هشتمین قسمت برنامه تلویزیونی «جام‌جم» شبکه یک سیما با موضوع رسانه ملی و هویت‌سازی برای کودک و نوجوانان پای صحبت‌های سید جواد هاشمی و محمدصادق باطنی نشست. 

محمد صادق باطنی، مدیر شبکه کودک و نوجوان در پاسخ به این سوال که راهبرد شما در حوزه کودک و نوجوان چیست؟ گفت:، چون ما کودک و نوجوان امروز را نمی‌شناسیم، فکر می‌کنیم معیار او برای مصرف محصولات فرهنگی ما مطابق معیار‌های ۲۰ سال پیش است. تولیدکننده حوزه کودک از دهه ۶۰ تا نیمه دهه ۷۰ با زبان کودک قصه تولید می‌کرد. کار‌های آن زمان مانند «خونه مادر بزرگه»، «زیر گنبد کبود»، «محله برو بیا» و ... قصه محور بودند.

باطنی ادامه داد: این برنامه‌ها کودک را به سرزمین خیال که مختص سنش بود، دعوت می‌کرد. از نیمه دهه ۷۰ تا نیمه دهه ۹۰ بخاطر محدود شدن بودجه‌ها، کم حوصلگی و رنگ باختنِ عشق برنامه‌سازی برای کودکان، افزایش شبکه‌های تلویزیونی، مصرف فرهنگی و ... تولیداتی از کار‌های کودک وارد تلویزیون شد، که نمونه‌های خارجی شد. کار‌هایی که مبتنی بر بازیگرانی بنام عمو و خاله بود.

مدیر شبکه کودک با بیان اینکه اگرچه بیشتر این تولیدات کار‌های محترمی بود، اما از کارکرد هویت آفرینی تولیدات دهه‌های قبل به دور بود، افزود: بزرگانی که در دهه ۶۰ و ۷۰ کار کودک می‌کردند، خودشان را با کودک در حال رشد رشد ندادند. در نهایت ما با مجموعه‌ای از تولیدات در آنتن و بعد در پلتفرم‌ها مواجه شدیم، که به ظاهر کودکانه است، ولی محتوا برای بزرگسالان است. کودک با دیدن شخصیت‌ها جذب می‌شود و پای آنتن می‌آید، ولی چیزی نمی‌فهمد! چراکه قهقهه آن را بزرگسال می‌زند.

به گفته وی، حتی در برنامه‌های کودک در پلتفرم‌ها محتوای جنسی گفته می‌شد! ما در شبکه کودک مبنایمان را بر قصه‌گویی، ورود به جهان رویا و خیال برای کودک، احیای مجدد حوزه‌های نمایشی روی آنتن گذاشتیم.

سید جواد هاشمی، کارگردان و بازیگر سینما در پاسخ  به باطنی و در دفاع از تولیدات اخیر مرضیه برومند گفت: خانم برومند بابت تولیداتی که در شبکه نمایش خانگی داشت، ابراز کرد که آن کار برای بزرگسالان بود. اگر قالب کودک و نوجوان داشته، دلیل ندارد که مختص کودکان ساخته شده باشد.

هاشمی افزود: من مدعی‌ام که تولیداتم پر هزینه‌ترین فیلم‌های تاریخ سینمای کودک و نوجوان است. من نشستم با خودم فکر کردم که چه شتر گاو پلنگی بنویسم، که خانواده بچه را به سینما بکشاند. بله! من به خانواده نزدیک شدم. من مجبورم برای سینما شتر گاو پلنگ را بسازم، وگرنه فیلمم فروش نمی‌رود! اگر منِ سید جواد هاشمی پول کافی داشته باشم و خونه یا ماشینم را نفروخته باشم، قطعاً فیلمی می‌سازم که فقط کودک ببیند.