مسعود رئوف با اشاره به اهمیت کاهش تلفات زنبوران عسل و خسارت وارده اقتصادی به زنبورداران در فصل بهار گفت: با آغاز فصل بهار و گلدهی گیاهان، انواع آفات و عوامل بیماری‌زای گیاهی نیز شروع به فعالیت می‌کنند که به این منظور برای استفاده بیشتر و بهتر از محصولات کشاورزی، باغداران و کشاورزان ناگزیر به استفاده از سموم کشاورزی هستند. با توجه به اینکه همزمان با فعالیت گیاهان، فعالیت و پرورش زنبورعسل نیز در منطقه شروع می‌شود و از آنجائیکه زنبورعسل در مقابل اکثر سموم کشاورزی آسیب پذیر است و از سوی دیگر وجود کلنی‌های زنبور عسل در مجاورت باغات و مزارع برای گرده افشانی و باروری محصولات کشاورزی (باغی و زراعی) و تولید عسل ضروری است، بنابراین بهتر است از سمومی استفاده شود که ضمن کنترل آفات و بیماری‌های مورد نظر، فاقد هرگونه اثر نامطلوب برای انسان، دام و حشرات مفید از جمله زنبورعسل باشند.

 وی افزود: برای محافظت از کلنی‌های زنبورعسل روش‌های معینی به کار گرفته می‌شود که برای چنین اقداماتی همکاری همه جانبه باغداران، مروجین کشاورزی (پهنه بندی) زنبورداران و کارشناسان کشاورزی الزامی است.

وی با اشاره به ضرورت انجام اقدامات حفاظتی زنبورعسل در مقابل سموم کشاورزی توسط زارعین و باغداران بیان کرد: در صورت وجود واحد‌های زنبورداری تا شعاع چهار کیلومتری مزارع و باغات، برنامه سمپاشی به اطلاع واحد‌ها رسانده شود، سمپاشی قبل و یا بعد از گلدهی (نه در خلال دوره گلدهی) انجام گیرد، بهتر است سمپاشی در خلال روز که زنبورعسل مشغول چرا و جمع آوری شهد و گرده گل‌ها و آشامیدن آب است انجام نشود، زمان مناسب سمپاشی به هنگام صبح زود و هنگام غروب یا طی شب است. سعی شود از سموم کم خطر برای زنبورعسل استفاده شود. بطور کلی، مصرف سموم بصورت گرد بیش از محلول پاشی برای زنبورعسل خطر به همراه دارد، ولی بصورت گرانول کمترین خطر را دارد. همچنین سموم آلی کم خطر‌تر از سموم معدنی و آرسنیکی هستند. زیرا سموم آلی به سرعت تجزیه شده و اثر آن‌ها از بین می‌رود. در باغاتی که پوشش گیاهی زیر درختان در مرحله گلدهی است، بهتر است قبل از سمپاشی درختان، این پوشش درو شود تا امکان استفاده زنبورعسل از گل‌های پوشش گیاهی (پس از سمپاشی) وجود نداشته باشد.

 مدیر امور طیور سازمان جهادکشاورزی استان آذربایجان شرقی به نقش زنبورداران نیز در انجام اقدامات حفاظتی زنبورعسل در مقابل سموم کشاورزی اشاره کرد و گفت: تا حد ممکن کندو‌ها در نقاطی استقرار یابند که از محل‌های مورد سمپاشی شدید دور باشند و یا بتوان برای آن‌ها اقدامات احتیاطی پیشگیری و درمانی را بعمل آورد. از انواع محصولات مزارع و باغات و برنامه سمپاشی آن‌ها تا شعاع چهار کیلومتر از زنبورداری اطلاع کافی در دست باشد. معمولاً رعایت پانصد متر فاصله کندو از محل سمپاشی بطور قابل ملاحظه‌ای از خطر مسمومیت می‌کاهد مگر آنکه مزرعه یا باغ سمپاشی شده تنها منبع غذائی قابل دسترس زنبور باشد که در این صورت خطر مسمومیت تا چند کیلومتر وجود خواهد داشت. ازجمله اقدامات احتیاطی برای حفاظت کندو‌ها پوشاندن آن‌ها با گونی یا پلاستیک ضخیم و تیره رنگ به مدت یک تا دو ساعت در حین سمپاشی و کمی بعد از آن است. در صورتیکه از سموم خطرناک و بادوام استفاده شود باید کندو‌ها را به مکان دیگری (حداقل شش کیلومتر فاصله) منتقل کرد. کندو‌هایی که دو سه روز بعد از سمپاشی به منطقه سمپاشی شده وارد می‌شوند خطر اصلی مسمومیت را پشت سر گذاشته اند.