حجت‌الاسلام والمسلمین مهدی یعقوبی گیلانی، کارشناس مذهبی در رابطه با متحول شدن افراد در ماه مبارک رمضان بیان کرد: ماه مبارک رمضان، ماه مغفرت و رحمت و برکت است. این ماه مبارک ویژگی‌های خاصی دارد من جمله این‌که با آغاز این مهمانی الهی خیلی‌ها به خودشان می‌آیند چه از مومنین و چه از انسان‌هایی که زیاد به خدا و پیغمبر التفاتی ندارند. ولی یک دسته هم هستند که با آغاز این ماه زلزله‌ای در وجودشان رخ می‌دهد اما هنوز در دودلی و شک این‌که آیا خداوند ما را با این همه گناه می‌بخشد یا نه؟ 

تقویت باید شیطان شناسی

این کارشناس مذهبی تصریح کرد: خیلی از جوانان و حتی سالمندان در این ایام یکی از مهم‌ترین سوال هایشان این است که آیا خداوند ما را می‌بخشند یا نه؟ که در جواب این عزیزان باید گفت: همه این افکار پلید و شک‌های درونی به خاطر این است که ما هنوز دشمن اساسی و رسمی خودمان را نشناخته ایم. حقیقت این است که شیطان، هنرمند توانایی است.

 گاهی آن‌قدر خوب سفسطه می‌بافد و جای فلسفه به ما قالب می‌کند که خیال می‌کنیم بزرگترین فیلسوف عالم است و گاهی آن‌قدر عاطفی و دلسوز نشان می‌دهد که گویا تجلی قلب خدا در زمین است و گاهی آن‌قدر ماهرانه همدلی و همدردی می‌کند که انگار بهترین روانشناس دنیاست و علاوه بر این، بعضی مواقع، آن‌قدر عارفانه برخورد می‌کند که گاه او را فرشته یا پیامبری می‌بینیم که ما را به سوی خدا می‌برد.

 همۀ این‌ها برای این است که نقاب‌های او، خیلی شبیه اصل هستند. تمام تلاش خود را می‌کند که در قدم‌های اول، رفتار فرد را به حساب خود واریز کند و سلطه بر ذهن و فکر را هدف اصلی خود قرار می‌دهد و روش‌های فراوانی برای نیل به این مقصود دارد.

تکنیک‌های شیطان در مقابل ما

 حجت‌الاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی اظهار کرد: گاهی اشتباهی که انجام داده‌ایم را مکرر به یاد ما می‌آورد تا آیینه دق‌مان شود، گاهی خطای کوچکی را آن‌قدر بزرگ می‌کند که حتی فکر می‌کنیم از هیچ راهی نمی‌توان این بی‌آبرویی را در درگاه خدا شست!

ما آدم‌ها، از روز الست، یک عاشقی دیرینه‌ای با خدا داریم، وقتی این اتفاقات برایمان می‌افتند احساس می‌کنیم خلاف وعده‌ای که به خدا داده‌ایم عمل کرده‌ایم و از خودمان بدمان می‌آید و شیطان این‌گونه القا می‌کند که احساس کنیم رابطه‌مان با خدا تیره شده است و پروردگار متعال نیز از ما خسته‌اند.

رابطه خدا با ما مثل رابطه مادر و فرزندی است

این کارشناس مذهبی مطرح کرد: تا به حال، درمحبت یک مادر به فرزند دقت نموده اید؟ مادری که آغوش پُر مِهرش همیشه به روی فرزند گشوده است و از هیچ کمکی نسبت به او دریغ ندارد. مادر نگران اوست، اما کودک غرق بازی‌های کودکانه خویش می‌شود و خانه و مادر را در لذت کوچک خود فراموش می‌کند. کودکی که دستش به دستان گرم مادر گره نخورده است بار‌ها و بار‌ها زمین می‌خورد. لباس‌هایش خاکی و کثیف شده و غروب شده است، اما او هنوز برنگشته است. مادر می‌داند کودک از تاریکی می‌ترسد، از تنهایی. مادر می‌داند شیطان‌های کوچک و بزرگی هستند که او را سرگرم می‌کنند. هرچقدر هم اطراف او همهمه باشد، او نیاز به آغوش پُرمحبت مادر دارد. وسوسه‌ها، روی بازگشت به خانه را از او می‌گیرند، اما مادر آشفته و نگران بدنبال او می‌آید. محبت مادر قطره‌ای از دریای محبت خالق مادر هم نیست. خدای مهربان از روی حُبّ و عشق، انسان‌ها را خلق کرد و از هیچ کمکی برای هدایت آن‌ها دریغ نورزید، فطرتی داد که خداخواه است، عقلی که چراغ راه است، پیامبران و اولیایی که راهبر و راهنما هستند.

 او لحظات را قطره قطره می‌شمارد تا ما بسوی او برگردیم و به او نزدیک‌تر شویم. ما آدما هر کاری دوست داریم، می‌کنیم، با این‌که غرق این نعمت بی‌نهایت هستیم. اما او بی خیال این‌همه خاکی رفتن‌های ما، منتظر می‌ماند.

