از آن سحرگاه که زلزلهای، خواب ۳۴ هزار زن، مرد و کودک را ابدی کرد، ۲۰ سال میگذرد. ۵ دیماه سال ۸۲، درست ۵ و ۲۶ دقیقه بامداد بود که زمینِ زیر سر «بم» لرزید و خواب مردمانش را آشفته کرد تا از آن شهر زیبای باستانی، تلی از خاک باقی بماند.
در کشور عزای عمومی اعلام شد و کمکهای دولتی، مردمی و داوطلبانه تنها کاری بود که از دیگران برمیآمد. آن روزها در نبود اینترنت و شبکههای اجتماعی اخبار زلزله را میشد از رادیو و تلویزیون پیگیری کرد و هر کدام از ما که سنمان قد بدهد، خوب به یاد داریم که چه روزهای سیاهی بر مردمان این سرزمین گذشت.
حالا، اما این تراژدی ۲۰ ساله شده و گذر زمان چنان داغش را سرد کرده که شاید خیلیها با مرور آن شب زمستانی تلخ، به یاد نیاوریم که اصلا، این خبر را چطور و از کجا شنیدیم؟ کدام مجری این خبر را اعلام کرد؟ سر میز صبحانه بودیم یا داشتیم بندهای کفشمان را میبستیم؟ شاید هم پشت فرمان ماشین در ترافیک نشسته بودیم که خبر از رادیو اعلام شد و قلبمان را از جا کند.
طبیعی است که هر فاجعهای کمکم در ذهن مردمی که کمتر درگیرش بودند، کمرنگتر شده باشد، اما وقتی در کشوری زندگی میکنیم که از نظر وقوع مخاطرههای طبیعی و حوادث غیرمترقبه، یکی از ۱۰کشور جهان است، باید بیشتر حواسمان را جمع کنیم.
پژوهشگاه بینالمللی زلزلهشناسی و مهندسی زلزله برای ارتقاء فرهنگ عمومی در برابر این بلای طبیعی، پیشنهاد کرد تا پنجم دی و سالروز زلزله بم، بهعنوان روز ملی ایمنی در برابر زلزله نامگذاری شود تا فرصتی برای آگاه ساختن عمومی و گرامیداشت یاد و خاطره قربانیان این فاجعه تلخ باشد و حالا این ما هستیم که باید این آگاهی را نه فقط در برابر زلزله که برای تمامی بلایای طبیعی داشته باشیم تا از میزان فاجعه کم شود.
آموختن فرهنگ ایمنی و روشهایی برای اینکه در مواقع بحرانی چه کارهایی باید انجام دهیم و یاد دادن آن به بچهها، از ضروریترین کارهایی است که باید انجام دهیم؛ بهویژه کسانی که در اقلیمهای زلزلهخیز یا سیلخیز زندگی میکنند و احتمال وقوع این اتفاقات در محدوده سکونت آنها بیشتر است.
اگر هیچ کاری هم برای آمادگی در مقابل زلزله نکردهاید، حداقل یک کیف نجات تهیه کنید و در خانه داشته باشید تا در مواقع ضروری، به شما کمک کند. هدر دادن چند دقیقه برای یافتن دارو یا وسیله میتواند به قیمت زندگیتان تمام شود. درصورتی که بخواهید با کمک لوازم تا حدی جان خود را نجات دهید، این کیف لوازم ضروری میتواند پس از نجات از این شرایط هم به شما کمک کند. داروها، لوازم شخصی، پوشاک، مدارک، چراغ قوه و باتری و از همه مهمتر آب و غذای خشک از مهمترین چیزهایی است که باید در این کیف قرار بدهید تا در مواقع لزوم از آنها استفاده کنید.
سالگرد زلزله بم برای ما تکرار درس و اشتباهات گذشته است و باید بدانیم که زلزله، سیل، توفان، خشکسالی و... تمام نشده و هر لحظه ممکن است ما را در شرایط اضطراری قرار دهد؛ پس بهتر است آماده باشیم.
منبع: همشهری آنلاین