باشگاه خبرنگاران جوان؛ زهرا بالاور - حسین گیتی منتقد سینما درباره فیلم‌هایی که روی پرده سینما هستند، گفت: در سینمای کمدی همه چیز امکان پذیر است؛ یعنی مثل سینمای انیمیشن غیر ممکن‌ها ممکن می‌شوند؛ بنابراین تماشاگر با تماشای آثار کمدی خوشحال می‌شود و سینمای کمدی به شکلی است که با رقص، آواز و مقداری حرف‌های رکیک و مسخره کردن برای قد بلند و کوتاه با مقایسه می‌خواهد که مخاطب را بخنداند.
وی ادامه داد: ضمنا کمدی داستانی ندارد و اگر داستان هم داشته باشد، عشق و تنفر به صورت بسیار بد است و آدم‌ها به یک شکلی با هیچ کدامشان همذات پنداری نمی‌کنند؛ در حالی که سینمای کمدی باید با ارزش‌ها و مخاطب همذات پنداری کند. بنبراین این آثار بسیار سخیف و بدون خنده است. نمی‌توانم برای این آثار یادداشت بنویسم، زیرا دیالوگ‌های سینمای کمدی این سال‌ها واقعاً فاجعه به معنای هرزگی شده است.
وی تاکید کرد: در سینمای کشورمان از عید نوروز تاکنون اصلا فیلم جدی ندیده‌ایم و فقط مست عشق بود که این فیلم یک تحریف است. از این رو سینمای ایران داستان تعریف شده است؛ یعنی شخصیت مولانا و شخص دیگر قاطی و در هم آمیخته است. حال حاضر روزگار سینمای ما به این شکل است که درسته سیاستها باعث بروز خیلی از مسائل شدند، اما این موارد برای این دوره جدید سیاست‌های رئیس جمهور نیست این موارد زاده تفکر و افکار سینمای به اصطلاح آقای خزایی است و شاید تا سال آینده هم این سیاست باقی بماند.
گیتی درباره حال حاضر سینمای کودک و نوجوان گفت: سینمای کودک و نوجوان سینمایی است که تداوم و جریان دارد، اما سینمای کودکی که برای خود کودک هست، مهجور مانده است، یعنی سینمایی که خود کودکان درون آن هستند. برای اولین بار در تاریخ سینمای کودک و نوجوان آقای کیارستمی اثری با عنوان نان و کوچه ساخت که شاخص‌ترین و بهترین فیلم درباره کودک است. یعنی این فیلم برای کودکان است وگرنه ما در تمام این دوران‌ها نشان دادن کودک در سینما را داشتیم و بیشتر کار‌ها درباره نوجوانان بوده است. حالا اگر این سینما در فضای فانتزی باشد که کودکان دوست دارند؛ همه چیز ممکن می‌شود و کودک می‌تواند با آثار به راحتی ارتباط بگیرد و تطبیق خوبی صورت بگیرد و در نهایت اثر تولید شده می‌شود محبوب‌ترین فیلم برای کودک.
