حسین محمودی با اشاره به اینکه این محوطه برای اولین بار مورد بررسی و گمانهزنی قرار گرفته است گفت: گمانهزنی در محوطه به مساحت یک هکتار مورد بررسی قرار گرفت که قلعهای خشتی و گلی بوده و اکنون به تپهای با ارتفاع ۲۷ متر تبدیل شده است.
او عنوان کرد: با صدور مجوز پژوهشگاه میراثفرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به سرپرستی علیرضا گودرزی، عملیات کاوش به منظور تعیین حریم و عرصه این محوطه تاریخی انجام شد و نقشههای عرصه و حریم این منطقه تهیه شد.
معاون میراثفرهنگی ادارهکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی استان مرکزی افزود: سفالینههای کشف شده در این محوطه تاریخی حاکی از زندگی در این محوطه تاریخی در عصر آهن دارد که اواخر دوره زندیه این محوطه خالی از سکنه شده است و در اوایل دوره قاجار این منطقه متروک شده است.
او با اشاره به اینکه عرصه ظاهری تپه حدود چهل هزار متر مربع وسعت دارد گفت: تپه علیشار در بخش خرقان شهرستان زرندیه قرار گرفته که یک سکونتگاه مربوط به دوره اسلامی است و این محوطه ارزشمند در سال ۱۳۸۰ به شماره ۵۶۱۴ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.