تردیدی نیست كه قیام امام حسین (ع) در زمان و مكان خاصی نمی گنجد بلكه زمانها و مكانها را درنوردیده و برای همه تاریخ نورافكنی می كند حسین(ع) با قربانی کردن عزیزترین افراد خود و با اثبات مظلومیت و حقانیت خود به مسلمانان و جهانیان درس فداکاری و جانبازی آموخت
ای کاش معاویه از همان ابتدا به صورت علنی منکر اسلام میشد و راه خود را از راه اسلام جدا میکرد! در این صورت رفتارها و انحرافهای او به پای اسلام نوشته نمیشد
بیایید در محرم حسینی بار دیگر، “زنجیر” از پای گرفتاری باز کنیم؛ “سینه” دردمندی را از غم پاک کنیم؛ “اشکی” از چهره ای پاک کنیم و آن وقت با افتخار بگوییم:
از جمله آثار و بركات كه قیام و شهادت سیدالشهدا (ع) در بعد سیاسى - اجتماعى داشت، بیدار شدن خفتگان و انتقال روح مبازره جویى بر علیه ظلم و ستم بوده و هست.
روزى در منزل استادم مرحوم سيد محمد فشاركى اعلى اللّه مقامه جمعى از اهل علم بودند ناگاه مرحوم آقاى ميرزاى محمد تقى شيرازى رحمة اللّه عليه - كه در مقام علمى مانند مرحوم فشاركى بود تشريف آوردند و صحبت از بيمارى وبا شد كه همه در معرض خطر مرگ هستند.
مطلبی که در ادامه می آید متن نامه محرمانه ای است که ایام محرم سال 65 از سوی ستاد لشکر ویژه 25 کربلا برای فرماندهان گردان ها و واحدهای مستقر در مقر لشکر "هفت تپه" فرستاده شده است
در فرهنگ «اموی ـ رومیِ» معاویه، تندرستی دنیایی و احترام به جسم و تن، تمام مقصد انسان است و میدان تلاش انسان منحصر در ظواهر و زندگی دنیوی میباشد. اینجاست که انتخاب حیات ماورای دنیا، به معنای ویران کردن تمام ساختارهای فرهنگ معاویه است.
امروز خون حسین علیه السلام علت ایستادگی شیعه و سنی در مقابل ابلیس و ابلیسک‌های زمان است و این همان صحنه عاشورایی کربلاست که از روز عاشورا هر روز و در همه عالم در حال تکرار است.
شهادت شهدای کربلا نه فقط به خاطر تشنه بودنشان افضل ازهمه شهادتهاست.خیلی از شهدا تشنه از دنیارفتند.بلکه فضیلت بیشتر شهدای کربلا به خاطر آن موقعیتی است که آنها در آن شهید شدند.