کارزار هدف قرار دادن خبرنگاران در غزه؛ از اتهام‌زنی تا کشتار
گروه‌های آزادی مطبوعات می‌گویند که رژیم صهیونیستی الگویی مشخص از هدف قرار دادن خبرنگاران را در غزه دنبال می‌کند.
سامر ابودقا و وائل الدحدوح، ۲ خبرنگار روز جمعه، ۱۵ دسامبر گذشته (۲۵ آذر ۱۴۰۲) درحال تهیه گزارشی از یک مدرسه در خان‌یونس غزه بودند که رژیم صهیونیستی حمله‌ای هوایی انجام داد.
الدحدوح به دلیل اصابت ترکش به بالای بازوی خود مجروح شد، اما توانست خود را به بیمارستانی در نزدیکی محل حمله برساند.
اما ابودقا نمی‌توانست حرکت کند؛ گروه‌های نجات سعی کردند به او برسند، اما به دلیل بمباران از سوی رژیم صهیونیستی نتوانستند؛ درپی این موضوع کارزار‌هایی به‌صورت آنلاین و در رسانه‌های اجتماعی برای نجات جان ابودقا راه‌اندازی شد. باوجود تماس‌های مکرر، گروه کمک‌های پزشکی نتوانست به ابودقا برسد و او براثر شدت جراحت‌ها به شهادت رسید.
الگویی از قتل خبرنگاران
ابودقا یکی از دست‌کم ۱۳۰ خبرنگار و کارمند رسانه‌ای است که براساس شمارش خبرنگاران بدون مرز از سوی رژیم صهیونیستی در نوار غزه از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ (۱۵ مهر ۱۴۰۲) به شهادت رسیده است.
دیگر گروه‌های حامی رسانه‌ها براساس معیار‌های خود آمار متفاوتی دارند؛ اما دفتر رسانه‌ای غزه شمار خبرنگاران و کارکنان رسانه‌ای شهید را ۱۷۴ نفر عنوان می‌کند. این وضعیت کار به‌عنوان خبرنگار را به یکی از مرگ‌بارترین حرفه‌ها در نوار غزه تبدیل کرده است؛ فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران اعلام کرد که میزان مرگ‌ومیر کارکنان رسانه‌ها در غزه بیش از ۱۰ درصد است.
۷۵ درصد از تمام خبرنگاران کشته‌شده در جهان در سال ۲۰۲۳ بین ۷ اکتبر (۱۵ مهر ۱۴۰۲) تا پایان سال گذشته (اواسط دی ۱۴۰۲) کشته شده‌اند.
در دسامبر ۲۰۲۳ (دی ۱۴۰۲)، یعنی تنها ۲ ماه پس از آغاز جنگ، کمیته حفاظت از روزنامه‌نگاران گفت که نوار غزه خطرناک‌ترین منطقه برای خبرنگاران بوده است. حال، رژیم صهیونیستی با گذشت نزدیک به ۱۱ ماه همچنان خبرنگاران را در غزه هدف قرار داده و به شهادت می‌رساند.
جاناتان داگر، رئیس میز گزارشگران بدون مرز خاورمیانه، گفت: اگر خبرنگاری وجود نداشته باشد، کسی نیست که بتواند به‌طور مستقل وضعیت میدانی را (در نوار غزه) تایید کند و به اطلاع جهان برساند؛ سپس ارتش اسرائیل منبع نشر اطلاعات می‌شود.
داگر گفت: برخی از خبرنگاران در غزه توانسته‌اند خارج شوند، اما بیشتر آنها گرفتار شده و آنهایی که توانسته‌اند خارج شوند، دیگر نمی‌توانند به داخل این باریکه بازگردند.
او اظهار کرد: پیش از این کشته شدن ۵ یا ۶ خبرنگار نیز سنگین بود، حال این تعداد به ده‌ها نفر رسیده است.
سازمان خبرنگاران بدون مرز می‌گوید که در میان خبرنگاران و کارمندان رسانه‌ای که به شهادت رسیده‌اند، ۳۱ مورد معتبر وجود دارد که براساس اطلاعات کافی نشان می‌دهد این افراد به دلیل حرفه خود به‌طور مستقیم هدف قرار گرفته‌اند.
