ترس از مدرسه از جمله اختلالات روانی رایج است که در بسیاری از کودکان مشاهده می‌شود. برخی کودکان وابستگی شدید اضطراب گونه‌ای به والدین خود دارند و هنگام جدا شدن از آن‌ها ناراحت و خشمگین می‌شوند و می‌ترسند. این مشکل بیشتر برای کودکانی که به مقطع اول ابتدایی می‌روند رخ می‌دهد و این مشکل به شکل‌های متفاوتی همچون درد‌های شکمی، بی اشتهایی، حالت تهوع، کابوس‌های شبانه، مشکلات خواب و سردرد در کودکان نشان داده می‌شود.

یادتان باشد در قدم اول به عنوان مهم‌ترین نکته برای درمان ترس‌های فرزندتان این است که تمامی احساسات فرزندتان را به رسمیت بشناسید و هیچ گاه به او نگویید که دلیلی برای ترس یا غم یا گریه وجود ندارد. به او اطمینان دهید که می‌فهمید فرزندتان الان می‌ترسد و ترس متعلق به اوست. با این کار بهتر به فرزندتان کمک می‌کنید تا بتواند احساساتش را مدیریت کند و راحت‌تر بتواند درباره مشکلاتش با شما حرف بزند.

علت ترس کودکان از مدرسه

ترس کودکان از مدرسه تنها یک دلیل دارد و آن هم وابستگی شدید کودک به مادر است. هنگامی که فرزند از مادر خود جدا می‌شود دچار اضطراب شدیدی می‌شود و برای برطرف کردن این مشکل بیشتر فرزندان سایه مادر خود را دنبال می‌کنند. توجه داشته باشید که فرزند خود را با قوانین مدرسه نترسانید؛ به عنوان مثال به او هرگز نگویید که اگر غذا نخوری به معلمت خواهم گفت و تهدید‌هایی که به این صورت هستند.

یکی دیگر از دلایلی که موجب ترس کودکان از مدرسه می‌شود اعتماد به نفس پایین کودک است. این مشکل شامل دوری از خانواده، ترس از تنهایی، ترس از درد، ترس از تنبیه شدن، خاطرات بد و ترس از مدرسه است.

اگر فرزند شما در مقطع تحصیلی بالاتری تحصیل می‌کند و هنوز ترس از مدرسه دارد این امر می‌تواند نشان دهنده اتفاقات ناخوشایند، محیط نامناسب مدرسه، عملکرد تحصیلی ضعیف، آزرده خاطر شدن از دوستان و یا مشکلاتی که در مسیر خانه برای فرزند رخ می‌دهند باشد. اگر شما با این مورد برخورد کردید باید ابتدا علت ترس فرزند خود را شناسایی کنید و سپس به درمان آن بپردازید.

به طور کلی نشانه‌های ترس کودک از مدرسه شامل درد‌های شکمی، اختلال در هضم غذا، حالت تهوع، تب، نداشتن خواب منظم توام با سردرد است؛ بنابراین اگر هر یک از این موارد را در فرزند خود مشاهده کردید باید ابتدا مشکل فرزند خود را به کمک یک روانشناس کودک پیدا و سپس به درمان آن بپردازید.

 پریسا یاسمی‌نژاد، روانشناس کودک و نوجوان در پاسخ به سوال که «با کودکی که از والدین جدا نمی‌شود و به مدرسه نمی‌رود چه رفتاری باید داشته باشیم؟»، گفت: این موضوع برای کلاس اولی‌ها یا حتی دوم و سوم تا یک ماه اول بعد از بازگشایی مدارس متداول است.

وی به والدین توصیه کرد: اگر کودک شما با بهانه‌های مختلف از رفتن به مدرسه امتناع می‌کند، آرامش خود را حفظ کنید و به صورت تدریجی کودک را از خود جدا کنید.

این روانشناس تخصصی کودک و نوجوان گفت: اگر بعد از یک ماه کودک یا دانش‌آموز همچنان اضطراب جدا شدن از والدین و خانواده را دارد یا به بهانه‌های مختلف مثل دل درد و بیماری به مدرسه نمی‌رود، بازی درمانی از جمله روش‌های موثر برای رفع یا کاهش این مشکل است.

یاسمی‌نژاد تاکید کرد: اثر بخشی روش بازی درمانی در کودکانی که ترس جدایی از والدین و رفتن به مدرسه را دارند بیش از ۷۰ درصد است.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه حضور والدین پشت در کلاس یا حیاط مدرسه راه درستی برای کاهش اضطراب کودک نیست، افزود: بسیاری از والدین برای ترغیب کودک به مدرسه رفتن، ساعات زیادی در روز را در مدرسه و کنار کودک هستند، شما با اینکار ضمن اینکه نظم مدرسه را مختل می‌کنید، مطمئن باشید تا مدت زیادی کودکتان به اینکار ادامه خواهد داد.

وی خاطرنشان کرد: اگر کودکتان به هر دلیلی تمایلی به مدرسه رفتن ندارد، تا پایان مهر صبور باشید و در صورتی که این مشکل همچنان به قوت خود باقی ماند حتما به روانشناس کودک مراجعه کنید.

یاسمی‌نژاد گفت: در برخی از موارد دیده می‌شود که والدین، کودک را مضطرب و در حال گریه در مدرسه رها می‌کنند تا به شرایط عادت کند، این روش راهکاری اشتباه و قدیمی است که آسیب‌های زیادی را می‌تواند متوجه کودک شما کند به طور مثال این کار می‌تواند برای سال‌ها کودک شما را از محیط مدرسه بیزار کند یا درسال‌های بعد مدرسه برای او یادآور محیطی همراه با استرس باشد.

وی اضافه کرد: با مراجعه به روانشناس کودک و یا استفاده از روش مواجه‌سازی تدریجی، آرام آرام کودک از والدین جدا می‌شود.

منبع: فارس