عماری پوشی یکی از مراسم و آئین‌های سنتی شهرستان بشرویه است که به همت بانوان اجرا می‌شود.

عماری آن چه بر پشت پیل نهند و در آن نشینند و آن منصوب است به عمار، صندوق مانندی که برای نشستن سوار آن را برروی پشت شتر یا فیل می‌گذارند و آن محمل و هودج هم می‌گویند؛ این مراسم از قدیم الایام اجرا می‌شده است و قدمت آن به بیش از ۱۰۰ سال می‌رسد.

مراسم به همت بانوان در روز اول ماه محرم و در محل سرای سرکه که از بنا‌های تاریخی شهرستان بشرویه است برگزار می‌شود.

قبل از شروع مراسم سوگواری، خواندن و قرائت ادعیه به عنوان مقدمه و ورپوشی عماری (پوشاندن عماری به وسیله پارچه) انجام می‌شود.

بیشتر بخوانید

اسکلت عماری به علت استحکام و دوام بیشتر از چوب درخت چنار یا گردو درست می‌شود.

بانوان به وسیله پارچه‌هایی که مخصوص همین کار می‌باشد و به وسیله مردم به عنوان نذر اهدا می‌شود عماری را می‌پوشانند و به وسیله نخ و سوزن می‌دوزند؛ در اسکلت عماری، قسمت بالای آن دارای یک زوایه‌ای است که این زاویه نمادی از خمیدگی حضرت زهرا (س) در مصیبت امام حسین (ع) است.

۱۴ چادر در رنگ‌ها و نقش‌های مختلف به نیّت ۱۴ معصوم انداخته و اطراف آن را با سوزن و نخ می‌دوزند.

بعد از این مرحله آینه در جلوی عماری نصب می‌کنند. آینه‌های عماری به طور معمول در جلو عماری نصب می‌شود، چون عماری همان وسیله انتقال افراد آسمانی به زمین است به نوعی می‌خواهند تعبیر نور و روشنایی را نشان دهند و به طور معمول ۱۲ آینه به نیت و نماد ۱۲ امام نصب می‌شود.

این مراسم با شماره ۲۰۶۳ در فهرست میراث معنوی کشور (ناملموس) به ثبت رسیده است.