در این مطلب چند راه برای جالب نگه داشتن زندگی بدون ایجاد دوپامین مصنوعی مطرح شده، راههایی که شاید ساده به نظر برسند، اما میتوانند با ایجاد تغییرات مثبت و کوچک به زندگی شما تازگی ببخشند.
مدیرکل زندانهای فارس، روز مرگی را آفت همه اقدامات به ویژه در برنامههای فرهنگی دانست و گفت: لازم است نوآوری، رعایت تقویم کار فرهنگی و استفاده از ظرفیت زندانیان در دستور کار باشد.
وقتی روش انجام کارهای ساده و پایه ای را یاد می گیریم، اینطور به نظر می آید که دیگر هیچ چیزی نمی تواند اعتماد به نفس مان که در مورد روش انجام همین کارهای ساده پیدا کرده ایم را خدشه دار کند.
شاید درباره «تاب آوری» خوانده یا شنیده باشید. همه ما به این ویژگی نیاز داریم تا کمرمان در برابر پیچ و خمهای زندگی خم نشود و بتوانیم مقابل مشکلات زندگی مقاوم باشیم.
آدمهای امروزی به سرعت پیش میروند و حتی لحظهای باز نمیایستند، چرا که شهرها جایی برای ایستادن ندارند و انسانها درگیر روزمرگی اند و کسی به جهان پیرامون خویش توجهی نمیکند؛ در این میان تنها عکس است که میتواند لحظهای از هزاران ثانیه و زمان در حال گذر را متوقف کرده و تکهای از آدمی را نشان دهد که هیچگاه به آن فکر و تعمق نکرده است. سایه روشن، نگاهیست ساده به زندگی روزمره و محیط پیرامونی ما در بطن تهرانی اشباع شده از دود و دیوار و آدم که با سختیهایش رو به جلو میرود و با هر ثانیه نمایی از سادگی تمامی روزها و لحظهها را برای فردا مشق میکند، شاید عجیب باشد، اما زندگی به همین سادگی و با تمام سایه ـ روشنهایش همچنان پیش میرود و سریع میگذرد. این فضا با دنیایی از تصاویر ثبت شده همراه است، تصاویری که چشمها آن را نمیبینند، تصاویری که از واقعیت دور نیستند و در مجاورت ما هستند. این تصاویر حاصل عکاسی به روش دو بار نوردهی به صفحه حساس دوربین میباشد.
برخی روزها افراد تصور می کنند روز بدی را پشت سر گذاشته اند، حال آنکه ممکن است اتفاقی که برای آنها رخ داده بسیار کم اهمیت تر از اتفاقاتی باشند که افراد دیگر با آن دسته و پنجه نرم می کنند.
حفظ یک رابطه پرهیجان، صمیمی و پرحادثه کار سادهای نیست. برای همین است که این فکر به ذهنتان میرسد که چطور میشود یک نفر را هر روز دید، هر روز یک دست پخت مشابه را خورد، خوابید، بیدار شد و در تمام لحظات همراهش بود و عادتهایش را شناخت و خسته نشد؟
اگر حس کنیم، همه چیز سر جای خودش است و هیچ مسئله جدیدی در زندگی مان اتفاق نمی افتد و لازم نیست برای رسیدن به تعادل جدید فکر کنیم، دچار روزمرگی خواهیم شد.
هر یک از ما هر روز تقریبا 10 تا 12 ساعت از زندگی خود را به کار اختصاص میدهیم. زمان آن است که از خود بپرسیم «آیا این همان کاری است که میخواهم انجام دهم یا کاری است که باید انجام دهم؟»
رئیس سازمان پژوهش و برنامهریزی آموزشی گفت: تحول در آموزش و پرورش کار یک هفته و دو هفته نیست بلکه باید بهصورت مستمر و تدریجی اما براساس نقشه راه آن را پیگیری کرد.
معمولا افرادی که مشغول راهاندازی کسب و کاری هستند، زمان کم میآورند. آرامش و نبود عواملی که موجب "حواسپرتی" و "عدم تمرکز" بر روی پروژه موردنظر شود، ممکن است کلید افزایش راندمان و بهرهوری در صبح زود باشد.