
باشگاه خبرنگاران جوان؛ مهدیه شادمانی - رهبر معظم انقلاب در دیدار رمضانی با مسئولان نظام بار دیگر مذاکره با آمریکا را رد کردند.
رویکرد غیر منعطف رهبر انقلاب در برابر ترامپ و رد مذاکره، بیانگر عدم آشنایی کارگزاران اجرایی آمریکا با آداب مذاکره دیپلماتیک است. در سیاست بین الملل مذاکره مهمترین ابزار در جهت حل منازعات و مسائل پیچیده بین بازیگران سیاسی به شمار میآید، اما الگوی رفتاری آمریکا در طی ۴ دهه اخیر بیانگر یک آرایش تهاجمی بدون چشم انداز حل اختلافات و عدم اعتماد سازی بوده است.
واقعیتهای متضاد روابط ایران و آمریکا در دوران جمهوری اسلامی، نشانگر ادراک بی اعتمادی و تهدید از سوی ایران نسبت به آمریکا بوده که در تایید آن ریشههای تاریخی و سیاسی تعارض، تجربیات منفی مذاکرات گذشته و مواضع حداکثری و در یک کلیت سیاستهای خصمانه اعلامی و اعمالی آمریکا را میتوان متذکر شد.
از ابتدای انقلاب اسلامی، ایران به عنوان یک بازیگر چالشگر با راهبرد نه شرقی نه غربی، هژمونی و قدرت نفوذ ایالات متحده آمریکا را در مقام یک قدرت بزرگ جهانی با تهدید مواجه ساخته است؛ لذا آمریکا نیز در جهت ایجاد بازدارندگی و تضعیف نفوذ منطقهای جمهوری اسلامی ایران، تاکتیکهای مختلف نظامی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی با اهرم نرم و سخت را اتخاذ کرده است.
البته تاریخ توطئه آمریکا علیه ایران تنها شامل پس از رخداد انقلاب اسلامی نیست. از کودتای ۲۸ مرداد به عنوان سرآغاز تسلط آمریکا بر ایران تا تحمیل قانون استعماری کاپیتولاسیون در پیش از انقلاب، حمایت از کودتاهای مختلف، تحمیل جنگ ۸ ساله، تحریمهای اقتصادی و ایجاد فشار مضاعف، جنگ نرم و حمایت از اپوزسیون داخلی و خارجی در براندازی نرم از جمله تاریخ اقدامات خصمانه آمریکا علیه ایران در طی یک قرن اخیر بوده است.
حال نیز با چنین اسنادی از تلاش و توطئه آمریکا در جهت تثبیت رفتارهای استعماری و استبدادی خویش و تداوم سیاستهای تحریمی، ترامپ دوباره از اهرم مذاکره سخن میگوید! پیشتر نیز در سال ۹۸ زمانی که شینزو آبه نخست وزیر ژاپن پیام ترامپ را به محضر رهبر انقلاب آورده بود.
حضرت آیتالله خامنهای هوشمندانه خطاب به نخستوزیر ژاپن اظهار داشتند: رئیسجمهور آمریکا چند روز پیش با جنابعالی دیدار و گفتوگو و دربارهی ایران هم صحبت کرد، اما بعد از بازگشت از ژاپن، بلافاصله تحریم صنایع پتروشیمی ایران را اعلام کرد، آیا این پیام صداقت است؟ آیا این نشان میدهد که او قصد مذاکرهی صادقانه دارد؟
این بیان رهبر انقلاب نشانگر عدم اطمینان راهبردی جمهوری اسلامی نسبت به آمریکا در ایجاد یک کنش متوازن در مذاکرات است. یعنی همزمان با مذاکره از دیپلماسی تهدید و فشار تنزل نمیکند.
بدین سان در چنین شرایطی با تصاعد سیاستهای تهاجمی مبتنی بر تهدید و تحریم چگونه مقامات تصمیم گیر و سیاستگذار در جمهوری اسلامی میتوانند نسبت به دعوت ترامپ به سازو کارهای دیپلماتیک اعتماد کنند؟
ضرورتهای راهبردی در مواجه با این بازیگر متخاصم نشان میدهد که ترجمان راهبرد مذاکره ترامپ حل مساله نبوده و تثبیت هژمونی و قدرت نفوذ آمریکا را پیگیری میکند.
تحلیلگر ارشد مسائل بینالملل