با بالا بودن میزان مرگ‌ومیر خبرنگاران، محققانی که این موضوع را رصد می‌کنند، گفتند که به این باور رسیده‌اند که رژیم صهیونیستی به‌طور عمدی خبرنگاران و کارکنان رسانه‌ها را هدف قرار داده و زیرساخت‌های رسانه‌ای غزه را از بین می‌برد.
طرح ادعا‌های واهی علیه خبرنگاران
ارتش رژیم صهیونیستی در موارد متعدد خبرنگاران را به شهادت رسانده و سپس ادعا کرده که آنها مبارزان مقاومت هستند؛ اما براساس گفته کارشناسان و تحقیقات مستقل، این ادعا‌ها تاکنون ثابت نشده است.
رژیم صهیونیستی در ۳۱ جولای ۲۰۲۴ (۱۰ مرداد ۱۴۰۳) اسماعیل الغول را در یک حمله به شهادت رساند. الغول در بیشتر زمان جنگ به‌عنوان خبرنگار برای شبکه الجزیره گزارش تهیه می‌کرد؛ وی در مارس ۲۰۲۴ (اسفند/فروردین ۱۴۰۳) در بیمارستان الشفاء شهر غزه بازداشت و مورد بازجویی قرار گرفته بود.
یک سخنگوی ارتش رژیم صهیونیستی یک روز پس از شهادت الغول، ادعا کرد که این خبرنگار یکی از اعضای شاخه نظامی حماس است؛ این مقام صهیونیست اسنادی دروغین را ارائه کرد که براساس آن، الغول در سال ۲۰۰۷ به عضویت یک واحد ویژه در مقاومت درآمده بود.
مقام صهیونیست درحالی این ادعا را مطرح کرد که اسماعیل الغول در سال ۲۰۰۷ تنها ۱۰ سال داشته است. حال این پرسش مطرح می‌شود که اگر الغول از مبارزان مقاومت بود، چرا وی پس از ۱۲ ساعت از بازداشت ارتش رژیم صهیونیستی آزاد شد.
تخریب زیرساخت‌های رسانه‌ای
خبرنگاران تنها اهداف حمله‌های رژیم صهیونیستی نیستند؛ رژیم صهیونیستی همچنین دفاتر رسانه‌ای را هدف قرار داده است. در اوایل حمله رژیم صهیونیستی به غزه، تعدادی از ساختمان‌های بلند در شهر غزه، جایی که بیشتر رسانه‌ها در آن مستقر بودند، ویران شد.
خبرنگاران نیز مانند هر کس دیگری در غزه مجبور به فرار از مناطقی شدند که رژیم صهیونیستی به آنها حمله می‌کرد؛ چندین رسانه به‌طور کلی فعالیت خود را در غزه متوقف کرده‌اند؛ حدود ۱۵ یا ۱۶ شبکه رادیویی در نوار غزه وجود داشت که همه آنها فعالیت خود را متوقف کردند.
خاموش کردن صدای رسانه‌ها
از ۷ اکتبر (۱۵ مهر ۱۴۰۲) به رسانه‌های بین‌المللی اجازه ورود به غزه داده نشده است؛ خبرنگاران فلسطینی تمام تلاش خود را برای مستندسازی جنگ در نوار غزه انجام داده‌اند و اغلب با جان خود یا عزیزانشان هزینه‌اش را پرداخته‌اند.
محمد بزی، مدیر مرکز مطالعات خاور نزدیک در دانشگاه نیویورک، گفت: الگویی وجود دارد که اسرائیل در ۱۰ ماه گذشته خبرنگاران فلسطینی را هدف قرار می‌دهد و دیگر سازمان‌های رسانه‌ای یا روزنامه‌نگاران را از ورود به غزه منع می‌کند.
جاناتان داگر، رئیس میز گزارشگران بدون مرز خاورمیانه گفت که بسیاری از خبرنگاران از روشن کردن دوربین‌های خود ترسیده‌اند، زیرا می‌دانند با این کار به یک هدف تبدیل می‌شوند.
به‌گفته کارشناسان و منابع، هدف قرار دادن خبرنگاران و ترور شخصیت‌های آنها، تخریب رسانه‌ها، ممنوعیت فعالیت رسانه‌های خارجی و ممانعت از ورود مجدد خبرنگاران فلسطینی همگی به الگوی مورد استفاده ارتش رژیم صهیونیستی اشاره دارند.
منبع: میزان
