اگر ایلان ماسک راه خود را ادامه دهد، انسان‌ها می‌توانند در این قرن از «چهره روی مریخ» دیدن کنند. اما جریان این چهره‌ها چیست؟

این چهره که در سال ۱۹۷۶ توسط مدارگرد وایکینگ ۱ مشاهده شد، نزدیک به دو مایل طول دارد و در منطقه‌ای به نام سیدونیا قرار دارد که دشت‌های هموار شمال مریخ را از زمین‌های دهانه دار در جنوب جدا می‌کند.

در آن زمان، دانشمندان این «چهره»‌ها را به عنوان سایه روشن توصیف می‌کردند، اما در طول دهه‌ها در میان کسانی که گمان می‌کردند بیگانگان تمایل زیادی به ساختن سازه‌ها دارند، این چهره‌ها محبوب شده اند.

هنگامی که این تصویر در ابتدا به دست آمد، دانشمند ارشد وایکینگ، جری سوفن، «چهره روی مریخ» را به عنوان «ترفند نور و سایه» تایید کرد.

این کشف اخیر به طور مستقل توسط وینسنت دی پیترو و گریگوری مولنار، دو مهندس کامپیوتر در مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا انجام شد. دی پیترو و مولنار در حین جستجو در آرشیو‌های ناسا، این دو تصویر را کشف کردند.

منبع: خبرآنلاین