عترت وزارت ارشاد در این مراسم گفت: نوشتن در حوزه مفاهیم دینی برخلاف اینکه آسان به نظر می‌رسد، امری پیچیده است و باید با همکاری آموزش و پرورش در این زمینه کارهای اساسی صورت گیرد.
مسعده بن صدقه از امام صادق (ع) نقل كرد، روزى در مسجد كوفه شخصى به على(ع) گفت خدا را آنگونه توصيف كن كه گويا با چشم سر او را ديده ايم، امام به خطابه برخاست، مسجد پر از مردم شد.