
باشگاه خبرنگاران جوان- شهر کهن قزوین با بیش از صد آبانبار تاریخی، گواهی زنده بر نبوغ معماران ایرانی در مدیریت منابع آبی است. زیر آسمان نیمهخشک قزوین، این شاهکارهای مهندسی همچون نگینهایی میدرخشند که هر یک روایتی از همزیستی هوشمندانه انسان با طبیعت را بازگو میکنند.
سیستم خنککننده طبیعی متشکل از بادگیرهای بلند، مخازن عظیم زیرزمینی و مصالح خاصی مانند ساروج، نشاندهنده درک عمیق معماران گذشته از اصول فیزیک و اقلیمشناسی است. در میان این آثار، آبانبار سردار بزرگ با گنجایش ۳۸۰۰ مترمکعب و دو بادگیر ۱۱ متری، تاجگذاری این مجموعه بیهمتاست.
در سایهسار این گنبدهای خنک، مردم برای گفتوگو گرد هم میآمدند، مراسم مذهبی برگزار میکردند و اخبار روز را با هم تبادل میکنند. بسیاری از این بناها نیز به همت نیکوکاران ساخته شده و وقف عام شده اند.
تبدیل برخی از این آبانبارها به موزه، نه تنها آنها را از خطر فراموشی نجات داده، بلکه فرصتی است برای انتقال دانش بومی مدیریت آب به نسل جدید. آبانبار سردار بزرگ که اکنون به موزه آب تبدیل شده، پذیرای گردشگران بسیاری است که مشتاقانه از این شاهکار معماری دیدن میکنند.
درسهایی برای امروز و فردا قزوین با این میراث گرانبها به ما میآموزد که چگونه میتوان با چالشهای طبیعی به شیوهای هوشمندانه و پایدار روبهرو شد.
این آبانبارها نه تنها یادگار گذشته، بلکه راهنمایی برای آیندهاند؛ آیندهای که در آن احترام به طبیعت و استفاده خردمندانه از منابع، اساس زندگی خواهد بود.
منبع: فارس