در هفته‌های اخیر رسانه‌ها از قول رئیس مرکز تحقیقات بین‌المللی بیابان دانشگاه تهران از مخاطرات فعالیت آفرود سواران در پهنه‌های کویری، آسیب‌های وارده و خطر اخراج این میراث طبیعی جهانی از فهرست یونسکو خبر داده بودند.

به همین دلیل برای اطلاع از کم و کیف این موضوع با مدیر پایگاه میراث جهانی بیابان لوت به صحبت نشستیم، اما این مسئول در عین حال منافع آفرود سواران را بر مضرات آن ارجح می‌داند؛ هرچند مدیران میراث بر ساماندهی نحوه فعالیت آفرودسواران، نظارت بر آنها و نیز جلوگیری از فعالان فاقد مجوز تاکید دارند.

معین افضلی گفت: البته این موضوع دلیلی نمی‌شود که کوتاهی‌ها و کم توجهی‌ها نادیده گرفته شود و اگر بیابان لوت برای کشور مهم است برای آن باید وقت و اعتبار بیشتری باید گذاشته شود.

وی با اشاره به نگرانی از حضور آفرود سواران در کویر تصریح کرد: در سال‌های اخیر ورود بی‌رویه خودرو‌های آفرودی به بیابان لوت در استان کرمان را نداشته‌ایم و تمامی فعالیت‌های آفرودی فقط با دریافت مجوز از اداره کل میراث فرهنگی استان ممکن است.

افضلی تاکید کرد: شاید برخی افراد بدون مجوز وارد کویر لوت شوند، اما تعداد آنها بسیار کم است.

مدیر پایگاه میراث جهانی بیابان لوت تصریح کرد: تعداد خودرو‌های آفرودی که در یک مسیر بیابان لوت بخواهند وارد شوند، نباید بیشتر از هفت خودرو باشد، باید حتما در همان مسیر حرکت کنند و ردیاب ماهواره‌ای (GPS) هم نصب کنند تا بتوانیم کنترل روی خودرو‌ها داشته باشیم.

وی بیان داشت: آفرود از شاخه‌های گردشگری ماجراجویانه است و می‌تواند درآمدزایی خوبی به همراه داشته باشد، حتی محققان، کارشناسان و متولیان حوزه کویر نیز برای ورود به این منطقه از خودرو‌های آفرود استفاده می‌کنند.

افضلی با اشاره به اینکه بحث آفرود از منافع مهم گردشگری بیابان جهانی لوت است، تصریح کرد: بسیاری از گردشگرانی که در حوزه آفرود فعالیت دارند دوره‌های گردشگری اکوتوریسم را فرا گرفته اند، گردشگری مسئولانه را دنبال می‌کنند و گردشگری استاندارد را انجام می‌دهند که در این بین، استان کرمان در این حوزه پیشگام است.

دشت لوت بیابان وسیع ماسه‌ای و ریگی واقع در جنوب شرقی کشور است و حدود ۱۰ درصد وسعت کشورمان را در بر گرفته که بخشی از آن به مساحت ۸۰ هزار کیلومتر در محدود ثبت جهانی قرار می‌گیرد و بین استان‌های کرمان، سیستان و بلوچستان و خراسان جنوبی قرار دارد.

از کویر لوت به عنوان بیست و هفتمین بیابان بزرگ جهان یاد می‌شود، این دشت در زمره مناطق فراگرم و خشک جهان قرار دارد که در سال ۹۵ به عنوان نخستین اثر ثبت طبیعی کشور و بیست و یکمین اثر ثبت جهانی ایران در فهرست کمیته میراث جهانی به ثبت رسید.

منبع: ایرنا کرمان