فرق بخشش خدا با ما انسان‌ها

حجت‌الاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی ادامه داد: وقتی انسان گنهکار به گذشته خود نگاه می‌کند، می‌بیند خراب کرده است، وقتی آینده خود را می‌نگرد، می‌بیند شعله‌های غضب الهی صورت او را می‌سوزاند. اما وقتی به خداوند متعال نگاه می‌کند، می‌بیند خدا دست دوستی به سوی او دراز کرده است، منتظر بنده ایستاده، آماده است تا او را ببخشد، نه فقط بخشنده است و از گناه او می‌گذرد بلکه مهربان هم هست. یعنی بعد از بخشش، بنده را تحویل هم می‌گیرد. خیلی‌ها شاید انسان را ببخشند ولی بعد از آن با انسان مهربانی نمی‌کنند ولی خدا این‌گونه نیست.

وحی سراسر محبت خدا به حضرت داود (ع) 

این کارشناس مذهبی گفت: خداوند به حضرت داود علیه السلام فرمود: « أوحَى اللَّهُ إلى‏ داودَ علیه السلام: یا داودُ، لَو یَعلَمُ‏ المُدبِرونَ عَنّی کَیفَ انتِظاری لَهُم ورِفقی بِهِم وشَوقی إلى‏ تَرکِ مَعاصیهِم لَماتوا شَوقاً إلَیَّ، وتَقَطَّعَت أوصالُهُم مِن مَحَبَّتی، یا داودُ، هذِهِ إرادَتی فِی المُدبِرینَ عَنّی، فَکَیفَ إرادَتی فِی المُقبِلینَ عَلَیَّ؟! یا داودُ، أحوَجُ ما یَکونُ العَبدُ إلَیَّ إذَا استَغنى‏ عَنّی، وأرحَمُ ما أکونُ بِعَبدی إذا أدبَرَ عَنّی، وأجَلُّ مایَکونُ عَبدی إذا رَجَعَ إلَیَّ»« اى داود! اگر آنان که از من رویگردان شده‏‌اند، مى‏‌دانستند که چگونه در انتظارشان هستم و چه مِهرى نسبت به آنان دارم و چه قدر مشتاقم که معصیتشان را ترک کنند، از اشتیاق من مى‌‏مُردند و در راه محبّتم، بند از بندشان جدا مى‌‏شد.

اى داود! این اراده من است درباره کسانى که از من رویگردان شده‏‌اند. پس اراده‌‏ام درباره روى‌‏آورندگان به من، چگونه است؟

اى داود! بیشترین نیاز بنده به من، هنگامى است که از من احساس بى نیازى کند. بیشترین مهربانى من به بنده، هنگامى است که از من رویگردان شود و بیشترین ارجمندى بنده‏‌ام نزد من، هنگامى است که به سوى من بازگردد.»

داستان بخشش زنی که فرزند خود را کشت

او بیان کرد: جابر بن عبدالله انصاری نقل می‌کند: زنى نزد پیامبر صل الله علیه وآله والسلم آمد و عرض کرد: یا رسول اللَّه زنى که فرزند خود را کشته، آیا فرصت توبه دارد؟

 پیامبر اکرم صل الله علیه وآله والسلم فرمودند: قسم به خداوندى که جان محمد صل الله علیه وآله والسلم به دست اوست، اگر او هفتاد پیغمبر را کشته باشد؛ بعد از آن، توبه کند و پشیمان شود و خدا بداند که دیگر آن گناه را انجام نمی‌دهد، خدا حتماً توبه او را قبول می‌کند و از او در می‌گذرد. به درستى که درِ توبه به اندازه فاصله میان مشرق و مغرب باز است و یقیناً توبه کننده از گناه، مانند کسی است که هیچ گناهی مرتکب نشده است. 

چگونگی جذب محبت الهی

حجت‌الاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی تصریح کرد: چطور می‌توان محبوبیت بیشتری نزد خدا پیدا کرد؟

مرحوم دولابی؛ در این‌باره می‌فرمودند: در باب محبت، زبان هم تأثیر دارد. به خودت تلقین کن که خدا من را دوست دارد؛ و قرص و محکم و استوار بگو. اگر دوست نداشت خلق نمی‌کرد و به خودت تلقین کن، آن وقت می‌بینی در به روی تو باز می‌شود.

 اکنون جای این سؤال است که آیا خداوندی که بنده‌هایش را دوست دارد؛ آیا باید همه کارهایشان را هم، دوست داشته باشد؟ خوب و بد؟! یعنی فرقی بین کار خوب و بد نیست؟! پس باید چه کرد؟ 

ناامیدی موقوف

این کارشناس مذهبی افزود: مسلّم است که برای دستیابی به رحمت و مغفرت الهی باید زمینه جلب رحمت را ایجاد کرد و آن از طریق توبه و بازگشت از کار‌های ناشایست است. توجه داشته باشید که تنها گناهی که گناهی بزرگ‌تر از آن نیست و هرگز بخشوده نخواهد شد و مرتکب آن در آتش دوزخ گرفتار خواهد شد ناامیدی از رحمت و بخشایش پروردگار مهربان است و ماه مبارک بهترین فرصت برای بازگشت است.