گای چمبرز، یکی از پرفروش‌ترین ترانه‌سرایان دنیا و شاعر معاصر در گفت و گوی خود با «گاردین» درمورد مورد خطرات جدی هوش مصنوعی و آسیب آن به شعر و ادبیات اظهار کرد: تصورم این است که در آینده به مرحله‌ای می‌رسیم که باید برای اثبات وجود یک آلبوم واقعی نشانه‌هایی را بیابیم که از وجود پتانسیل‌های انسانی بهره برده است. مثلاً اینکه باید اثبات شود که شعر فلان اثر را فردی ترانه‌سرا سروده نه هوش مصنوعی! یا برای ساخت و تنظیم یک اثر توسط یک هنرمند واقعی باید نشانه‌های واضحی وجود داشته باشد. 

او گفت: آنچه بیش از هرچیز خطرناک می‌نماید، شتاب وحشتناکی است که وجود دارد. به واسطه این سرعت و شتاب است که هوش مصنوعی می‌تواند در آینده جای ترانه‌سرا‌ها را بگیرد. با وجود هوش مصنوعی هر شخصی می‌تواند آهنگی با سرعت ۱۰۰ BPM را در پلتفرم یا فضای در نظر گرفته شده قرار دهد و ترانه‌ای شبیه ترانه‌های خودم بسراید. در ادامه هم ساخت موسیقی و تنظیم آن، اتفاقی سهل و آسان است که روند تولید یک اثر را بدون بهره‌گیری از نیروی انسانی کامل می‌کند. 

این ترانه سرا ادامه داد: پیشرفت هوش مصنوعی تا به آنجاست که می‌توانیم از او بخواهیم برایمان یک غزل بسراید و او در مدت زمانی خیلی کوتاه غزلی را تحویلمان می‌دهد. دقیقا مانند این است که به مغازه‌ای برویم و فست‌فود بخواهیم و در چند دقیقه برایمان فراهم شود. باید بگویم با هوشمندتر شدن بیشتر و بیشتر هوش مصنوعی شاهد اتفاقات جدی‌تری خواهیم بود که باعث تعجب‌مان خواهد شد. 

چمبرز با اشاره به مزایای هوش مصنوعی مطرح کرد: استفاده از این امکان، مزایایی هم دارد. به نظرم پیوند‌های باورنکردنی بین مقولات مختلف با هوش مصنوعی ایجاد خواهد شد که اگر اکنون حتی درباره‌شان صحبت کنیم قابل باور نخواهند بود. موضوع مسلم برای من این است که این رویه را دارای خطرات بالقوه بسیار می‌دانم. من از تنبل شدن نوازندگان، آهنگسازان و تنظیم‌کنندگان نگران هستم. مسلما اگر در صنعت موسیقی و تجارت آن تنبل باشیم به جایی نخواهیم رسید و توصیه ام به نوازندگان جوان این است که انعطاف داشته باشند.

او گفت: نوازندگان جوان باید تا جایی که ممکن است مهارت کسب کنند؛ زیرا همواره به افراد متخصص در عرصه هنر و موسیقی نیاز خواهیم داشت. در گذشته هم همینطور بوده و با توجه به حجم آثار با کیفیت تولید شده در تاریخ موسیقی می‌توان دریافت که هوش مصنوعی هرگز جانشین خوبی برای نیروی انسانی نخواهد بود؛ لذا پیام اصلی من به موزیسین‌های جوان این است که تا حد امکان آرشه واقعی را بر ساز واقعی خود بکشند و در کاری که دارند تخصص و مهارت‌های لازم را فرا بگیرند.