غلامرضا ترابی پژوهشگر اجتماعی طی یادداشتی درباره موضوع حجاب اظهارداشت: زن مسلمان ایرانی، با حجاب خود پرچم استقلال هویتی خود را در مقابل زن غربی به چشم می‌آورد. زن غربی که در چارچوب تمدنی، به ابزاری برای مصرف بیشتر و تهییج شهوات مردان جامعه، تعریف شده بود و حالا این در کشور ایران در عمل، توسط زن ایرانی انکار می‌شد. زنان محجبه‌ای که علی رغم داشتن حجاب اسلامی از موثرین تحولات اجتماعی بودند.

به همین خاطر، حمله به حجاب و زن ایرانی از همان ابتدای انقلاب در دستور کارشان قرار گرفت. مقطع تهاجم فرهنگی شاید یکی از شبیخون‌های جدی دشمن در ماجرای حجاب بود که البته عقیم ماند.

با ظهور رسانه‌های جدیدی مثل ماهواره و ویدئو یکی از خط‌های جدی این رسانه‌ها، تضعیف اعتقاد به حجاب در میان زنان بود. خوب از زنان محجبه زخم خورده بودند، این واکنش دشمن طبیعی بود.

عجیب بود در ایران، طراحی‌هایشان جواب نمی‌داد، در کشور‌های دیگر اعم از اسلامی و غیر اسلامی این طراحی‌ها به خوبی جواب می‌داد. تجربه مصر و ترکیه و الجزایر و حتی کشور‌های اروپایی به خوبی این مطلب را نشان می‌دهد. حال یک کشوری چهل و اندی سال است که در برابر این نقشه‌های پیچیده و ترکیبی دشمن، تاب می‌آورد و از پای نمی‌نشیند. قاعده و سنت خداوند برای همچون جامعه‌ای، نصرت و یاری معجزه گونه است.

قرآن، یاری خداوند نسبت به بنی اسرائیل را در بحبوحه رسیدن سپاه فرعون پشت رود نیل از زبان موسی این طور بیان می‌کند که: «قالَ کَلاَّ إِنَّ مَعی‏ رَبِّی سَیَهْدین‏» و دریا شکافته می‌شود

در انقلاب اسلامی، اگر چند هفته قبل از حادثه ۱۹ دی ۵۶، بخواهیم دشمن و نهضت انقلاب را روایت کنیم، امام در نجف، گرفتار #تحجرین شده و جریان انقلاب اسلامی در داخل هم یک اقلیتی است که در بند رژیم گرفتار شده و در نقطه مقابل، ایران به روایت کارتر جزیره ثبات شده و در اوج قدرت اقتصادی و سیاسی مست قدرت است و اصلاً مقاله رشیدی مطلق در روزنامه اطلاعات به دستور شاه نوشته می‌شود که پرونده امام و نیرو‌های انقلاب، جمع شود.

محمد رضا شاه ذره‌ای احتمال واکنش از سوی امام و مردم را نمی‌داد. در خاطراتش هست که وقتی مردم شهر‌های مختلف، به خیابان‌ها ریختند، برای او معمایی شکل گرفت که این مردم چه می‌خواهند؟! چرا باید اعتراض کنند و به خیابان بریزند؟! در کمتر از چند ماه طومار رژیم دیکتاتوری محمدرضای آمریکایی پیچیده شد. اساساً دشمن، از تحلیل تحولات جامعه و مسیر رشد و پیشرفت آن، عاجز است چرا که از سنت‌های الهی، غافل است.

سبک هدایت و نصرت خداوند متعال نسبت به انسان و جامعه مؤمن، این طور است که انسان همه تلاش خود را می‌کند، از همه اسباب و علل ظاهری هم ناامید می‌شود و به مقام اضطرار می‌رسد به این نقطه که رسید، نصرت خدا بر جامعه تعلق می‌گیرد. أَمَّن یُجِیبُ ٱلۡمُضۡطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَکۡشِفُ ٱلسُّوٓءَ وَیَجۡعَلُکُمۡ خُلَفَآءَ ٱلۡأَرۡضِ

در ماجرای حجاب، و به خصوص در این سالی که گذشت، دشمن به جرأت تمامی نیرو‌های خود در سرتاسر دنیا را جمع کرد تا حجاب را از سر دختر و زن ایرانی بردارد. در برخی مقاطع و برای جان باختگان اغتشاشات صد‌ها مراسم و تجمع در چندین کشور برگزار می‌کردند.

چند اتفاق رقم خورد که ما را از این گردنه عبور داد و ما را به قله در این مسأله نزدیک کرد اولاً به جز یک اقلیتی، کسی با این طراحی‌ها همراهی نکرد و ملت در برابر این حمله تاب آورد. این بار نه فقط زنان محجبه ما بلکه حتی همان خانم‌های ضعیف الحجاب هم به آن‌ها یک «نه» بلند گفتند. ثانیاً اکثر همین خانم‌های بی حجاب هم به تعبیر رهبر انقلاب، اهل معنویت و احیا و دیانت هستند که اگر از اراده پشت صحنه این جریان، مطلع بشوند، بی حجابی را کنار خواهند گذاشت، یعنی در همین جمعیت حداقلی هم، نتوانستند، نفوذ هویتی کنند، این همان بنیه محکم ایرانی ملت ایران است که حتی در جامعه بی حجاب هم به شکل جدی وجود دارد.

ثالثاً عموم مردم را نسبت به خطر بی حجابی در کشور حساس و مسئولیت پذیر کرد، این اراده و عزم عمومی، یکی از مهم‌ترین عوامل ایجاد یک تحول در جامعه است. شاید تا قبل اغتشاشات، ما دچار یک روزمرگی در قبال طراحی‌های دشمن نسبت به حجاب شده بودیم، این فتنه، اراده مردم را به صحنه آورد.

در منطق انقلاب اسلامی، زمانی که اراده‌های ایمانی مردم در کنار هم قرار می‌گیرد، نیروی عظیم و بی نهایتی را ایجاد می‌کند که هیچ قدرتی یارای مقابله با آن را ندارد. شاید سر اینکه رهبر انقلاب در دیدار امسال کارگزاران جمهوری اسلامی، با یقین فرمودند، این قضیه قطعاً حل خواهد شد، ریشه در همین نگاه به ایمان‌های به صحنه آمده مردم است.

در مجموع، این تاب آوری مردم در این اغتشاشات اخیر از یک سو و ایجاد یک اراده ایمانی در میان مردم، دو عامل جدی برای نزدیک شدن به قله ماجرای حجاب در ایران است.

منبع: مهر